Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Κάθε χωριό και κάθε τόπος έχει την δική του ξεχωριστή ομορφιά και ιστορία όπως συμβαίνει με το άλλοτε εμπορικό κέντρο της γειτονιάς Μύλοι του Βλάτους στα Εννιά Χωριά Κισάμου.
Η ονομασία αυτής της επαγγελματικής γειτονιάς προήλθε εξαιτίας του νερόμυλου που υπήρχε εκεί και άλεθε τα σιτηρά των αγροτών της περιοχής αποτελώντας ταυτόχρονα εμπορικό κέντρο αλλά και σταυροδρόμι των επαρχιών Κισάμου και Σελίνου με την συμβολή των δύο βασιλικών δρόμων.
Βρεθήκαμε πρόσφατα στους Μύλους συνομιλώντας με τον αγρότη και επιχειρηματία Μιχάλη Ηλιάκη, γέννημα θρέμμα του Βλάτους τον οποίο ρωτήσαμε να μας πει το ιστορικό αυτής της γειτονιάς. Εκείνος μας καλωσόρισε αφιερώνοντας αρκετό χρόνο για να μας ξεναγήσει και να μας πει τα εξής: “ Γεννήθηκα στο Βλάτος το 1973 και συνεχίζω να ζω εδώ, έχοντας αποκτήσει με την σύζυγό μου την δική μας οικογένεια με τρία αγόρια που έχουν σήμερα τις ηλικίες 23, 12 και 5 ετών αντίστοιχα. Στα παιδικά μου χρόνια στο Δημοτικό Σχολείο του Βλάτους μαζί με τα παιδιά από το διπλανό χωριό την Ρογδιά, επειδή το σχολείο τους είχε κλείσει, ήμασταν πάνω από 40. Το χωριό μας έχει μεγάλη ιστορία και συμπεριλαμβάνεται στα παλιά μεγάλα χωριά της ενδοχώρας της επαρχίας Κισάμου. Είναι κτισμένο σε μια λεκάνη μεγάλης έκτασης με αραιοκατοικημένες τις 14 γειτονιές του. Μία από αυτές τις γειτονιές είναι και οι Μύλοι τους οποίους ως παιδί που ερχόμασταν εδώ με τον πατέρα μου και βόσκαμε τα ζώα μας ήταν έρημοι, ενώ στα χρόνια τα δικά του και των παππούδων μου αποτελούσαν εμπορικό κέντρο”.
ΜΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑ ΑΠΟ ΠΑΛΙΑ
Ο Μιχάλης θυμάται και μοιράζεται μαζί μας μια ιστορία που έχει ακούσει από τον πατέρα μου κι άλλους ηλικιωμένους χωριανούς του: “Θα γυρίσουμε το ρολόι του χρόνου πίσω, πάνω από έναν αιώνα. Στους Μύλους δεν υπήρχε αμαξωτός δρόμος αλλά εδώ ενωνόταν τα μονοπάτια των επαρχιών Κισάμου και Σελίνου τα οποία ονομαζόταν βασιλικοί δρόμοι και πηγαινοερχόταν οι κάτοικοι των χωριών με τα ζώα τους γαϊδούρια και μουλάρια και πολλά να σέρνουν κάρα για να φορτώνουν περισσότερα πράγματα.
Οι Μύλοι, λοιπόν αποτελούσαν εμπορικό κέντρο και λειτουργούσαν πολλές επιχειρήσεις με τις περισσότερες να είναι καφεπαντοπωλεία, ενώ υπήρχαν και σαμαράδικα και ντερμιτζίδικα που ήταν τα σιδεράδικα και πεταλωτήρια της εποχής. Ο αμαξωτός δρόμος από τα Τοπόλια μέχρι το φαράγγι που αρχίζει η σήραγγα ή τούνελ όπως επίσης και από Κατσοματάδω το επόμενο χωριό από εδώ μέχρι την άλλη άκρη του τούνελ, διανοίχθηκε με έξοδα της Κοινότητας Τοπολίων η οποία είχε αποφασίσει με δικά της έξοδα να διανοίξει σήραγγα στα εκατό μέτρα του απόκρημνου βουνού του φαραγγιού αλλά τα οικονομικά της δεν επαρκούσαν. Και όπως έχω ακούσει, ζήτησαν την υποστήριξη του Τοπολιανού βουλευτού Γεωργίου Μαρκαντωνάκη της κυβέρνησης του Ελευθερίου Βενιζέλου. Έτσι, λοιπόν, το τούνελ άρχισε να διανοίγεται το 1918 με έξοδα του ελληνικού δημοσίου και αποπερατώθηκε σε τέσσερα χρόνια. Ο αμαξωτός δρόμος συνεχίστηκε στα επόμενα χρόνια μέχρι τους Μύλους και αργότερα στα πιο μέσα χωριά. Οι Μύλοι συνέχισαν να αποτελούν εμπορικό κέντρο με ακόμα περισσότερη κίνηση γιατί ερχόταν πλέον φορτηγά αυτοκίνητα και ορεινα λεωφορεία. Μέχρι και τις αρχές της δεκαετίας του 1960 οι Μύλοι είχαν μεγάλη κίνηση. Στα μεταγενέστερα χρόνια όσο προχωρούσε η διάνοιξη του αμαξωτού δρόμου στα υπόλοιπα χωριά λιγόστευε από σιγά, σιγά η εμπορική κίνησή μέχρι που όλα τα καταστήματα και ο νερόμυλος έκλεισαν. Απέμεινε μόνο η μοναδική οικογένεια σε ένα παλιό αρχοντικό λίγο παρακάτω το οποίο κρατήθηκε ως κτήριο μέχρι και πριν από δύο χρόνια. Τώρα είναι και αυτό μισογκρεμισμένο. Ο φθοροποιός χρόνος άφησε τα σημάδια του”.
Μιλήστε μας για την δική σας επιχείρηση και ότι άλλο έδωσε ξανά ζωή στους Μύλους. “Στην περιοχή αυτή είχαμε δική μας περιουσία αλλά αγοράσαμε και άλλη. Έτσι λοιπόν, το 1995 άρχισα να κτίζω την ταβέρνα και το σπίτι μου και το 1998 αρχίσαμε να την λειτουργούμε. Όμως, πριν από μένα η οικογένεια Μαρακάκη, το 1990 είχε ανοίξει σύγχρονο ελαιοτριβείο και στη συνέχεια πρατήριο υγρών καυσίμων και μίνι μάρκετ δίνοντας ζωή στους Μύλους. Η ταβέρνα κέρδισε την εμπιστοσύνη των κατοίκων της περιοχής και των επισκεπτών και είμαστε πολύ χαρούμενοι που βλέπουμε ακόμα και ξένους επισκέπτες πελάτες μας να έχουν έρθει πολλές φορές ενώ οι επιστολές και οι φωτογραφίες που λαμβάνουμε όλα αυτά τα χρόνια είναι ότι καλύτερο για να συνεχίσουμε επενδύοντας στον τουρισμό. Σύντομα σχεδιάζουμε να χτίσουμε παραδοσιακά διαμερίσματα από πέτρα για μίσθωση τα Καλοκαίρια και όχι μόνο. Το χωριό μας και όλη η περιοχή είναι πλούσια στην παραγωγή λαδιού. Η κτηνοτροφία ως επί το πλείστον είναι οικόσιτη. Το χωριό παράγει επίσης εξαιρετικά κάστανα, κρασί από τους απέραντους αμπελώνες ενώ έχουν αρχίσει να καλλιεργούνται και υπαίθρια κηπευτικά με ορισμένους χωριανούς να έχουν στραφεί στη βιολογική καλλιέργεια. Τελειώνοντας θέλω να επισημάνω από σεβασμό και αγάπη προς τον αείμνηστο μητροπολίτη Κισάμου και Σελίνου Ειρηναίο Γαλανάκη ότι εδώ στο σταυροδρόμι των δύο επαρχιών Κισάμου και Σελίνου γεννήθηκε η ιδέα του για το ίδρυμα Ελευθέριος Βενιζέλος και γι ‘ αυτό έχει στηθεί μνημείο στη μνήμη του φωτισμένου γέροντα”.
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
