Πρέπει να κάνουμε μια νέα αρχή, είναι ανάγκη, επιβάλλεται αλλά είναι πολύ δύσκολο αφού χιλιάδες συνάνθρωποί μας είναι… αιχμάλωτοι στα πάθη του κομματισμού, υποστηρικτές του ρουσφετιού, του αναχρονισμού και της γραφειοκρατίας. Μπορούν, όμως, μέσα από μια σωστή παιδεία και εκπαίδευση οι επόμενες γενιές ν’ αποβάλλουν τις κακές συνήθειες από το παρελθόν που κληρονόμησαν βγαίνοντας σωστοί πολίτες και όχι κομματικοί ακόλουθοι. Έτσι μόνο θ’ αποκτήσουμε ένα διαφορετικό αύριο με ανάπτυξη και μέλλον.
Κι ενώ οι σελίδες της ιστορίας αναγράφουν την θλιβερή πραγματικότητα που έζησαν οι πρόγονοί μας, κανένα κόμμα και καμία κυβέρνηση δεν νοιάζεται ουσιαστικά για το δημόσιο συμφέρον. Το κακό, βέβαια, δεν άρχισε από το 1948 αλλά, δυστυχώς, ανέκαθεν υπήρχαν εσωτερικά προβλήματα με διάφορους πρωταγωνιστές για την θέση του αρχηγού. Κάνοντας μια μικρή ανασκόπηση από την μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο περίοδο με την Μικρασιατική καταστροφή, την δικτατορία του Μεταξά και την γερμανική κατοχή διαπιστώνουμε ότι μίση και πάθη αναστάτωσαν την χώρα και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ήρθαν τα χειρότερα με την εμφύλια συμπλοκή!
Η κυβέρνηση του 1948 με πρωθυπουργό τον κεντρώο Θεμιστοκλή Σοφούλη, απαντά στον σχηματισμό της «κυβέρνησης των βουνών» θέτοντας το ΚΚΕ και το ΕΑΜ εκτός νόμου ενώ παράλληλα ψηφίζει το νόμο 509 «περί μέτρων ασφαλείας του κράτους. Έλληνες εναντίον Ελλήνων, η μεγαλύτερη συμφορά του νεοελληνικού κράτους. Τα χωριά μας άρχισαν να ερημώνουν με τους κατοίκους τους ν’ αναζητούν καλύτερες μέρες σε μακρινές ηπείρους. Πόσες κυβερνήσεις και πόσοι πρωθυπουργοί άλλαξαν από τότε μέχρι σήμερα; Δεν θα τους αριθμήσουμε έναν προς έναν, άλλωστε, δεν είναι αυτός ο σκοπός του άρθρου μας. Ενώ συμβαίνουν όλα αυτά σε βάρος της χώρας, υπάρχουν αγάλματα, οδοί και πλατείες με ονοματεπώνυμα πολιτικών προσώπων τα οποία ευθύνονται για την σημερινή οικονομική εθνική τραγωδία…