Εκσυγχρονισμένος με δύο υπηρεσιακά οχήματα ο Αστυνομικός Σταθμός Σίφνου

Γράφει ο Γιάννης Η. Κάκανος – Υπαστυνόμος Β’ ε.α

Με αφορμή το πρόσφατο ταξίδι μου στη Σίφνο επισκέφτηκα και τον Αστυνομικό Σταθμό του νησιού αφού σε αυτή την υπηρεσία πρωτοδιορίστηκα και υπηρέτησα δύο χρόνια μετά την αποφοίτηση μου από την Σχολή.

Εκείνα τα χρόνια ο Σταθμός στεγαζόταν σε άλλο κτίριο, στο κέντρο της Απολλωνίας, στη διασταύρωση δύο γραφικών καλντεριμιών. Μεταγενέστερα έγινε η μεταφορά του λίγες εκατοντάδες μέτρα παραπάνω από την Απολλωνία πλάι του κεντρικού δρόμου για τον Αρτεμώνα.        

Αξίζει σε αυτό το σημείο να επισημάνω την χαρμολύπη που ένιωσα. Χαρά γιατί είδα δύο περιπολικά οχήματα, που εμείς εκείνα τα χρόνια δεν είχαμε και για τις μετακινήσεις μας χρησιμοποιούσαμε δικά μας μεταφορικά μέσα ή την συγκοινωνία. Υπηρεσιακά οχήματα διέθεταν τα Αστυνομικά Τμήματα. Την δεκαετία του 1980 άρχισαν σποραδικά να αποκτούν και οι Σταθμοί υπηρεσιακά οχήματα. Ο εκσυγχρονισμός ήταν απαραίτητος αλλά απαραίτητη ήταν και η αλλαγή των νομοθεσιών που ρυθμίζουν την κυκλοφορία. Δυστυχώς, ακόμα και σήμερα ισχύουν οι νομοθεσίες που ψηφίστηκαν το 1953, γεγονός που μου προκαλεί απέραντη λύπη.

Είναι γνωστό το πρόβλημα της διαφθοράς που αντιμετωπίζει η χώρα μας στους περισσότερους τομείς της δημόσιας ζωής.

Ένα πρόβλημα το οποίο έχει ρίζες από το μακρινό παρελθόν και έκτοτε διαιωνίζεται εξαιτίας κυρίως των ρουσφετιών που έκαναν οι βουλευτές αποσκοπώντας στο προσωπικό όφελός τους, θεωρώντας ότι έτσι εξασφαλίζουν μία πελατειακή σχέση επικοινωνίας με ψηφοφόρους χωρίς να νοιάζονται για το ποινικό τους μητρώο. 

Όταν, λοιπόν, στο ελληνικό δημόσιο έχουν εισέλθει χιλιάδες υπάλληλοι με αδιαφανή κριτήρια, είναι επόμενο πως δεν θα εργαστούν με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον, αλλά το προσωπικό τους.

Αλίμονο, λοιπόν, σε κάθε έντιμο και φιλότιμο δημόσιο υπάλληλο που θα θελήσει να ασκήσει αρνητική κριτική στα κακώς κείμενα της διεφθαρμένης κρατικής μηχανής ή και να διατυπώσει προτάσεις για την καλύτερη λειτουργία της.

Συμπληρώνοντας 30 σχεδόν χρόνια επιμονής μου – εκ των οποίων τα 10 χρόνια εν ενεργεία – στο κεφάλαιο που αφορά τα κρατικά οχήματα και έχοντας αντιμετωπίσει αλυσιδωτές διώξεις, δεχθεί συκοφαντίες και ύβρεις από συναδέλφους, ανωτέρους, βουλευτές, υπουργούς και κυβερνήσεις, συνεχίζω τον αγώνα μου, δηλώνοντας περήφανος Έλληνας που δεν λύγισα υπό το βάρος των ισχυρών του πολιτικο -δημοσιο – υπαλληλικού νοσηρού κατεστημένου.

Περισσότερα θα μελετήσετε σε διάφορα δημοσιεύματα που έχουν αναρτηθεί στην ιστοσελίδα μου καθώς και στον παρακάτω σύνδεσμο με την πιο πρόσφατη δημοσίευση στα “Χανιώτικα νέα”  11 Δεκεμβρίου 2021, έχοντας τίτλο: “ΣΤΗ ΧΩΡΑ ΤΗΣ ΙΣΟΠΕΔΩΣΗΣ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ” Η τιμιότητα ως “ενοχή”.  

Ένας 28χρονος αγώνας στη χώρα της ισοπέδωσης των πάντων όπου η τιμιότητα είναι “ενοχή”