Τιμήθηκε η μνήμη των πεσόντων του επαναστατικού στρατοπέδου Ακρωτηρίου

10/02/2024 στο 2024, Κοινωνικά - Πολιτιστικά, Ρεπορτάζ

Εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους πεσόντες αγωνιστές οπλίτες του επαναστατικού στρατοπέδου Ακρωτηρίου σε διάφορες μάχες κατά την Επανάσταση του 1897, πραγματοποιήθηκε στις 11.30 το πρωί του Σαββάτου στον Άγιο Χριστοφόρο (περιοχή Τράφος) Κορακιών, μετόχι της Ιεράς Μονής Γουβερνέτου.

Το πρώτο μέρος της εκδήλωσης περιελάμβανε επιμνημόσυνη δέηση όπου προεξήρχε ο μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός, ενώ το παρών έδωσαν πολιτικές, αυτοδιοικητικές και στρατιωτικές Αρχές, εκπρόσωποι Σωμάτων ασφαλείας, Ιδρυμάτων, Συλλόγων, Φορέων της περιοχής και αρκετός κόσμος.

Αμέσως μετά ακολούθησε προσκλητήριο πεσόντων, καταθέσεις στεφάνων, χαιρετισμοί από τον μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό, τον Γενικό Διευθυντή του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών και Μελετών “Ελευθέριος Κ. Βενιζέλος” Νίκο Παπαδάκη, τον δήμαρχο Χανίων Παναγιώτη Σημανδηράκη, τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Κορακιών Γεώργιο Βασιλάκη κ.ά, ενώ κεντρικός ομιλητής ήταν ο εκπαιδευτικός στο Γενικό Λύκειο Σούδας και συγγραφέας Εμμανουήλ Θεοδωράκης ο οποίος αναφέρθηκε λεπτομερώς στα ιστορικά γεγονότα εκείνης της περιόδου, υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής: “ Η περίοδος της νέας τουρκοκρατίας 1840 – 1898 που ακολούθησε στην Κρήτη μετά τον τουρκοαιγυπτιακό πόλεμο του 1839 για τη νέα συνθήκη του Λονδίνου 3 Ιουλίου 1840 έδωσε αφορμή για νέους ξεσηκωμούς των γενναίων χριστιανών κατοίκων της απέναντι στον στυγνό εκ νέου μουσουλμανικό καθεστώς. Με κορυφαίες επαναστάσεις του 1841, του 1858, την μεγάλη Κρητική Επανάσταση του 1866 – 1869 το δεύτερο 21 όπως συνηθίζεται να ονομάζεται αλλά και τις Επαναστάσεις του 1878, του 1889 καταλήγοντας τέλος στην Επανάσταση του 1897 την πιο καθοριστική για την τύχη του νησιού που θα αποτελέσει και το χρονικό της σημερινής μας ημέρας. Αναλύοντας τα γεγονότα που σχετίζονται με την Επανάσταση αυτή την τελευταία δεκαετία του 19ου αιώνα στην Κρήτη οφείλουμε να επισημάνουμε: Καταρχάς η περίοδος 1890 -1895 που ακολουθεί τις Επαναστάσεις του 1889 είναι η πιο ζοφερή και τρομερή περίοδος της τουρκοκρατίας στην Κρήτη αφού έχει κηρυχθεί στρατιωτικός νόμος και έχουν ανακληθεί όλα τα προνόμια της σύμβασης της Χαλέπας μετά την άκυρη πρωτοβουλία των καραβανάδων του μειοψηφούντος κόμματος στην Κρητική Βουλή να κηρύξει την Ένωση του νησιού με τη Μητέρα Ελλάδα…”.

Ο ίδιος συνεχίζοντας την αφήγηση επεσήμανε ότι “ στις 26 Ιανουαρίου ημέρα Κυριακή το Επαναστατικό στρατόπεδο Ακρωτηρίου θα ζήσει μεγάλες στιγμές. Η ημέρα θα αρχίσει με Θεία Λειτουργία όπου πρωτοστατούν τρεις μπαρουτοκαπνισμένοι κληρικοί, ο Χρύσανθος Τσεπετάκης, ο Γεράσιμος Σφακιωτάκης και ο Μανώλης Παπαμαλέκος και μετά θα διαβαστεί το ιστορικό ψήφισμα. Κηρύττομαι την Ένωση της Νήσου Κρήτης με του ελεύθερου Βασιλείου της Ελλάδος μεθού αποτελεί του λοιπού ενιαίο και αναπόσπαστο κράτος υπό την Συνταγματική Βασιλεία της αυτής Μεγαλειότητας του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου και των διαδόχων αυτού. Κηρύττομαι κατηργημένη την επί νήσου κυριαρχία του αυτοκράτορος των Οθωμανών Σουλτάν Χαμίτ. Παρακαλούμε την αυτού Μεγαλειότητα του Βασιλέως των Ελλήνων να καταλάβει εν ονόματι αυτού τη Νήσο Κρήτη. Ανατίθεται η εκτέλεση του παρόντος ψηφίσματος εις την ανδρεία, αυταπάρνηση και φιλοπατρία του ελεύθερου Ελληνικού κράτους και σύμπαντος του ελληνικού Έθνους. Ο χριστιανικός λαός της Κρήτης επικαλείται θερμώς την ευμενια και φιλοπατρία των Μεγάλων Ευρωπαϊκών Δυνάμεων και σύμπαντος του εκ πολιτισμένου κόσμου προς επιτυχία λύσεως ήτοι θέτει οριστικό τέρμα εις κατάσταση ατιμάζουσα την ανθρωπότητα…”.

Με δήλωση του στα “Χ.ν.” ο κ. Θεοδωράκης επεσήμανε ότι “ στη σημερινή ημέρα τιμής και μνήμης των αγωνιστών έχουμε από τη μια μεριά τους Κρήτες αγωνιστές οι οποίοι επαναστάτησαν και ζήτησαν την ελευθερία του νησιού επιμόνως και από την άλλη μεριά έχουμε την χαρισματική προσωπικότητα του Ελευθερίου Βενιζέλου που είχε καθοριστικό ρόλο για τις εξελίξεις της Ένωσης του νησιού με τη Μητέρα Ελλάδα και το τρίτο είναι ο διακαής πόθος των Κρητών που ζητούσαν επιμόνως την Ένωση του νησιού. Οι διαρκείς Επαναστάσεις των Κρητών και η χαρισματική προσωπικότητα του Ελευθερίου Βενιζέλου και ο διακαής πόθος για Ένωση και απελευθέρωση του νησιού από την τουρκοκρατία είναι τα βασικά στοιχεία που πρέπει να έχουμε κατά νου στη σημερινή επέτειο την οποία συν εορτάζουμε σήμερα”.

Από μεριάς του ο κ. Βασιλάκης με δήλωσή του, σημείωσε: “ Είναι γνωστό ότι μέχρι πριν από λίγα χρόνια αυτή η εκδήλωση γινόταν στους τάφους των Βενιζέλων στον ανδριάντα του Σπύρου Καγιαλέ.Το 1897 με την επανάσταση του Ακρωτηρίου οι εγγυήτριες δυνάμεις βομβάρδισαν το στρατόπεδο που υπήρχε εκεί που είναι οι τάφοι των Βενιζέλων στον Προφήτη Ηλία. Στις 9 Φεβρουαρίου εκείνης της χρονιάς που έγινε αυτός ο βομβαρδισμός έσπασε ο ιστός της Σημαίας και τότε ο Σπύρος Καγιαλές σήκωσε τη Σημαία κάνοντας το σώμα του κοντάρι. Από τότε κι έπειτα και μετά από ενέργεις του Δήμου Ακρωτηρίου καθιερώθηκε με προεδρικό διάταγμα αυτή η επέτειος του βομβαρδισμού 9 Φεβρουαρίου να εορτάζεται στο Ακρωτήρι.Εδώ, όμως και 15 χρόνια περίπου επειδή ο συγκεκριμένος χώρος που βρισκόμαστε προσφέρεται για εκδηλώσεις και λόγω του ότι στις 22 του Μάρτη που ήταν η τελευταία Μάχη του Ακρωτηρίου έγινε εδώ και υπάρχουν και τέσσερις βράχοι πάνω στους οποίους είναι γραμμένα τα ονόματα των σκοτωμένων από τους έξι που είχαν σκοτωθεί, καθιερώθηκε εδώ και 15 χρόνια περίπου αυτή η εκδήλωση να πραγματοποιείται εναλλάξ με τη μια χρονιά στον ανδριάντα του Σπύρου Καγιαλέ και την άλλη χρονιά να γίνεται εδώ σε αυτό τον χώρο του Αγίου Χριστοφόρου που ανήκει στην Ιερά Μονή Γουβερνέτου ώστε να μαθαίνει ο κόσμος περισσότερα ιστορικά γεγονότα”.

Την εκδήλωση που τελείωσε με κέρασμα, συντόνιζε ο ειδικός συνεργάτης της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων Ιωσήφ Μαρκάκης και διανθιζόταν με ριζίτικα τραγούδια και παραδοσιακούς χορούς από τον Λαογραφικό Χορευτικό Σύλλογο Ακρωτηρίου “Σπύρος Καγιαλές”

Παραθέτουμε αρκετά στιγμιότυπα από τον καθαγιασμένο αυτό τόπο της θυσίας που έγινε η φονικότερη μάχη της επανάστασης, το 1897. Κι ενώ από τότε μέχρι σήμερα έχουν περάσει 127 χρόνια μένουν τέσσερις βράχοι – μνημεία με χαραγμένα επώνυμα Κρητικών μιας άλλης εποχής.

Ηλίας Ι. Κάκανος

Σύμφωνα με Δελτίο Τύπου ο κ. Μαρκογιαννάκης στο πλαίσιο της εκδήλωσης κατέθεσε στεφάνι στο μνημείο εκ μέρους της Νέας Δημοκρατίας και δήλωσε: “Θυμόμαστε σήμερα τον Καγιαλέ, που στάθηκε με τη σημαία απέναντι στα κανόνια των πολεμικών πλοίων των Μεγάλων Δυνάμεων. Τιμούμε τους νεκρούς των οποίων τα ονόματα έμειναν για πάντα χαραγμένα στην ακρωτηριανή γη. Θυμόμαστε ακόμα ότι από το επαναστατικό στρατόπεδο του Ακρωτηρίου ξεχώρισε η ηγετική φυσιογνωμία του Ελευθερίου Βενιζέλου, ο οποίος ανέλαβε να οδηγήσει πρώτα την Κρήτη και κατόπιν την Ελλάδα στην εκπλήρωση των μεγάλων εθνικών στόχων. Τιμούμε και θυμόμαστε, αντλούμε παράδειγμα και σθένος από αυτούς και αναλαμβάνουμε το χρέος να συνεχίζουμε σε αυτή τη ρότα, βάζοντας την πατρίδα μπροστά και πάνω από όλα”.

Λίγα λουλούδια στη μνήμη των ανδρών ηρώων εκείνης της περιόδου…

Σημείωση: Το παρακάτω άρθρο μας “φωτογραφίζει” την πλειοψηφία των μεταγενέστερων γενιών μέχρι σήμερα στην πολιτική ζωή, τη δημόσια διοίκηση και μεταβιβάστηκε το Σάββατο 10 Φεβρουαρίου στην Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων Νομού Χανίων, στην Παγκρήτιο Ένωση Δημοσιογράφων που είμαι μέλος, στους Βουλευτές της Περιφερειακής Ενότητας Χανίων, στο Οικουμενικό Πατριαρχείο και στον Άρειο Πάγο. Και αυτό επειδή η ελπίδα είναι μια μορφή πίστης…”.