Επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, τον Μάιο του 1929, λειτούργησε για πρώτη φορά στην χώρα μας λαική αγορά στην πλατεία του Θησείου και αποτελούσε για την εποχή εκείνη καινοτομία που “πολεμήθηκε” με έντονες αντιδράσεις από όλες σχεδόν τις επαγγελματικές οργανώσεις.
Η αρχή της λειτουργίας έγινε με Προεδρικό Διάταγμα και καθ όριζε τις ημέρες και τους χώρους που θα λειτουργούσαν σε γειτονιές των Αθηνών από τις 6 το πρωί μέχρι τις 11 το μεσημέρι. Παρά τις αντιδράσεις που υπήρξαν για τις λαϊκές αγορές με την καινοτομία αυτή – έτσι, δυστυχώς, γίνεται σε κάθε τι νέο που έρχεται αντίθετο με το κατεστημένο – τρία χρόνια αργότερα, το 1932 ιδρύθηκε και το Ταμείο Λαϊκών Αγορών, με αποτέλεσμα την επέκταση και λειτουργία τους σε όλη την επικράτεια με εξαίρεση την περίοδο της Κατοχής.
Στα μεταγενέστερα χρόνια είχε αρκετές φορές συζητηθεί έντονα η κατάργηση τους δίχως να έχει πραγματοποιηθεί καθόσον οι λαϊκές αγορές είχαν αγαπηθεί από την πλειοψηφία των κοινωνιών όλης της χώρας. Βέβαια, τα τελευταία χρόνια με την αύξουσα των μελών, εμπόρων και παραγωγών στις λαϊκές αγορές, τα προβλήματα είναι τεράστια με το κυκλοφοριακό κομφούζιο που προκαλούν στην κυκλοφορία γεγονός το οποίο πρέπει να αντιμετωπιστεί από την πολιτεία σε συνεργασία με την τοπική αυτοδιοίκηση ώστε οι λαϊκές αγορές να λειτουργούν σε σταθερά σημεία, αγροτεμάχια ή πλατείες ούτως ώστε οι δρόμοι κάθε γειτονιάς να μένουν ελεύθεροι για την κυκλοφορία.
Στα Χανιά, ο Δήμος Χανίων έχει τη δυνατότητα να βρει αγροτεμάχιο και να στεγάσει παραγωγούς και εμπόρους προσφέροντας σε πολλούς καταναλωτές τη δυνατότητα μετακίνησης από και προς αυτές με δημοτικά μικρά λεωφορεία.
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος