Οι άμαξες και τ’ άλογα στο Παλιό Λιμάνι των Χανίων

Οι αμαξάδες συμπεριλαμβάνονται στα παλιά επαγγέλματα και αν γυρίσουμε το ρολόι του χρόνου στη δεκαετία του 1960 κι εδώ στα Χανιά οι άνθρωποι αυτοί εργαζόταν επαγγελματικά χρησιμοποιώντας όλο τον χρόνο τις άμαξες ως μέσα μετακίνησης των συμπολιτών τους μαζί με ελάχιστα αυτοκίνητα ταξί και λεωφορεία που υπήρχαν.

Βέβαια, εκείνα τα χρόνια ήταν εντελώς διαφορετικές οι κλιματολογικές συνθήκες, αφού ακόμα δεν είχαν εμφανιστεί τα ακραία καιρικά φαινόμενα του Χειμώνα με τις πλημμύρες και του Καλοκαιριού με τους ανυπόφορους καύσωνες. 

Ανέκαθεν οι αμαξάδες αγαπούσαν τα άλογα τους όπως τα αγαπούν και σήμερα. Οι καιροί όμως άλλαξαν και το επάγγελμα αυτό έγινε εποχιακό με ελάχιστους να εργάζονται μόνο τα Καλοκαίρια. Οι άμαξες βέβαια βελτιώθηκαν αφού έχουν και πέδηση για να μην υποφέρουν τα ζώα σε κατωφέρειες δρόμων. 

Με αφορμή διαμαρτυρία συμπολίτη μας, μεταξύ άλλων επισημάνθηκαν τα εξής: “Σχεδόν καθημερινά βλέπω άλογα με άμαξες να κυκλοφορούν καταμεσήμερο με καύσωνα και να διψούν τα καημένα, ενώ δεν τα προστατεύουν από τον έντονο ήλιο με ένα τουλάχιστον καπέλο. Ο Δήμος μπορεί στο σημείο που σταθμεύουν οι άμαξες στο λιμάνι ή όπου αλλού τους προτείνει, να φτιάξει αντηλιακά στέγαστρα με σύστημα δροσισμού από υδρονέφωση ώστε να μην “καίγονται” τα καημένα τα ζώα.”.  

Από μεριάς του ένας νέος στο επάγγελμα αμαξάς απαντώντας στο ερώτημα μας υπογράμμισε τα εξής: “ Είμαι ο Μανώλης Δασκαλάκης και αυτή την δουλειά την κάνω δέκα χρόνια. Το επάγγελμα μου ήταν χειριστής μηχανημάτων κι ενώ πέρασα σε διαγωνισμό του ΑΣΕΠ δεν πήγα στο δημόσιο γιατί με τράβηξε αυτή η δουλειά. Έχω τέσσερα άλογα και κάθε μέρα βάζω άλλο και έτσι κάνουν και οι άλλοι συνάδερφοι. Όλοι μας αγαπάμε τα ζώα και έχουμε εκσυγχρονίσει και τις άμαξες με φρένα…”. 

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος 

• 

•