Τι κι αν η νομοθεσία για την ρύθμιση της κυκλοφορίας των κρατικών οχημάτων είναι αναχρονιστική, τι κι αν κυκλοφορούν εδώ και μισό αιώνα παράνομα όλα τα κρατικά οχήματα, τι κι αν πληρώνει τα… σπασμένα ο ελληνικός λαός. Μια νομοθεσία που ψήφισε η κυβέρνηση του Αλέξανδρου Παπάγου το 1953 με τα δεδομένα και τους συσχετισμούς εκείνης της περιόδου έβαλε πειθαρχεία στην άναρχη κατάσταση με τα λιγοστά τότε οχήματα του δημοσίου. Μείναμε, όμως, εκεί. Από τον θάνατο του αείμνηστου εκείνου πατριώτη, πρωθυπουργού της χώρας μέχρι το 1955 που έφυγε από τη ζωή όλα τα κρατικά οχήματα ελεγχόταν από τις Νομαρχίες σύμφωνα με τις νομοθεσίες, που δυστυχώς τις έχουν να ισχύουν ακόμα. Μα πως είναι δυνατόν να έχουμε κολλήσει στην περίοδο εκείνη; Πως είναι δυνατόν να έχουν αλλάξει τόσες και τόσες κυβερνήσεις, τόσοι και τόσοι Πρωθυπουργοί, Υπουργοί, Αρχηγοί Σωμάτων Ασφαλείας, Διοικητές Υπηρεσιών, Νομάρχες και τώρα Αντιπεριφερειάρχες και Περιφερειάρχες δίχως να νοιάζονται για το αυτονόητο; Δυστυχώς, στο σημείο αυτό ταιριάζει η δήλωση του Θεόδωρου Πάγκαλου, «Όλοι μαζί τα φάγαμε». Και συνεχίζουν ακόμα να τρώνε… στην υγειά των δυστυχισμένων φορολογουμένων πολιτών.
Ένα παλιό όχημα της εποχής που ζούσε ο πρωθυπουργός Αλέξανδρος Παπάγος.