Παρουσιάστηκε το νέο βιβλίο του Χρήστου Τσαντή με Ιστορικά ντοκουμέντα πριν και μετά το 1821

Το Ελληνικό ζήτημα και οι Μεγάλες Δυνάμεις πριν και μετά το 1821 μέσα από ιστορικές πηγές και ντοκουμέντα αναφέρει στο επιμελημένο εξώφυλλο για το βιβλίο του ο συγγραφέας Χρήστος Τσοντής το οποίο παρουσιάστηκε το βράδυ της Δευτέρας στο ”Μελωδικό Καφενείο” της πόλης μας, στο Κουμ Καπί. 

Για το βιβλίο του ο συγγραφέας – σύμβουλος ψυχικής υγείας και υπεύθυνος των εκδόσεων Ραδάμανθυς Χρήστος Τσαντής, μιλώντας στα “Χ.ν.” και στο “Επαρχιακό φως”, υπογράμμισε τα εξής: “Το βιβλίο αποτελεί μια συλλογή ανθολογίας από ιστορικές πηγές και ντοκουμέντα που αναδεικνύουν τους ανταγωνισμούς, τις παρεμβάσεις και τις διενέξεις των Μεγάλων Δυνάμεων γύρω από το Ελληνικό ζήτημα και τις σχέσεις μας με την Τουρκία. Επίσης, φαίνεται και μετά το πόσο αυτά επηρέασαν την κατοπινή εξέλιξη του Ελληνικού κράτους μέχρι και τον πρώτο κυβερνήτη της Ελλάδας, τον Ιωάννη Καποδίστρια. Το βιβλίο δεν ερμηνεύει, δεν γίνονται επεξηξήσεις των όποιων κινήσεων των δυνάμεων εκείνης της εποχής, αλλά παρουσιάζονται αυτούσια τα ντοκουμέντα και οι πηγές” για να επισημάνει ότι “για το βιβλίο θα αναφερθούν εκτενέστερα ο πρώην βουλευτής Χανίων του ΠΑΣΟΚ Σήφης Μιχελογιάννης, η Αγγελική Μπεμπλιδάκη και ο Νίκος Μπλαζάκης.

Μιλώντας για το βιβλίο ο κ. Σήφης Μιχελογιάννης ανέφερε πως “ σε μια χώρα που έχουν μεσολαβήσει διχασμοί, δικτατορίες και εμφύλιοι πόλεμοι οπωσδήποτε έχει επηρεαστεί η διδασκαλία της ιστορίας και γι’ αυτό είναι χρήσιμα αυτά τα ντοκουμέντα με διευκρινήσεις πολλών ιστορικών για το πως έβλεπαν οι ξένοι αναλυτές και αναλόγως, οι Μεγάλες Ευρωπαϊκές Δυνάμεις τους Έλληνες ως υπόδουλους επειδή βρισκόταν βέβαια σε μια εξαθλιωμένη κατάσταση λόγω της βάρβαρης Τουρκικής κατοχής. Παρουσιάζει επίσης την αντί επαναστατική στάση Φαναριωτών και Κοτζαμπάσιδων, διευκρινίζει πώς έβλεπαν πάντοτε και παραδεχόταν την γεωπολιτική  ισχύ της Τουρκίας οι Μεγάλες Δυνάμεις και μεμονωμένα και μέσα στα πλαίσια της ιεράς συμμαχίας. Επομένως είναι χρήσιμα αυτά τα   ντοκουμέντα πριν και μετά το 1821  για να βγάλουμε μερικά γενικά συμπεράσματα επειδή και σήμερα αντιμετωπίζουμε παρόμοια προβλήματα με την Τουρκία”. 

Προλογίζοντας το βιβλίο η Αγγελική Μπεμπλιδάκη υπογράμμισε, μεταξύ άλλων τα εξής: “Το 2021 κλείνουμε διακόσια χρόνια ελευθερίας. Διακόσια χρόνια δημιουργίας του Ελληνικού κράτους. Διακόσια χρόνια από τότε που κάποιοι τρελαμένοι ξυπόλητοι ραγιάδες καταλάβανε ότι πρέπει να πάψουνε να περιμένουνε βοήθεια από τους ξένους και αποφασίσανε να πάρουνε για πολλοστή φορά την κατάσταση στα χέρια τους. Το κράτος μας δηλαδή έχει τα γενέθλιά του. Η πολιτεία ετοιμάζει φιέστες και πανηγύρια. Εν μέσω μιας σοβούσης ακόμα  κρίσης και εν μέσω πανδημίας. Και εκεί που η επανάσταση του 1821 τα τελευταία σαράντα χρόνια ήταν κάπως παρωχημένη, κάποιοι είχαν την τάση να την ξεχνούν και να την υποβαθμίζουν, κάποιο θεώρησαν δεδομένο το κράτος μας, οι νέοι μαθαίνουν όλο και λιγώτερο ιστορία…”. 

Η ίδια συνεχίζοντας επεσήμανε: “Βοηθούσης της καραντίνας και δια χειρός της ίδιας της ψυχής των εκδόσεων του Χρήστου Τσαντή, μας προσφέρει ένα καινούργιο πόνημα. Ένα βιβλίο για το ‘21, όχι συνηθισμένο που δεν μιλά για ήρωες ούτε για νικηφόρες μάχες. Αυτό το βιβλίο πραγματεύεται ένα βαθύ και ιδιαίτερο θέμα. “Το Ελληνικό ζήτημα και οι Μεγάλες Δυνάμεις πριν και μετά το 1821” το ονομάζει”. 

Ο Νίκος Μπλαζάκης υπογράμμισε μεταξύ άλλων ότι γίνεται αναφορά επίσης στις  “ αρχές του διαφωτισμού και τη Γαλλική επανάσταση και την επιρροή τους στο Ρήγα Φεραίο στη διεθνιστική του σκέψη για τους καταπιεσμένους ραγιάδες, είτε Ελλήνων είτε βαλκάνιων είτε Οθωμανών απ’ τους Κοτζαμπάσηδες ή απ’ τους Μπογιάρους ή από τους πασάδες.

Η αποτύπωση των ξένων περιηγητών που επισκέφθηκαν την τουρκοκρατούμενη Ελλάδα πριν και μετά την επανάσταση του 21′ Θόρντον Φελιξ Μπωζουρ Φρειδερίκου Τίρς αλλά και του Τούρκου Αχμέτ Δζεβδέτ Πασά από έγγραφο της τουρκικής διοίκησης 1793 αλλά και του Φωτάκου υπασπιστή του Κολοκοτρώνη. Μιλούν για τους εσωτερικούς εχθρούς, δηλαδή κοτζαμπάσηδες ή προύχοντες η των λεγομένων πληρεξούσιων που ενώ κάνουν τούμπες μπροστά στον Τούρκο, φορολογούν με τον πιο σκληρό τρόπο εκείνους που θα έπρεπε να αγαπούν και παρηγορούν. εξαγοράζουν την πρωτοκαθεδρία αδιαφορώντας για τη δυστυχία των συγχωριανών τους .

Κάτω από το μαχαίρι των Τούρκων ο Ρωμιός είναι σκλάβος, κάτω όμως από την εξουσία των συγχωριανών του (Κοτζαμπάσηδων) γδύνεται ολότελα και είναι εκατό φορές πιο δυστυχισμένος (Θόρντον)

Η ευζωία του ήταν όμοια με εκείνη του Τούρκου και μόνο κατά το όνομα διέφεραν αντί π.χ. να τον λένε Χασάνη τον λέγαν Γιάννη και αντί να πηγαίνει στο τζαμί πηγαίνει στην Εκκλησία. Μόνο κατά τούτο υπήρχε διάκριση  (Φωτάκος). 

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος