Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Με ελάχιστους προσκυνητές λειτουργήθηκε ανήμερα της Πρωτοχρονιάς το μικρό εξωκλήσι του Αγίου Βασιλείου στην γειτονιά Βαβουλέδω των Παλαιών Ρουμάτων. Το μικρό εξωκλήσι του Αγίου χρονολογείται την βυζαντινή περίοδο κι έχει τοιχογραφίες. Μεγαλύτερο, αλλά πολύ μεταγενέστερο είναι το δεύτερο κλίτος επειδή ο χώρος του μικρού αρχικά εξωκλησιού δεν μπορούσε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της γειτονιάς που είχε μεγαλώσει πληθυσμιακά. Έτσι, λοιπόν, αρχές του 20ου αιώνα, το εκκλησιαστικό συμβούλιο και η Ενορία αποφάσισαν να κτιστεί ένα μεγαλύτερο κλίτος το οποίο αφιερώθηκε στον Τίμιο Σταυρό.
Τα Παλαιά Ρούματα ήταν ένα μεγάλο χωριό με πολλές γειτονιές εκ των οποίων η γειτονιά Βαβουλέδω είναι κτισμένη στους πρόποδες της βορεινής πλευράς του βουνού με την ονομασία Αποπηγάδι. Η πλευρά αυτή διασχίζεται εις δύο από τον Αγιοβασιλιώτικο ποταμό ή Βαβουλεδιανό όπως ακόμα λέγεται, τα νερά του οποίου ποτίζουν ένα μικρό κάμπο που ολόγυρα του υπάρχουν οπωροφόρα δένδρα, πανύψηλοι χιλιόχρονοι πλάτανοι, καστανιές, δρυϊδες και άλλα δένδρα.
Κι ενώ το Βαβουλέδω κάποτε έσφυζε από ζωή, τα τελευταία χρόνια δεν έχει κανένα μόνιμο κάτοικο. Ωστόσο, όμως, υπάρχει σε λειτουργία μία μικρή παραδοσιακή ταβέρνα που εξυπηρετεί κυρίως τη θερινή περίοδο τους λάτρεις της φύσης που φτάνουν σε αυτή την γειτονιά για να διασχίσουν το φαράγγι, ενώ το χειμώνα προσελκύει κόσμο από την γύρω περιοχή.
ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΒΑΒΟΥΛΕΔΩ
Το Βαβουλέδω είχε κατοικηθεί από πολύ παλιά, αλλά ερημώθηκε όπως λέει η παράδοση εξαιτίας κατακτητών αλλά και από επιδημίες ασθενειών. Πολύ αργότερα ένας κτηνοτρόφος από το Θέρισο που λεγόταν Μιχαήλ Αλλοιθώρης μίσθωσε την περιοχή για χειμαδιό και έγινε μόνιμος κάτοικος. Στη συνέχεια ήρθαν και άλλοι άνθρωποι κτίζοντας σπίτια και ο συνοικισμός αυτός ονομάσθηκε Μιχαλιανά εξαιτίας του ονόματος του πρώτου οικιστή. Στην τοποθεσία που είναι κτισμένο το εξωκλήσι του Αγίου Βασιλείου προϋπήρχε ένα εικονοστάσι που είχε κτίσει ο προαναφερόμενος κτηνοτρόφος επειδή στο σημείο εκείνο είχε βρει κατά μυστήριο τρόπο το εικόνισμα του Αγίου Βασιλείου. Το εξωκλήσι κτίστηκε μεταγενέστερα και εικονογραφήθηκε με την επιμέλεια του Λέοντος Βαβουλέ, από το επώνυμο του οποίου μετονομάσθηκε η γειτονιά Βαβουλέδω και κρατιόταν καλά σε πληθυσμό μέχρι και την δεκαετία του 1960.
Τα τελευταία χρόνια έχει γίνει μια περιορισμένης έκτασης αξιοποίησης του φαραγγιού που αρχίζει από την γειτονιά Βαβουλέδω και μετά από λίγα χιλιόμετρα πεζοπορίας στην όμορφη φύση καταλήγει στα Αρχοντικά που είναι η κεντρική γειτονιά των Παλαιών Ρουμάτων.
Στιγμιότυπα από την Θεία Λειτουργία εντός της εκκλησίας στο κλίτος του Τιμίου Σταυρού
Εξωτερικές όψεις με τα δύο κλίτη της εορταζόμενης εκκλησίας
Η ομορφιά της φύσης με τον ποταμό της γειτονιάς
Όψεις κατοικιών με την ταβέρνα στη γειτονιά
Ο Μάρκος Παναγιωτάκης αναφέρθηκε στον παππού του, λέγοντας ότι «σε αυτή την γειτονιά γεννήθηκε και ο παππούς μου ο Στυλιανός Παναγιωτάκης ή Μπερτόδουλος, το έτος 1873. Ήταν ένας άνθρωπος λαικοφιλόσοφος, γνώστης ιστορικών στοιχείων και ιδρυτής μεγάλου κτήματος. Έφυγε από τη ζωή σχεδόν 100 ετών όταν εγώ ήμουν στα 19. Είχα ακούσει πολλές ιστορίες από εκείνον και για την μεγαλύτερη εκκλησία εδώ πώς κτίστηκε το 1911 και όταν εγκαινιάσθηκε, εκείνος ήταν που έπαιξε την καμπάνα η οποία, δυστυχώς, δεν είχε τοποθετηθεί καλά και πέφτοντας, το σείστρο της του έσπασε το χέρι. Στα χρόνια του παππού μου η γειτονιά αυτή είχε πάνω από 80 κατοίκους και όλη η περιοχή ήταν ένας μικρός παράδεισος».
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
