Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Με κατάμεστη από κόσμο η αίθουσα εκδηλώσεων του Πνευματικού Κέντρου Χανίων παρουσιάστηκε χθες το βράδυ ο τιμητικός τόμος, εγκώμιο για τον καταξιωμένο και πολυβραβευμένο λαογράφο από την πρώην επαρχία Σελίνου, συνταξιούχο δάσκαλο και συνεργάτη της εφημερίδας «Χανιώτικα νέα», Σταμάτη Αποστολάκη.
Μεταξύ των παρευρισκομένων, άνθρωποι των γραμμάτων, πνευματικοί δημιουργοί, κληρικοί, αυτοδιοικητικοί, πρώην βουλευτές, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων κ.ά.
Την εκδήλωση διοργάνωσαν η Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Χανίων, το Πνευματικό Κέντρο Χανίων και οι εκδόσεις “Πυξίδα της Πόλης”. Στην εκδήλωση μίλησαν οι Χάρης Στρατιδάκης, επιμελητής του τόμου, Νίκος Ψιλάκης, δημοσιογράφος- συγγραφέας, Ματθαίος Φραντζεσκάκης, υπεύθυνος των εκδόσεων «Πυξίδα της Πόλης», ενώ ακολούθησε αντιφώνηση του τιμώμενου κ. Αποστολάκη ο οποίος με πολύ συγκίνηση υπογράμμισε μεταξύ άλλων τα εξής: «Ποτέ δε μ’ άρεσαν οι τιμητικές εκδηλώσεις, μια ζωή ήθελα να τις αποφεύγω… μα με αξίωσε ο Θεός -και τον ευχαριστώ γι’ αυτό- να ζήσω πολλές και να βρίσκομαι εδώ απόψε μαζί σας, εκλεκτοί εκπρόσωποι της εκκλησίας, των αρχών και των φορέων, αγαπημένοι μου μαθητές και συνάδελφοι, και όλοι εσείς αγαπητοί μου φίλοι, που είχατε την καλοσύνη -και την υπομονή- να είσαστε μαζί μου απόψε εδώ, κάποιοι κι από μακριά! Ακούστηκαν ήδη πολλά για μένα, ίσως κι “αβάντζια” για το έργο μου και τη ζωή μου. Τη ζωή ενός δασκάλου, που αγάπησε το δασκαλίκι με όση δύναμη είχε, που προσπάθησε και προσπαθεί να διασώσει, να καταγράψει και να μοιραστεί όσα μπόρεσε από το λαϊκό πολιτισμό, το θρησκευτικό βίο και την ιστορική διαδρομή της Κρήτης και περισσότερο του τόπου καταγωγής του, του Σελίνου! Κι οι τιμές στο πρόσωπό μου και για το έργο μου ήταν “πολλά περίσσιες”: Ξεχωριστή ήταν η βράβευσή μου και η αναγόρευση σε επίτιμο δημότη του Αγίου Αντωνίου Καστοριάς, του χωριού που πρωτοδιορίστηκα δάσκαλος, όταν ανεβήκαμε με τα κοπέλια και τη γυναίκα μου, το 1995, να δουν τον τόπο και να γνωρίσουν τους ανθρώπους, που από μαθητές και γονείς έγιναν αδελφικοί φίλοι. Μεγάλη τιμή ήταν ο έπαινος της Ακαδημίας Αθηνών για το “μακροχρόνιο έργο μου στη μελέτη της ιστορίας, της λαογραφίας και γενικώς της παράδοσης της ιδιαίτερης πατρίδας του Κρήτης. Με την προσήλωσή του στο μεγάλο και ευρύ θέμα της κρητικής παραδοσιακής κληρονομιάς αναδεικνύεται σε θεματοφύλακα της λαϊκής παράδοσης την οποία προβάλλει με λαογραφικές μελέτες κυρίως για το ριζίτικο τραγούδι, δημιούργημα του κρητικού πολιτισμού” μετά από πρόταση του Δήμου Χανίων, επί Δημαρχίας του Μανώλη Σκουλάκη, το 2011, και η απονομή του οφφικίου του Άρχοντος Προστάτου των Γραμμάτων της Αγίας του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας από το Οικουμενικό Πατριαρχείο δια του Σεβ. Μητροπολίτου Κυδωνίας & Αποκορώνου κ.κ. Δαμασκηνού το 2016 μετά από πρόταση της Μητρόπολής μας και με τη φροντίδα του παπά Αντώνη Σαπουνάκη του Αγίου Κων/νου της Νέας Χώρας, που κατοικώ από το 1976. Ιδιαίτερα συγκινητική για μένα ήταν η πρόσφατη τιμητική εκδήλωση από το Δήμο Καντάνου Σελίνου, που έγινε πριν δυο χρόνια στο ιστορικό Μουσείο της Αγίας Ειρήνης, όπου εγεννήθηκα κι έζησα τους πρώτους χρόνους της ζωής μου… Αγαπητοί μου φίλοι στη διαδρομή μιας ζωής με σημάδεψαν και με ενέπνευσαν πολλοί, μα δε μπορώ παρά να σταθώ πρώτα στους γονείς μου Απόστολο και Αναστασία, που μας μεγάλωσαν έξι αδέλφια στην Αγιά Ειρήνη και στου Καμπανού μα και στον Ομαλό στο ζευγόσπιτό μας. Του πατέρα μου η σκέψη να μου κρατεί το έργο του Μουρέλλου ”Ο Δάσκαλος”, το 1958 , -δανεισμένο από το Οικοτροφείο Σούγιας, όπου μαράγκευε- γιατί ήθελε να γενώ δάσκαλος, με σημάδεψε! Θυμούμαι απόψε τους δασκάλους μου από τα σχολικά χρόνια, αλλά και της Παιδαγωγικής Ακαδημίας Ρόδου και της μετεκπαίδευσης στην Αθήνα. Τον Γεώργιο Κ. Σπυριδάκη, τον Κων/νο Σβωλόπουλο, το Δημήτρη Λουκάτο, το Νικόλαο Βασ. Τωμαδάκη κ.ά. για τη καθοδήγηση αλλά κυρίως την αγάπη για τη διδασκαλία και την έρευνα που μου ενέπνευσαν. Δε μπορώ όμως να μη σταθώ ιδιαίτερα στην ευλογία και αγαθή τύχη να βρίσκομαι χρόνους πολλούς δίπλα στον αοίδιμο σεβ. Ειρηναίο Γαλανάκη, τον ‘Ιππότη του Σταυρού’, που κήρυξε την επανάσταση των συνειδήσεων και πάλεψε για την ύπαιθρο της Κρήτης και τους ανθρώπους της. Δεν ξεχνώ τους περιπάτους και τις συζητήσεις μας στην Αγία Τριάδα, τη Γρε Λέσκα, στις Μαδάρες του Ομαλού, στις Χώσες τ’ Αποκόρωνα και στου Μπαμπαλή το Χάνι, στην Αγιά Σοφία, τη σκέψη του και τις πάντα σοφές συμβουλές του… Τιμώ ιδιαίτερα τον καλό μου φίλο, τον Γιάννη το Γαρεδάκη, που από τα πρώτα χρόνια της κυκλοφορίας των “Χανιώτικων Νέων” μου έδωσε ένα σταθερό βήμα παρουσίασης για τα ”Πνευματικά και Καλλιτεχνικά γεγονότα” του τόπου μας και τις άλλες λαογραφικές και ιστορικές εργασίες μου. Τον ευχαριστώ και από εδώ. Ιδιαίτερα ευχαριστώ τους μαθητές μου, όλων των χρόνων, από τον Άγιο Αντώνιο Καστοριάς το 1953, ως το Ροδοβάνι και τον Αγριλέ, το 13ο και τέλος το 6ο Δημοτικό Σχολείο Χανίων, που δίδαξα ως το 1986. Τους ευχαριστώ γιατί μου έδωσαν τόσα πολλά πέραν της χαράς της διδασκαλίας και κυρίως την αγάπη τους, που μου δείχνουν ακόμη τώρα, όπου κι αν τους βρω! Μα απόψε ”Τη συντροφιά σας χαίρομαι την αξιοτιμημένη την άξια και τη φρόνιμη και τη μπεγιεντισμένη. Ζηλεύγουσί ν τσ’ οι γι’ άρχοντες ζηλεύγ’ ο κόσμος ούλος….” Αποστολάκη Στ. Ριζίτικα, σ.318 Γι’ αυτή τη χαρά θα ήθελα να ευχαριστήσω ξεχωριστά τους οργανωτές της: – τον αγαπητό φίλο Χάρη Στρατιδάκη, που ανέλαβε το δύσκολο έργο της επιμέλειας του τόμου, ύστερα από την τιμητική εκδήλωση στο Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνου, που μου έδωσε πολλή χαρά, τον Νίκο Ψιλάκη, που μας συνδέει οικογενειακή φιλία χρόνων και παρακολουθώ πάντα με χαρά τα έργα του, και τον αγαπητό Ματθαίο Φραντζεσκάκη, υπεύθυνο των εκδόσεων ”Πυξίδα της Πόλης” που ανέλαβε την έκδοση του τόμου. Η φιλία μας μετρά χρόνους. Σε εκείνους οφείλω την αποψινή τιμή, που δε θα γίνονταν πραγματικότητα χωρίς την αποφασιστική συνδρομή του φίλου Απόστολου Βουλγαράκη, πρώην αντιπεριφερειάρχη Χανίων, που μας χάρισε τη δυνατότητα να εκδοθεί ο τόμος, τον οποίο και ιδιαίτερα ευχαριστώ! Δε μπορώ όμως να μην ευχαριστήσω και την οργανωτική επιτροπή, την δρ. Μαρίνα Αρετάκη, τον Ανδρέα Λενακάκη, τον Κων/νο Φουρναράκη, που με το Μαθιό Φραντζεσκάκη οραματίστηκαν και έφεραν σε πέρας όλο αυτό το δύσκολο έργο της συλλογής των κειμένων του τόμου. Κλείνοντας αυτή τη σύντομη αντιφώνησή μου θα ήθελα να ευχαριστήσω τη σύντροφο της ζωής μου, τη γυναίκα μου, την Ελευθερία, για όλη της την αγάπη και τη στήριξη σε ό,τι κι αν καταπιάνομαι και για το χρόνο που πάντα καταφέρνει να μου εξασφαλίζει για να μελετώ και να γράφω∙ τα παιδιά μου και τα πολυαγαπημένα μου εγγόνια, που μου χαρίζουν την ευτυχία να τα βλέπω να μεγαλώνουν και να είναι αγαπημένα! Κι εδά που ”εσιγανέψαν οι καιροί” από την καταγραφή και τη διάσωση επέρασα στην οργάνωση και την προσπάθεια να δημοσιευτούν οι κόποι κι η εργασίες μιας ζωής, το ανέκδοτο υλικό που συγκέντρωνα… Έχω καταγράψει τις ιστορίες της ζωής μου, αυτές που αγαπούσαν να ακούν τα αδέλφια μου, οι φίλοι, τα παιδιά και τώρα τα εγγόνια μου και τις παραδίδω σύντομα στο Γιάννη το Γαρεδάκη, να εκδοθούν, όπως σχεδιάζει από καιρό. Ακολουθούν οι ”Ιστορικές Ρίμες”, που ολοκληρώνονται σύντομα και τόσα άλλα… Μα κάπου εδώ σας χαιρετώ με την ευχή να είμαστε όλοι καλά και μ’ ένα μεγάλο ευχαριστώ, από τα βάθη της ψυχής μου, σε όλους σας! Το βιβλίο επιγράφεται «Μα ’σα μυρίζει ο φρόνιμος, βαρσάμια δε μυρίζουν. Εγκώμιο Σταμάτη Αποστολάκη». Το προλογίζουν ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης Ειρηναίος, ο πρώην Αντιπεριφερειάρχης Χανίων Απόστολος Βουλγαράκης και ο ιδρυτής των «Χανιώτικων Νέων» Γιάννης Γαρεδάκης.
Με δηλώσεις τους στα «Χανιώτικα νέα» και στο « Επαρχιακό φως» καταγράψαμε από τους παρουσιαστές τα εξής: O κ. Ματθαίος Φραντζεσκάκης, σημείωσε ότι « ο τόμος που παρουσιάζουμε απόψε είναι ένας ελάχιστος φόρος τιμής για τον Σταμάτη Αποστολάκη, έναν άνθρωπο που ανιδιοτελώς προσφέρει εδώ και πολλά χρόνια στα Χανιά, στην Κρήτη αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα μέσα από τους διάφορους ρόλους που με συνέπεια και συνέχεια υπηρετεί. Είναι κάτι που οφείλαμε για τον Σταμάτη και είναι μία δουλειά, μία συλλογική δουλειά την οποία πρόσφεραν τα κείμενα τους μια σειρά από άνθρωποι του χώρου της επιστήμης και της εκπαίδευσης καταθέτοντας όλοι το κομμάτι αυτό που τους αναλογεί».
O συνταξιούχος εκπαιδευτικός και επιμελητής του τόμου κ. Χάρης Στρατιδάκης, υπογράμμισε: « Πριν από ενάμιση χρόνο κάναμε μία εκδήλωση στο Ιστορικό και Λαογραφικό Μουσείο Ρεθύμνης του οποίου είμαι γραμματέας που μου παρουσιάσανε το έργο του Σταμάτη Αποστολάκη και τον τιμήσαμε γι’ αυτό. Πήραν μέρος 12 πολίτες της δυτικής Κρήτης από τα Χανιά και από το Ρέθυμνο που το παρουσίασαν και μετά από αυτή την εκδήλωση σκεφτήκαμε ότι αυτός ο άνθρωπος ο Σταμάτης Αποστολάκης υπερβαίνει σε εκτόπισμα, τα Χανιά, την Κρήτη συνολικά, ίσως και την Ελλάδα. Αυτό ήταν το έναυσμα για τη δημιουργία ενός τιμητικού τόμου και είναι λιγότεροι από 10 οι άνθρωποι της Κρήτης που έτυχαν τέτοιας τιμής και συνήθως είναι Πανεπιστημιακοί. Μέσα σε ένα χρόνο καταφέραμε να έχουμε έναν ευπρόσωπο τόμο που θα κριθεί από το κοινό».
Δήλωση επίσης έκανε για τον κ. Σταμάτη και ο Σελινιώτης πρωτοπρεσβύτερος, εφημέριος στα Τεμένια Ευτύχιος Ανδρουλάκης επισημαίνοντας ότι « ήρθαμε να παραβρεθούμε στην εκδήλωση που γίνεται για τον Σταμάτη Αποστολάκη, έναν Σελινιώτη δικό μας άνθρωπο ο οποίος έχει προσφέρει πάρα πολλά στην επαρχία μας και ευρύτερα στην κοινωνία πέραν από το διδακτικό έργο σαν δάσκαλος που υπηρέτησε σε διάφορες περιοχές ακόμα και στην παραμεθόριο αλλά με τα περισσότερα χρόνια στο Σέλινο και εκτός από την προσφορά του σαν δάσκαλος είναι τεράστια η προσφορά του στο κοινωνικό σύνολο κρατώντας με τα βιβλία του και με τα αμέτρητα δημοσιεύματα του στο τοπικό Τύπο τα έθιμα και τις παραδόσεις όπως τις έζησαν οι πρόγονοί μας. Και για εμάς είναι μεγάλη η τιμή απόψε που ένας συνεπαρχιώτης μας θα τιμηθεί για ακόμα μία φορά».
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
