Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Ο Καλλικράτης του Δήμου Σφακίων είναι το πιο ορεινό χωριό του Δήμου Σφακίων με ελάχιστους σήμερα μόνιμους κατοίκους στις πέντε γειτονιές του, ενώ κατά το παρελθόν υπήρξε μεγάλο χωριό έχοντας γράψει χρυσές σελίδες τιμής και δόξας στην ιστορία της Κρήτης.
Στις 11 το πρωί της Κυριακής τελέστηκε στο μνημείο πεσόντων του χωριού η καθιερωμένη ετήσια επιμνημόσυνη δέηση στη μνήμη των Καλλικρατιανών που έπεσαν θύματα της θηριωδίας του ναζισμού και των συνεργατών προδοτών τους από άλλη περιοχή εκτός νομού, την περίοδο της κατοχής.
Το παρών στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Δήμος Σφακίων, με την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων και τον δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο “ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ” του ιστορικού χωριού, έδωσαν Πολιτικές και Αυτοδιοικητικές Αρχές με εκπροσώπους Σωμάτων Ασφαλείας, Φορέων, Συλλόγων και πλήθος κόσμου.
Για τα ιστορικά γεγονότα της θλιβερής περιόδου της κατοχής, αναφέρθηκε εκτενώς ο Ιωάννης Σκαλιδάκης, διδάσκων στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Κρήτης, ενώ χαιρετισμό απηύθυναν ο δήμαρχος Σφακίων Μανούσος Χιωτάκης και ο αντιπεριφερειάρχης Χανίων Νίκος Καλογερής.
“ Αν ήταν δυνατόν να δίναμε ένα άλλο όνομα στο χωριό Καλλικράτης” υπογραμμίζει ο δήμαρχος Σφακίων Μανούσος Χιωτάκης “ θα μπορούσαμε να το ονομάσουμε ως χωριό της μεγάλης ατελείωτης και αδίδακτης ιστορίας” και συνεχίζοντας επισημαίνει μεταξύ άλλων τα εξής: “Ο Καλλικράτης αποτελεί μοναδική περίπτωση στον Ελλαδικό, ίσως και στον παγκόσμιο χώρο αριθμώντας τέσσερα ολοκαυτώματα με το τέταρτο στις 8 και 11 Οκτωβρίου 1943, από έναν βάρβαρο κατοχικό στρατό και τους δοσίλογους συνεργάτες του δολοφονώντας άνανδρα με βάση ένα καλά οργανωμένο σχέδιο 31 άμαχους πολίτες, μεταξύ αυτών 10 γυναίκες και 21 άνδρες… Άφθονο είναι το αίμα των ανθρώπων του Καλλικράτη που σφαγιάσθηκαν ή εκτελέστηκαν στα τέσσερα ολοκαυτώματα”.
Από μεριάς του ο αντιπεριφερειάρχης Νίκος Καλογερής επαίνεσε την αναφορά του δημάρχου Σφακίων Μανούσου Χιωτάκη στα γεγονότα του Καλλικράτη κατά τον χαιρετισμό του, επισημαίνοντας ότι “ πιθανόν να μην υπάρχει παρόμοια περίπτωση στην Ελλάδα και αλλού. Είναι ομαδικό παράδειγμα το οποίο δείχνει το φρόνημα των ανθρώπων, πρώτοι στις επαναστάσεις, πρώτοι στις εξεγέρσεις, πρώτοι στην αγάπη για την ελευθερία”.
Η ΟΜΙΛΙΑ
Λεπτομερέστατη η αναφορά στα ιστορικά ντοκουμέντα της περιόδου από τον Ιωάννη Σκαλιδάκη, όπου μεταξύ άλλων υπογράμμισε: “ Εδώ στον Καλλικράτη αλλά και στην Καλή Συκιά, στο Μουρί, στους Καλούς Λάκκους έλαβε χώρα πριν από 80 χρόνια ένα από τα χειρότερα εγκλήματα του ναζισμού εναντίον αμάχων στην Κρήτη όπου δυστυχώς συμμετείχαν και οι ντόπιοι συνεργάτες τους Σουμπερίτες. Το φοβερό αυτό έτος το 1943 έμπαινε με την κήρυξη ολοκληρωτικού πολέμου από τη ναζιστική Γερμανία εναντίον των εχθρών της και ειδικά στο ανατολικό μέτωπο. Μετά της ήττες των Γερμανών στο Ελ Αλαμέιν και στο Στάλινγκραντ οι Γερμανοί ουσιαστικά επιστράτευσαν όλη την Ευρώπη για τους γενοκτονικούς σκοπούς της. Ένοπλοι συνεργάτες τους από όλη σχεδόν την Ευρώπη επιστρατεύτηκαν στο ανατολικό μέτωπο και επίσης για την καταστολή της αντίστασης μέσα στις κατεχόμενες χώρες. Μέσα σε αυτό το κλίμα είχαμε τη συγκρότηση ενόπλων αντικομμουνιστικών σωμάτων στην Ελλάδα, είναι γνωστό ότι ήταν τα Τάγματα Ασφαλείας. Δυστυχώς ούτε η Κρήτη γλίτωσε από τον ένοπλο δοσιλογισμό…”.
Συνεχίζοντας ο κ. Σκαλιδάκης επεσήμανε: “Από τις αρχές του 1943 οι Γερμανοί είχαν επιδοθεί σε επιχειρήσεις εναντίον των ορεινών χωριών. Οι αφορμές είναι πολλές, από την αποφυγή της αγγαρείας ως την οπλοκατοχή.και την ζωοκλοπή. Πρακτική στην οποία επιδίδονταν, σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες, και οι ίδιοι οι Γερμανοί. Το νέο στοιχείο ήταν το μπλοκάρισμα των χωριών και η αποστολή των συλληφθέντων κατοίκων στα στρατόπεδα συγκέντρωσης στη Γερμανία ώστε να συνεισφέρουν με την εργασία τους .συνήθως μέχρι θανάτου στην πολεμική προσπάθεια του Ραιχ… Το πρωί της 6ης .Οκτωβρίου του 1943 οι Γερμανοί μαζί με τον Σούμπερ και 30 άνδρες του Σώματος Κυνηγών του έφτασαν στο γειτονικό χωριό Καλή Συκιά ενώ οι Γερμανοί συνέχισαν την πορεία τους προς το οροπέδιο οι Σουμπερίτες παρέμειναν στο χωριό. Αυτό που επακολούθησε ήταν ένα από τα πιο φρικτά εγκλήματα, Την επόμενη μέρα οι Σουμπερίτες ακολουθώντας τον Γερμανικό Στρατό βρέθηκαν εδώ στον Καλλικράτη. Το χωριό είχε στοχοποιηθεί καθώς κατηγορήθηκε ότι είχε περάσει από εδώ η ομάδα Μπαντουβά χωρίς να ειδοποιήσουν τις Αρχές. Οι άνδρες του χωριού είχαν καταφύγει στα γύρω βουνά παρά την πύκνωση και τους συνεχείς πυροβολισμούς..Μετά από τις συνήθεις διαβεβαιώσεις των Γερμανών ότι αναζητούσαν αντάρτες και όσοι κάτοικοι απουσίαζαν θα θεωρούνταν επίσης αντάρτες, ελάχιστοι επέστρεψαν. Την επόμενη ημέρα το χωριό περικυκλώθηκε και οι κάτοικοι διατάχθηκαν να συγκεντρωθούν στον περίβολο της εκκλησίας, χωριστά οι άντρες και τα γυναικόπαιδα. Από εκείνη τη στιγμή ο Καλλικράτης αφέθηκε στους Γερμανούς στο έλεος των ντόπιων συνεργατών τους. Με τις βρώμικες Ιταλικές στολές που φορούσαν αναγνωρίστηκαν εύκολα από τους κατοίκους ότι ήταν Κρητικοί. Παρά τις απειλές, κανείς δεν κατέδωσε ούτε κρησφύγετα ούτε όπλα. Σε ένα ερειπωμένο σπίτι έστηναν τους άνδρες για εκτέλεση ενώ κάποιοι εκτελέστηκαν στους δρόμους του χωριού. Είκοσι γυναίκες που πιάστηκαν όμηροι οδηγήθηκαν στις φυλακές τις Αγιάς όπου θα έμεναν πάνω από ένα μήνα. Αργότερα οι Σουμπερίτες επέστρεψαν για τη λεηλασία καίγοντας 80 περίπου σπίτια και έκαναν το γνωστό όργιο που το γνωρίζετε όλοι με τους νεκρούς άντρες και γυναίκες στην πλειοψηφία ηλικιωμένους…”.
Με δήλωση του στα “Χ.ν.” και στο “Επαρχιακό φως” ο βουλευτής Χανίων της Νέας Δημοκρατίας Αλέξανδρος Μαρκογιαννάκης τόνισε τα εξής: “Ολοκαύτωμα Καλλικράτη. 80 χρόνια πριν, ο τόπος αυτός έγινε μάρτυρας της απίστευτης θηριωδίας των Ναζί κατακτητών. Οι χιτλερικοί, για τους οποίους το πνεύμα αντίστασης των Κρητικών ήταν κάτι το αδιανόητο, περικύκλωσαν τον Καλλικράτη, εγκλώβισαν τους κατοίκους και για μέρες δολοφονούσαν, έκαιγαν και κατέστρεφαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους. Μαζί τους οι ντόπιοι συνεργάτες τους, οι Σουμπερίτες. 31 Σφακιανοί και Σφακιανές, δολοφονήθηκαν από τους Ναζί, σε ένα ακόμα ολοκαύτωμα από αυτά που σημάδεψαν την Κρήτη.
Σήμερα, βρισκόμαστε εδώ και δηλώνουμε δύο πράγματα: ότι τιμάμε τη μνήμη και δεν ξεχνάμε τα θύματα του τόπου μας και τις θηριωδίες των κατακτητών και ότι δεν θα επιτρέψουμε ποτέ ξανά σε ιδεολογίες μίσους και καταστροφής να μολύνουν τον τόπο μας και τη δημοκρατία μας. Το χρέος μας είναι διπλό:
Η μνήμη είναι το χρέος μας απέναντι στην ιστορία μας. Απέναντι σε όσους αγωνίστηκαν για την ελευθερία τους απέναντι στους πιο ισχυρούς εχθρούς και χωρίς να λογαριάσουν τη ζωή τους προστάτεψαν και τη δική μας ελευθερία σήμερα.
Ο καθημερινός αγώνας καθενός και καθεμιάς από εμάς για τη δημοκρατία και τις ελευθερίες είναι το χρέος μας απέναντι στα παιδιά μας και το αύριο αυτού του τόπου. Έναν αγώνα που δίνουμε με άλλους όρους και υπό άλλες συνθήκες αλλά και που είναι και αυτός σημαντικός.
Οι Σφακιανοί όπως και όλοι οι Κρητικοί, όλοι οι Έλληνες, οφείλουμε να σταθούμε απέναντι στα κηρύγματα της μισαλλοδοξίας, του ρατσισμού, της βίας ως πολιτικής πρακτικής, προστατεύοντας την ελευθερία και τη δημοκρατία. Αυτά τα δίδυμα δέντρα, την ελευθερία και τη δημοκρατία πότισαν με τη θυσία τους οι πρόγονοί μας και άφησαν σε εμάς την ευθύνη να τα προστατεύουμε στον σημερινό κόσμο απέναντι στους κήρυκες της βίας και του θανάτου.
Τιμούμε τη μνήμη του ολοκαυτώματος του Καλλικράτη, όχι μόνο σήμερα εδώ αλλά καθημερινά με τον τρόπο που λειτουργούμε ως πολίτες της δημοκρατικής μας πολιτείας, με την ευθύνη μας και την εγρήγορσή μας απέναντι στου εχθρούς της ελευθερίας, της δημοκρατίας και τελικά του ανθρώπου”.
Στη συνέχεια ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή, ψάλθηκε από όλους ο Εθνικός Ύμνος και η εκδήλωση στο μνημείο τελείωσε με τον χορό πεντοζάλι από νέους χορευτές του παραδοσιακού συλλόγου νομού Χανίων “Τα Σφακιά”. Στη συνέχεια ο Δήμος Σφακίων παρέθεσε πλουσιοπάροχο γεύμα σε όλους τους παρευρισκόμενους σε ταβέρνα του χωριού.
Παραθέτουμε αρκετά στιγμιότυπα από την εκδήλωση ενώ σύντομα πλάνα βιντεοσκόπησης θα δείτε και στην ιστοσελίδα των “Χ.ν.”.
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
.
