Όσο υπάρχει φανατισμός ο νους μένει… αιχμάλωτος!

Αν μας “καταδυναστεύει” φανατισμός δεν θα μπορέσουμε ποτέ να ξεφύγουμε από τη σημερινή κατάσταση αφού αντί να διορθωνόμαστε, βάζοντας νερό στο κρασί μας, όπως λέει η παροιμία, θα γινόμαστε ακόμα πιο επιθετικοί σε λόγια και έργα, οδεύοντας έτσι με ταχύτητα στην εξαθλίωση και τον εξευτελισμό.

Τα  διάφορα κομματικά μίση και τα πάθη δεκαετιών, είναι μια σοβαρή αιτία της ουσιαστικής απομόνωσης της χώρας και της δυστυχίας του λαού μας. Επιβάλλεται, όμως να εκλείψουν για να ατενίζουμε το μέλλον με αισιοδοξία. Δεν είναι δυνατόν να οραματιζόμαστε πρόοδο και ευημερία, όταν για παράδειγμα εξακολουθούμε να υποστηρίζουμε  τον διαχωρισμό «των δικών μας παιδιών».

 Όλα τα παιδιά πρέπει να έχουν ίσες ευκαιρίες, για να  μπορέσει η μικρή όμορφη και ζηλευτή Ελλάδα να είναι κυρίαρχη δύναμη. Αν το καταφέρουμε αυτό και… αποτοξινωθούμε από χρόνιες κοινωνικές παθογένειες, τότε και μόνο  θ’ αρχίσουμε να κτίζουμε σε στερεά θεμέλια τη νέα Ελλάδα, μια πατρίδα με αξιοκρατία και υπευθυνότητα που θα μπορεί ν’ αγκαλιάζει τα παιδιά της.

Γιάννης Η. Κάκανος