Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Με πολύ μεγάλη συμμετοχή κόσμου πραγματοποιήθηκε στις 11.30’ το πρωί της Κυριακής η κορυφαία επετειακή εκδήλωση τιμής και μνήμης για τους πεσόντες στη Μάχη της Παναγιάς στα Κεραμειά εκεί όπου ο ηρωικός στρατός της Ε’ Μεραρχίας του ΕΛΑΣ πολέμησε στην Κατοχή απέναντι στα ναζιστικά στρατεύματα
Περιοχή της αντίστασης στα δύσκολα χρόνια της Κατοχής, τα Κεραμειά, τα οποία έμειναν με χρυσά γράμματα στην νεότερη ελληνική ιστορία εξαιτίας της μεγάλης άνισης μάχης που δόθηκε πριν από 78 χρόνια μεταξύ μερικών εκατοντάδων ανταρτών του ΕΛΑΣ και των πολλαπλάσιων πάνοπλων σαν “αστακούς” στρατιωτών του Χίτλερ.
Στην εκδήλωση που διοργανώθηκε από το Δήμο Χανίων και την Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος. έδωσαν – μεταξύ άλλων – το παρών οι περιφερειακοί σύμβουλοι Αλέκος Μαρινάκης και Λευτέρης Κοπάσης, οι αντιδήμαρχοι του Δήμου Χανίων Μιχάλης Τσουπάκης και Ιωάννης Νικηφοράκης, εκπρόσωποι φορέων, συλλόγων και όπως πάντα παρέα ριζιτών από τον ιστορικό λαογραφικό σύλλογο “Κρητικές Μαδάρες”, ενώ ξεχωριστό χρώμα στην εκδήλωση έδωσε η παρουσία του συλλόγου ιστορικών οχημάτων.
Στο μνημείο που στέκει αγέρωχα από το 1984 στην πλατεία του χωριού και έχει φιλοτεχνήσει ο καταξιωμένος Χανιώτης γλύπτης Γιάννης Μαρκαντωνάκης, άρχισε η εκδήλωση με χαιρετισμό – καλωσόρισμα της συντονίστριας Κωστούλας Παπαδάκη, μέλος του Δ.Σ. του παραρτήματος της ΠΕΑΕΑ Χανίων για να συνεχιστεί με την έπαρση της Σημαίας και τον Εθνικό μας Ύμνο.
Χαιρετισμό απηύθυνε ο πρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Χαράλαμπος Πετράκης και ο αντιδήμαρχος Χανίων Ιωάννης Νικηφοράκης, υπογραμμίζοντας ότι “με αισθήματα συγκίνησης και υπερηφάνειας αποτίουμε τον ελάχιστο οφειλόμενο φόρο τιμής σε όλους εκείνους που είχαν ως υπέρτατες αξίες την ειρήνη, την ελευθερία και τη δημοκρατία, που ακόμα και σήμερα είναι αξίες για τις οποίες μαχόμαστε”.
Ο ίδιος συνεχίζοντας επεσήμανε: “Ως Δήμος Χανίων έχουμε δεσμευτεί και ήδη βρισκόμαστε σε επικοινωνία με την ΠΕΑΕΑ και ετοιμάζουμε την μελέτη ανάπλασης του μνημείου που το έχει ανάγκη μετά από τόσα χρόνια”.
Ακολούθησε σύντομο ιστορικό της μάχης από την Θεανώ Μποράκη μέλος του Δ.Σ. της ΠΕΑΕΑ, ενώ δύο νέοι, αγόρι και κορίτσι της θεατρικής ομάδας της ΚΝΕ απήγγειλαν αποσπάσματα από τις Γειτονιές του Κόσμου του Γιάννη Ρίτσου.
Ο αντιπρόεδρος της ΠΕΑΕΑ Στέφανος Μυλωνάκης αναφέρθηκε σ’ ένα μικρό σχόλιο με τίτλο “Ο στόχος”.
Επίσης σύντομους χαιρετισμούς έκαναν και άλλοι μεταξύ των οποίων ο κατασκευαστής του μνημείου, γλύπτης Γιάννης Μαρκαντωνάκης εξηγώντας την σημασία των δύο Μινωιτών με τους δύο Κρητικούς πάνω στο σώμα ενός αμυνόμενου γερμανού.
Η ομάδα των ριζιτών “Κρητικές Μαδάρες” απέδωσαν ριζίτικα τραγούδια, ενώ ένα μέλος ο Πέτρος Τσακιράκης διάβασε αυτοσχέδιους στίχους στο ποίημα που έγραψε ο ίδιος.με τίτλο: “Γιάντα να γίνει πόλεμος”.
Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μηνάς Αντύπας υποψήφιος Διδάκτορας στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας Πανεπιστημίου Κρήτης ο οποίος ανέπτυξε λεπτομερώς τα διαδραματιζόμενα γεγονότα της εποχής υπογραμμίζοντας μεταξύ άλλων τα εξής: “Η μάχη της Παναγιάς που διήρκησε από τις 12 έως τις 14 Νοεμβρίου 1944 ήταν η μεγαλύτερη μάχη που έδωσε ο ΕΛΑΣ της δυτικής Κρήτης. Σε μία περίοδο που στην υπόλοιπη Ελλάδα η αστική τάξη και τα αγγλικά στρατεύματα προετοιμάζονταν να δώσουν συντριπτικό χτύπημα στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ τα γερμανικά στρατεύματα παρέμεναν στο “φρούριο Κρήτη” μέχρι να ολοκληρωθεί η “ασφαλής” παράδοση του νησιού στις αγγλικές δυνάμεις. Από αυτή την άποψη έχει σημασία να τονιστούν οι υπόγειες αλλά και οι πιο φανερές συνεννοήσεις μεταξύ των ναζί, των Αγγλων και των εγχώριων πολιτικών προσωπικοτήτων του νησιού προκειμένου να διασφαλιστεί η αποκατάσταση της αστικής εξουσίας και το χτύπημα του ΕΑΜικού κινήματος. Αυτή είναι η πραγματικότητα πίσω από τους μύθους για την “εθνική ενότητα” και “σύμπνοια” που υποτίθεται υπήρξε στην Κρήτη σε σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα, πόσο μάλλον πίσω από απόψεις ότι δήθεν οι Γερμανοί “πιεζόταν” από τα συμμαχικά στρατεύματα και είχαν περιοριστεί στις πόλεις του νησιού. Ίσα, ίσα είναι εμφανές ότι οι Άγγλοι τηρούσαν ανακωχή με τα γερμανικά στρατεύματα αντί να προχωρήσουν στη διάλυση τους, με τη συνεργασία των μονάδων του ΕΛΑΣ. Ταυτόχρονα ολοένα και περισσότερο εξόπλιζαν αντικομμουνιστικές ομάδες και ένοπλους στην ύπαιθρο προκειμένου να δημιουργηθεί αντίπαλο δέος στις δυνάμεις του ΕΛΑΣ και να εμπεδωθεί έγκαιρα το καθεστώς “λευκής τρομοκρατίας” εναντίον του ΚΚΕ και του ΕΑΜικού κόσμου, όπως έγινε και στην υπόλοιπη χώρα. Όσον αφορά ιδιαίτερα την καλά σχεδιασμένη και συντονισμένη επίθεση εναντίον του 14ου Συντάγματος της 5ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ που ξεκίνησε στις 12 του Νοέμβρη και τελείωσε με την τελική αναδίπλωση και υποχώρηση των γερμανικών στρατευμάτων δύο ημέρες μετά έχει σημασία να τονίσουμε αφενός την ετοιμότητα του αντάρτικου στρατού να αντέξει στην επίθεση των πολυάριθμων και πολύ καλύτερα οπλισμένων γερμανικών δυνάμεων, αφετέρου κάτι άλλο ακόμα πιο σημαντικό τη συμμετοχή του χωριού, του αγροτικού πληθυσμού στην αντίσταση, στην υπεράσπιση των δυνάμεων του ΕΛΑΣ.”.
Ο ίδιος συνεχίζοντας επεσήμανε ότι “ η δημιουργία του ΕΛΑΣ ήταν η πιο σημαντική κατάκτηση του εργατικού – λαϊκού κινήματος, στα χρόνια της Κατοχής. Σήμαινε ότι διαμορφώθηκε στρατιωτικό κέντρο με δική του διάρθρωση, λειτουργία και πειθαρχία, η οποία υπερέβαινε το αστικό πλαίσιο των καταπιεστικών στρατιωτικών κανονισμών και της αντιλαϊκής – αντικομμουνιστικής διαπαιδαγώγησης. Ο αγώνας του ΕΛΑΣ απέδειξε πως όταν ο λαός αποφασίσει, μπορεί να νικήσει…”.
Έγινε προσκλητήριο νεκρών 36 στον αριθμό, τηρήθηκε ενός λεπτού σιγή, και ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων, Αμέσως μετά οι μουσικοί καλλιτέχνες Τζόε Ντάλτον και Παναγιώτης Βιτίνης έκαναν αφιέρωμα στο αντάρτικο τραγούδι και η εκδήλωση τελείωσε με πλουσιοπάροχο γεύμα, καλό κρασί, νόστιμο τυρί και γλυκά που πρόσφεραν οι κάτοικοι του φιλόξενου ιστορικού χωριού σε όλους τους παρευρισκομένους.
Γιάννης και Ηλίας Ι. Κάκανος
