Σάββατο , 5 Οκτ 2024

Άρθρο “γροθιά” στους συκοφάντες του Στρατηλάτη ΜΕΓΑ Αλέξανδρου

Γράφει ο Στέφανος Τανιμανίδης

  

Με αφορμή, την διαστρέβλωση της Ιστοριας και την διαχρονική κατασυκοφάντηση μέσα από ταινίας και ντοκιμαντέρ που  επιχειρείται κατα καιρούς, με  “επιτυχία”, από ανιστόρητους σεναριογράφους και παραγωγούς σε βάρος του Έλληνα Στρατηλάτη Μέγα Αλεξάνδρου, αποτελεί το άρθρο “απάντηση γροθιά” που ανάρτησε ο ιστορικός και συγγραφέας Στέφανος Τανιμανίδης, δίνοντας τεκμηριωμένη  απάντηση σε όσους  επιχειρούν  να διαστρεβλώσουν την προσωπικότητα του ΜΕΓΑ  Αλέξανδρου .                   

Σας το παραθέτουμε  για μελέτη και προβληματισμό  όπως ακριβώς έχει αναρτηθεί στην προσωπική του σελίδα στο facebook.   

“ Ήταν ο Αλέξανδρος κίναιδος ή όπως θα λέγαμε σήμερα ομοφυλόφιλος; Τι γνωρίζουμε μέσα απο τις αρχαίες πρωτότυπες ιστορικές πηγές μας ΠΑΝΤΑ με το αρχαίο κείμενο ως οδηγό αλήθειας προς το φως (οι αρχαίες πηγές θα αναφερθούν όλες στο τέλος της ανάρτησης).

Ξεκινάω :

1. Μας διηγείται ο Μαρσύας ο Πελλαίος, γιος του Περίανδρου, που ήταν αρχαίος μακεδόνας ιστορικός, μέσα στο έργο του “Μακεδονικά”. Το έργο ξεκινάει με τα εξής λόγια του :

“Εγώ ο Μαρσύας, ο Μακεδών ο Πελλαίος, που ήμουν συνομήλικος και σύντροφος του Αλεξάνδρου, του Ηφαιστίωνος, του Πτολεμαίου, του Λεοννάτου, του Λυσιμάχου, του Αριστόνους, του Περδίκκα, του Πευκέστα και του Πείθωνα, των μεγίστων ανδρών που γέννησε ο κόσμος, σε προσκαλώ Μνημοσύνη, κόρη του Ουρανού και της Γαίας, να αποδιώξεις τη λησμονιά και να ξεσηκώσεις τις μνήμες στο νου μου, για να αφηγηθώ τα δρώμενα του ηρωικού έπους, που υπήρξα αυτόπτης μάρτυς.”

Έτσι ξεκινάει το ιστορικό του έργο ο Μαρσύας. Θα επικεντρωθώ όμως συγκεκριμένα στο απόσπασμα που μας ενδιαφέρει :

Μεταξύ των συγχαρητηριών επιστολών και των δώρων που λαμβάναμε απο τους διάφορους ηγεμόνες των πόλεων της φοινικικής ακτής, λάβαμε και μια επιστολή απο τον ταμία των παράλιων σατραπειών, τον Φιλόξενο, ο οποίος μας έγραφε, ότι κάποιος Θεόδωρος απο τον Τάραντα είχε για πούλημα δύο νεαρούς πάρα πολύ όμορφους και μήπως ενδιέφερε τον Αλέξανδρο να τους αγοράσει. Αντιλαμβανόμενοι την μήνη του Αλεξάνδρου σκεφθήκαμε να αποκρύψουμε την επιστολή, αλλά ο Ευμένης δεν συμφωνούσε και ανέλαβε να του την γνωστοποιήσει. Άστραψε και βρόντησε ο Δίας Μνημοσύνη. Θυμάμαι ολοζώντανη την εικόνα των οκτώ Σωματοφυλάκων να στέκονται σε στάση προσοχής ο ένας δίπλα στον άλλον, σε σχηματισμό κύκλου, μέσα στη σκηνή του Αλεξάνδρου και εκείνον να κραδαίνει την επιστολή κουνώντας την απειλητικά μπροστά στα πρόσωπα τους, ρωτώντας και ξαναρωτώντας με φωνή χρωματισμένη απο τα Τάρταρα του Άδη.

“Ποιος μωρός έδωσε το δικαίωμα σε αυτόν τον αδαή τον Φιλόξενο, να νομίζει πως θα μπορούσαν να με ενδιαφέρουν οι θηλυπρεπείς άνδρες; Οι κίναιδοι! Ποιος;”

Δεν μιλούσε κανείς Μνημοσύνη κι ήταν η πρώτη φορά που ο θυμός είχε κυριεύσει τον Αλέξανδρο αλλοιώνοντας τόσο πολύ τα χαρακτηριστικά του. Απευθυνόταν στους Σωματοφύλακες (ήταν οι 8 ορκωτοί σύντροφοι του που ήταν μαζί απο μικρά παιδιά ξεκινώντας απο μαθητές στη Μίεζα) όχι γιατί ήταν σύμβουλη στην ανώτατη διοίκηση του ηεγομόνα, όχι γιατί ήταν επικεφαλής των στρατιωτικών επιχειρήσεων, αλλά γιατί τους θεωρούσε, και ήταν, τα μάτια του και τα αφτιά του. Και οι οκτώ ήταν Αλέξανδροι Μνημοσύνη. Πώς λοιπόν διέλαθε της προσοχής τους ένας τόσο άρρωστος αιθέρας που δημιούργησε μια τόσο ανόητη και αισχρή εντύπωση; Γι αυτό κι αυτοί συναισθανόμενοι την ευθύνη τους, όχι ως Σωματοφύλακες αλλά ως φύλακες της προσωπικότητας του, δεν μιλούσαν απορροφώντας τον κραδασμό του θυμού του.

“Τι είναι λοιπόν ο αντρισμός;”, συνέχισε θυμωμένος ο Αλέξανδρος, “Να γίνεσαι τύφλα στο μεθύσι και να συνουσιάζεσαι κάθε μέρα με όποια βρίσκεις πρόσφορη; Μήπως εγώ που δεν τα συνηθίζω αυτά είμαι λιγότερο άνδρας; Ή μήπως έχω δώσει την εντύπωση ότι είμαι γύννις; Ε, Πευκέστα;”

Ο Πευκέστας δεν μιλούσε και εγώ καθόμουν παράμερα δίπλα στον Ευμένη, μίλησα αργά και σταθερά:

“Δεν είναι απαραίτητο να διαφύγει κάτι απο κάποιον Αλέξανδρε για να δημιουργηθεί μια εσφαλμένη και ανάρμοστη εντύπωση για έναν άνδρα του δικού σου μεγέθους. Ενός μεγέθους που όσο αυξάνεται θα αυξάνει αναλογικά τις εντυπώσεις των ανθρώπων (της μάζας) κάνοντας αυτές απο ανάρμοστες κακοήθεις κι απο κακοήθεις αισχρές”.

“Τι να κάνω λοιπόν Μαρσύα;”, μου είπε κοιτάζοντας με, με εκείνη την απο φυσικού υγρή ματιά του, που είτε πρόσταζε είτε παρακαλούσε, δεν ήταν εύκολο να της αντισταθείς. “Να αφήσεις τον Ευμένη να απαντήσει εγγράφως όπως εκείνος ξέρει και να ασχοληθείς με τα αξιόλογα που σε απασχολούν”.

Έτσι κι έγινε Μνημοσύνη και εστάλη η εξής απαντητική επιστολή:

“Ω χείριστε των ανθρώπων, πότε έμαθες για μένα ότι έχω τέτοιες διαστροφές και τολμάς να μου προξενεύεις τέτοιου είδους αίσχη; Πήγαινε λοιπόν στον όλεθρο μαζί με τον Θεόδωρο και το εμπόρευμα του πριν το πράξω εγώ όταν σας συναντήσω.”

2. Επειδή κάνουμε σωστά τη δουλειά μας όμως συνεχίζουμε διασταυρώνοντας την ιστορική πηγή μας. Πάμε στον Πλούταρχο στην μοναδική ολοκληρωμένη σωζόμενη βιογραφία του Αλεξάνδρου. Τι μας γράφει και ο Πλούταρχος :

Κεφάλιο 22

Όταν ο Φιλόξενος, ο αρχηγός των παραθαλάσσιων δυνάμεων, του έγραψε πως ήταν κοντά του κάποιος Θεόδωρος από τον Τάραντα και πουλάει δύο πολύ όμορφα αγόρια και ήθελε να μάθει αν θα τα αγόραζε, οργίστηκε πολύ και φώναζε πολλές φορές στους φίλους του, ρωτώντας τι αισχρό είχε μάθει γι αυτόν μέχρι τώρα ο Φιλόξενος, έτσι που να τον προσβάλλει με τέτοιες ξενδιάντροπες προτάσεις. Και τον ίδιο τον Φιλόξενο επιτιμώντας τον έντονα σε γράμμα του, τον διέταξε να ξεφορτωθεί τον Θεόδωρο και το εμπόρευμα του. Μάλιστα μάλωσε αυστηρά τον Άγνωνα, που έγραψε πως ήθελε να αγοράσει και να του φέρει τον Κρωβύλο που ήταν φημισμένος στην Κόρινθο (κίναιδος επί πληρωμής). Αλλά και όταν πληροφορήθηκε (κάποια άλλη στιγμή) πως ο Δάμωνας και ο Τιμόθεος ωθούν τις γυναίκες μερικών μισθοφόρων στην ανηθικότητα (στον σεξουαλικό τομέα (γύναια διεφθαρκέναι), που υπηρετούσαν υπο τις διαταγές του Παρμενίωνος, έγραψε στον Παρμενίωνα, με την εντολή, εάν είναι πράγματι ένοχοι, να τους τιμωρήσει όπως τα θηρία, που ζουν καταστρέφοντας τους ανθρώπους, και να τους σκοτώσει.

3. Επόμενη πηγή. Περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου τύχης ἢ ἀρετῆς, το δεύτερο έργο του Πλουτάρχου που οι δοκησίσοφοι αγνοούν:

Ο Αλέξανδρος ερωτεύτηκε τη Ρωξάνη, την κόρη του Οξυάρτη, που χόρευε ανάμεσα στις άλλες αιχμάλωτες, ωστόσο δεν την προσέβαλε, αλλά τη νυμφεύτηκε. Σαν φιλόσοφος! Κάποτε διάβαζε εμπιστευτική επιστολή απο τη μητέρα του, και ο Ηφαιστίων, που έτυχε να βρίσκεται πλάι του, τη διάβαζε και κείνος φανερά, οπότε ο Αλέξανδρος δεν τον σταμάτησε, αλλά έφερε το δαχτυλίδι του πάνω στο στόμα του Ηφαιστίωνα, σφραγίζοντας το με τη σιωπή μέσω της φιλικής εμπιστοσύνης. Σαν φιλόσοφος! Όταν ο Φιλόξενος, ο ύπαρχος των παραλιακών περιοχών της Μικράς Ασίας, έγραψε στον Αλέξανδρο ότι στην Ιωνία ήταν κάποιος νέος, που δεν υπήρχε όμοιός του στα νιάτα και την ομορφιά, και τον ρωτούσε με το γράμμα αν ήθελε να του τον στείλει, ο Αλέξανδρος του απάντησε αυστηρά : 

“Αθλιότατε απο’ όλους τους ανθρώπους, ποια τέτοια πράξη μου έμαθες ποτέ, ώστε να προσπαθείς τώρα να με κολακεύσεις με τέτοιες ηδονές;”

4. Δεν φτάνουν αυτά; Καλώς.

“Τις άλλες αιχμάλωτες, όταν ο Αλέξανδρος τις έβλεπε να ξεχωρίζουν για την ομορφιά και την κορμοστασιά τους, έλεγε χαριτολογώντας ότι οι Περσίδες είναι παιδεμός για τα μάτια. Δείχνοντας όμως και εκείνος, απέναντι στην ομορφιά τους, την ομορφιά της εγκράτειας του και της σύνεσης του, τις απομάκρυνε σαν άψυχα αγάλματα.”

-Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι, Αλέξανδρος

κεφάλαιο 21

(τα αρχαία κείμενα θα μπουν όλα από κάτω)

5. “Πρώτα λοιπόν ο σκοπός της εκστρατείας αποδεικνύει τον άνδρα (Αλέξανδρο) φιλόσοφο, επειδή δεν συνέλαβε στο μυαλό του να αποκτήσει πλούτη και να απολαύσει την ευμάρεια και την ηδονή, αλλά να ενώσει όλους τους ανθρώπους με την ειρήνη και την επικοινωνία”

-Πλουτάρχου Ηθικά , Περί της Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου

κεφάλαιο 9

6. “Γάμο πραγματικό έκανε μονάχα με την Ρωξάνη, διότι την ερωτεύτηκε. Την Στάτειρα την κόρη του Δαρείου, την νυμφεύθηκε για τα συμφέροντα του Κράτους. Στις άλλες Περσίδες έδειξε τόση σωφροσύνη, όση ανδρεία στους Πέρσες. Γιατί δίχως την θέληση της, δεν είδε καμία, και όσες είδε τις προσπέρασε με μεγαλύτερη φρόνηση απο όσες δεν είδε. Και αν και ήταν σε όλους καλός, στις ωραίες, ειδικά για αυτό, φερόταν με μεγάλη υπερηφάνεια. Και για την ομορφιά της γυναίκας του Δαρείου, που ήταν ωραιοτάτη, δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα.”

-Πλουτάρχου Ηθικά, Περί της Τύχης ή Αρετής Αλεξάνδρου Λόγος Β’ 6

Την εποχή εκείνη οι ιστορικοί στα έργα τους είχαν απλό λόγο. Κανένας σοβαρός συγγραφέας δεν αφήνει την υπόνοια έστω ότι ο Αλέξανδρος είχε ομοφυλοφιλικές τάσεις. Όλα είναι προϊόντα διαστρέβλωσης της αλήθειας ή προέρχονται από μεταγενέστερους συγγραφείς οι οποίοι ήταν Χριστιανοί. Ας εξηγήσουμε και αυτό.                        Τα χρόνια αργότερα από τον Αλέξανδρο, με        την έλευση του Χριστιανισμού ξεκίνησε η δαιμονοποίηση των Ελλήνων από τους πατέρες της εκκλησίας.   Για   να χτυπήσουν την παλαιά θρησκεία των Ελλήνων στάθηκαν μέσα σε όλη     τη δαιμονοποίηση διέδωσαν και συνέγραψαν δυστυχώς κείμενα άτοπα και αβάσιμα ισχυριζόμενοι πως οι Έλληνες και οι Ελληνίδες ήταν φίλα προσκείμενοι στην ομοφυλοφιλια.                        Δεν πρέπει όμως να μας διαφεύγει, πως  τότε, περίπου 300-500 χρόνια αργότερα από  τον θάνατο του Αλεξάνδρου, είχε ήδη ξεκινήσει ο θρησκευτικός πόλεμος μεταξύ των λαών για       την επιβολή της πιο δυνατής θρησκείας.

Οι απόψεις αυτές στις μέρες μας άρχισαν να διατυπώνονται στην Ελλάδα από τις αρχές του 1980 για να φτάσουν στα άκρα τους σήμερα με το έργο του David J. Lonsdale, Alexander The Great: Killer of Men , καθώς και άλλων ξένων συγγραφέων οι οποίοι έγραφαν λογοτεχνικά έργα αλλά από άποψης ιστορικής εγκυρότητας ήταν αβάσιμα περιγράφοντας στην εκστρατεία του Αλεξάνδρου όργια, βιασμούς και ομοφυλοφιλια χωρίς να υπάρχει η παραμικρή πηγή. Όμως η προπαγάνδα ήταν συνεχόμενη και πέρασε εύκολα στο ακατατοπιστο, για το θεμα, κοινό.

Τέλος, το 2004, σε μια εποχή όπου οι ομοφυλόφιλοι εκφράζουν και εκδηλώνουν ελεύθερα την ερωτική τους ταυτότητα (και    καλά κάνουν), ξεκινάει ξανά η εκστρατεία προπαγάνδας περί ομοφυλοφιλίας του Αλεξάνδρου. Ο Όλιβερ Στόουν με την ταινία “Αλέξανδρος” πέρασε το πρώτο μήνυμα.

Αυτό που πιθανόν δεν είναι ευρέως γνωστό,      είναι πως πριν η ταινία προβληθεί στις κινηματογραφικές αίθουσες, η εταιρεία παραγωγής, πρότεινε τότε στο Υπουργείο Πολιτισμού της χώρας μας να πάρει  το σενάριο και να κάνει τις οποιεσδήποτε παρεμβάσεις – ιστορικές διορθώσεις, στα σημεία που θα έκρινε ως ανακριβή ή ανιστόρητα, με αντάλλαγμα κάποια χορηγία. Αναφέρω σχετικά, πως οι ανακρίβειες στο σενάριο της ταινίας, ήταν υπερβολικά πολλές και δεν αφορούσαν μόνο  το θέμα της ομοφυλοφιλίας του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Από πληροφορίες που έχουμε, συμπεραίνουμε ότι η τότε κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Καραμανλή, ειτε από μεγάλη πεποίθηση για την άποψη της παγκόσμιας κοινής γνώμης για τον Μέγα Αλέξανδρο, είτε από αδιαφορία, είτε από σύγχυση για το έπος του Αλεξάνδρου, απάντησε δια στόματος του τότε Πρωθυπουργού και υπουργού πολιτισμού  Κώστα Καραμανλή ότι:

“Η ιστορία έχει γράψει ποιος ήταν ο Αλέξανδρος και δεν μας ενδιαφέρει η οπτική του Χόλιγουντ” αγνοώντας ίσως πως οι θεατές και γενικότερα ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας,  νομίζει πως ότι βλέπει στην οθόνη και το διαδίκτυο είναι πραγματική ιστορία και η αλήθεια για πρόσωπα και γεγονότα που παρουσιάζονται στις ταινίες,   τα ντοκιμαντέρ και τις αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και δεν κάνουν τον κόπο να πάνε  οι ίδιοι να αναζητήσουν και να διαβάσουν τις ιστορικές πηγές, για να κάνουν      τις όποιες διασταυρώσεις και συγκρίσεις και   να βγάλουν έτσι τα συμπεράσματα τους!          Πιστευω πως όσοι  συμφωνείτε, με τα όσα αναφέρονται στην ανάρτηση,  πρέπει επιτέλους να αντιδράσουμε, στην μεθοδευμένη προσπάθεια παραχάραξης της Ιστορίας μας!  Εμείς, από την πλευρά μας έχουμε ήδη δρομολογήσει σειρα νομικών πρωτοβουλιών,  για τις οποιες θα σας ενημερώσουμε, ζητώντας, εφόσον βέβαια συμφωνείτε με αυτες, να μας συμπαρασταθείτε στις πρωτοβουλίες μας αυτες! ” 

Ένα σχόλιο

  1. Αθηνά Παπαδοπούλου

    Τι να πούμε για την τόση παράνοια όλων αυτών που για να δικαιολογήσουν την ζωή που κάνουν θέλουν δικό τους έναν Μ. Αλέξανδρο! Ας σκεφτούν μόνο την ετυμολογία του ονόματος του αλεξ (ενάντιος ) + άνδρας ,δηλαδή αυτός που πολεμά αντρες, ο γενναίος. Ποιος κίναιδος θα ήθελε να πολεμήσει τους άντρες….μάλλον στο κρεβάτι του θα τους ήθελε! Συγχαρητήρια κ. Τανιμανίδη για το άρθρο σας!

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com