
Ζούμε, δυστυχώς, σε ένα κόσμο που διαρκώς καταστρέφεται. Γι΄αυτό και είναι χρέος όλων μας να προσπαθήσουμε όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε να ζήσουν ειρηνικά οι επόμενες γενιές, χωρίς να κληρονομήσουν μίση και πάθη από διχασμούς κοινωνιών, αλλά ενότητα και ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο.
Αλλωστε, μεταξύ αυτών των δύο περιπτώσεων, η πρώτη επιφέρει δυστυχία, ενώ η δεύτερη θεμελιώνει ειρήνη.
Κι ενώ η αρχαία Ελλάδα φώτισε την οικουμένη, οι νεοέλληνες έχουν “παρασυρθεί” αρκετές φορές με συνέπεια να καταντήσει η χώρα μας μεταξύ των πιο διεφθαρμένων του πλανήτη.
Η ελπίδα, βέβαια δεν έχει χαθεί και αν αλλάξουμε, χωρίς να διολισθαίνουμε συνεχώς, τότε όλα μπορούν να γυρίσουν προς το καλύτερο. Το ευχόμαστε!
Γιάννης Η. Κάκανος
Σημείωση σύνταξης: Σημαντικό και αυτό το άρθρο: