Λησμονημένο το λιμάνι Καβονησίου στην Κίσαμο

 

Το λιμάνι Καβονησίου δυτικά του κόλπου της Κισάμου έπρεπε εδώ και πολλές δεκαετίες να είχε αναβαθμιστεί σύμφωνα με την αρχική μελέτη που είχε εκπονηθεί και είχαν εγκριθεί τα χρήματα ώστε ν’ αποτελούσε πόλο προσέλκυσης κάθε κατηγορίας πλωτού μεταφορικού μέσου τονώνοντας την τοπική οικονομία της πρώην επαρχίας Κισάμου και όχι μόνο, παράλληλα με το επίσημο λιμάνι του κόλπου της Σούδας.

Δυστυχώς, όμως, για αδιευκρίνιστους λόγους επικράτησε η ματαίωση της αρχικής μελέτης όπως προβλεπόταν η επέκταση του λιμενοβραχίονα με αποτέλεσμα να κατασκευαστεί στη συνέχεια ένας άλλος μικρότερος για τις ανάγκες μικρών επιβατηγών, οχηματαγωγών και φορτηγών πλοίων καθώς και μικρών αλιευτικών και τουριστικών σκαφών. 

Με αφορμή, όμως την πρόσφατη μετάβαση μας στο λιμάνι του Καβονησίου, το οποίο παραμένει λησμονημένο από την πολιτεία, πληροφορηθήκαμε την εκδημία ενός παλιού Καστελιανού, του Αντώνη Κατσικανδαράκη ο οποίος έφυγε από την ζωή σε ηλικία 94 ετών. Σε μια συνέντευξη του που μας είχε παραχωρήσει το 2018, είχε αναφερθεί με ιστορικά στοιχεία στο λιμάνι του Καβονησίου. 

Στη μνήμη, λοιπόν, του κυρ Αντώνη, αφιερώνεται το σημερινό ρεπορτάζ με εκείνον να μας έχει πει τα εξής: «Θυμάμαι λες και ήταν χθες που με πρωτοβουλία του Σοφοκλή Βενιζέλου ως αντιπροέδρου και υπουργού της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου το 1963, κατόρθωσε και εγκρίθηκαν από τα περισσεύματα άλλων δημοσίων δαπανών 800.000 δραχμές για να υλοποιηθεί η μελέτη κατασκευής λιμενοβραχίονα μήκους 1300 μέτρων με γωνία προς ανατολάς στα 800 μέτρα».

Ο ίδιος συνεχίζοντας επεσήμανε: « O λιμένας του Καβονησίου ο οποίος εξυπηρετεί τις ανάγκες του Καστελίου, των νησιών Αντικυθήρων και Κυθήρων και τη νότια Πελοπόννησο από την άγονο γραμμή, είχε πάντα την προοπτική να γίνει ένα σημαντικό εμπορικό λιμάνι για τον Νομό μας, μετά τη Σούδα. Προς χάρη, όμως, συμφερόντων της παλιάς εποχής, η μελέτη επέκτασης του μόλου στο Καβονήσι με το  μήκος που προανέφερα  έμεινε στα χαρτιά. Χάθηκε μια μεγάλη ευκαιρία ανάδειξης ενός λιμανιού που θα έδινε μεγάλη προοπτική σε όλη την επαρχία Κισάμου και όχι μόνο. Κι ενώ, από τότε μέχρι σήμερα έχουν συμπληρωθεί 55 χρόνια, καμία κυβέρνηση όπως και καμία δημοτική Αρχή δεν μερίμνησαν για την ουσιαστική αξιοποίηση αυτού του λιμανιού, το οποίο, σύμφωνα με την ορολογία κατηγοριοποίησης λιμανιών, θα μπορούσε να είχε τουλάχιστον τα χαρακτηριστικά της κατηγορίας Κ2 δηλαδή, λιμάνι Εθνικής σημασίας. 

Καταλήγοντας ο κ. Κατσικανδαράκης σημείωσε ότι «κι ενώ είμαστε, έστω και έτσι, το δεύτερο εμπορικό λιμάνι στο Νομό, δεν έχουμε αντιπρόσωπο στο λιμενικό ταμείο, ενώ παλαιότερα είχαμε».

Στον χώρο μάλιστα του λιμανιού λειτουργούσε από το 1994 και η μοναδική αδειοδοτημένη ναυπηγοεπισκευαστική μονάδα σε όλη την Κρήτη, η οποία έκλεισε το 2014.  Για το καρνάγιο επισκευής σκαφών, έχουμε αναφερθεί στα “Χ.ν.” με ολοσέλιδο αφιέρωμα στις 14 Φεβρουαρίου του 2005 και όπως μας είχε πει ο μακαριστός εδώ και λίγα χρόνια ο ιδιοκτήτης της Νίκος Γοναλάκης “ η ολη μελέτη και εγκατάσταση της μονάδας στοίχισε 350 εκατομμύρια δραχμές και λειτούργησε το 1994 όταν είχε κλείσει το Καρνάγιο του Ενετικού λιμανιού στα Χανιά.. Μέχρι τότε, οι αλιείς με μικρά σκάφη της περιοχής μας, ήταν υποχρεωμένοι να τα βγάζουν και να τα συντηρούν μόνοι τους όπου και όπως μπορούσαν…”.  

Σήμερα στον χώρο του Καρναγιού μπορούν απλά να βοηθηθούν τα σκάφη για να βγουν από τη θάλασσα στην ξηρά  και το αντίθετο. Το Καρνάγιο δεν λειτουργεί και κοντά με το κτήριο υπάρχουν δύο παλιά σκάφη που αργο σαπίζουν, οι εικόνες των οποίων δεν συνάδουν με την περιοχή. Επιβάλεται η άμεση απομάκρυνσή τους. 

Επίσης στο χώρο του λιμανιού μια παλιά γεφυροπλάστιγγα επιφανείας τα σίδερα της οποίας έχουν σαπίσει, παραμένει αντιαισθητική και επικίνδυνη. Και μία μεγάλη πληροφοριακή πινακίδα με χάρτη που δείχνει προτεινόμενες διαδρομές αρχαιολογικών χώρων της περιοχής και της Κρήτης γενικότερα έχει ξεθωριάσει αποτελώντας μια ασχήμια.    

Παραθέτουμε  φωτογραφίες από το λιμάνι με δύο επιπλέον από το ρεπορτάζ του 2018 που τηρούνται στο αρχείο μας με τη μία να είναι ο μακαριστός Αντώνιος Κατσικανδαράκης. 

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος

• 

• 

• 

• 

• 

•