Κι ενώ ο λαός εξακολουθεί να υποφέρει από την αφερεγγυότητα λόγου και έργου της πλειοψηφίας των αντιπροσώπων του στο κοινοβούλιο, οι περισσότεροι εξ αυτών παραμένουν… αιχμάλωτοι της πολιτικής εξάρτησης με αποτέλεσμα να μην φαίνεται απολύτως καμία ελπίδα ανάκαμψης της οικονομίας για ευημερία πρωτίστως της φτωχολογιάς.
Αν, λοιπόν, προκηρυχτούν εκλογές όλο αυτό το… πληγωμένο εκλογικό σώμα που πίστεψε στο ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ, στραφούν από αντίδραση μαζί με εκατοντάδες άλλους ψηφοφόρους από τη Νέα Δημοκρατία, το Ποτάμι και το ΠΑΣΟΚ στηρίζοντας το τρίτο κόμμα της βουλής σήμερα χαρίζοντας του αυτοδυναμία, τι μέλει γενέσθαι στη συνέχεια;
Μπουχτίσαμε στα πολιτικά ψέματα τόσο προγενέστερα όσο και μεταγενέστερα κάθε προεκλογικής περιόδου εδώ και πολλές δεκαετίες και ιδού το κατάντημα της χώρας που γεννήθηκε η Δημοκρατία.
Είναι επιτακτική ανάγκη, ιερό χρέος στους προγόνους μας που έχυσαν το αίμα τους ή τραυματίσθηκαν σε πολέμους για να μείνει ελεύθερη η πατρίδα ν’ αναλάβουν την τύχη της πρωτάρηδες πολιτικοί, παιδιά απλών οικογενειών και όχι επώνυμων… τζακιών, που μαζί με εθελοντές τεχνοκράτες να δώσουν εμπράκτως χαρά και αισιοδοξία στον ταλαιπωρημένο λαό.
Εμπρός, λοιπόν, για την ουσιαστική αλλαγή με 200 μέσα στη βουλή χωρίς τα ισχύοντα προκλητικά βουλευτικά προνόμια και χωρίς πολιτικές συντάξεις. Ο καθένας εκλεγμένος να συνεχίσει να είναι ασφαλισμένος στο επάγγελμα που ασκούσε.
Γιάννης Η. Κάκανος