Παρασκευή , 19 Απρίλιος 2024

Θυμάμαι τους παλιούς καιρούς που αλωνίζανε όλοι στα χωριά

Η κυρά Γεωργία φουρνίζει στα Ψαριανά Σελίνου

Ένα βίντεο που έλαβα από έναν καλό ηλεκτρονικό αλλά και πραγματικό φίλο και συγχωριανό, τον Κωνσταντίνο Χαρτζουλάκη, συνταξιούχο δάσκαλο και πρώην πρόεδρο του Καποδιστριακού Δήμου Ινναχωρίου, με γύρισε πολλές δεκαετίες πίσω, στα παιδικά όμορφα χρόνια της ζωής μου στο χωριό της μακαριστής εδώ και λίγα χρόνια μητέρας μου, το Κεφάλι στα Εννιά Χωριά Κισάμου Χανίων.

Εκείνα τα χρόνια όλα τα νοικοκυριά ήταν μικρές βιοτεχνίες και όλα τα μέλη της οικογένειας εργαζόταν σε αντίστοιχες αγροτικές και οικιακές εργασίες. Στα οικοκυρικά της ζωής κάθε γυναίκας του χωριού εκτός από το μαγείρεμα και την λάτρα καθαρισμού του σπιτιού και των ρούχων ήταν το πλέξιμο με το βελονάκι, η ύφανση στον αργαλειό, το πότισμα στο χωράφι, το φούρνισμα για ψωμί και παξιμάδι, το πότισμα των κήπων και ότι άλλη βοήθεια χρειαζόταν οι άνδρες τους στα χωράφια. Να σπέρνουν, να θερίζουν, να αλωνίζουν, να μαζεύουν ελιές με τα χέρια γεμίζοντας τα καλάθια τους, να ανατρέφουν τα παιδιά τους όπως και οικόσιτα ζώα και πτηνά για την ζήση και για εμπόριο. Οι βαριές δουλειές ήταν για τους άνδρες αλλά πάντα βοηθούσαν και οι γυναίκες.

Δύσκολα μα όμορφα και με αγνότητα εκείνα τα χρόνια. Όχι πως και τότε δεν υπήρχαν κακές συμπεριφορές αλλά ελεγχόταν οι καταστάσεις… Τα χωριά μας όσο ορεινά και αν ήταν, είχαν νέες οικογένειες με μικρά παιδιά και αν το χωριό ήταν μικρό και δεν είχε δικό του δημοτικό σχολείο, τα παιδιά πήγαιναν στο σχολείο του διπλανού χωριού πεζοπορώντας και πολλές φορές μέσα από κακοτράχαλα μονοπάτια διασχίζοντας και ρέματα χωρίς γεφύρια πατώντας πάνω σε μεγάλες πέτρες.

Στα μεταγενέστερα χρόνια όλα άρχισαν ν’ αλλάζουν με τους κατοίκους των χωριών ν’ αναζητούν μια καλύτερη ζωή. Άλλοι να φεύγουν μετανάστες στο εξωτερικό και άλλοι να προτιμούν πόλεις κοντά στα χωριά τους ή την Αθήνα κ.ά.

Οι κυβερνήσεις της χώρας μας δεν έδωσαν κίνητρα σε αγρότες και τα χωριά άρχισαν να ερημώνουν. Φτάσαμε στο σήμερα με τα περισσότερα εκ των ορεινών χωριών όχι μόνο του Νομού μας αλλά όλης της Ελλάδος να μην έχουν μόνιμους κατοίκους. Αυτό, δυστυχώς, λέγεται κατάντημα και προήλθε από νεοέλληνες πολιτικούς…

Τη ζωή των κατοίκων τους μιας μακρινής περιόδου θα δείτε κι εσείς στο βίντεο αυτό που επιμελήθηκε ο Ιωάννης Διαμαντάκης καθώς επίσης διαβάζοντας και παλιά δικά μας ρεπορτάζ στους παρακάτω συνδέσμους:

https://www.facebook.com/ZoiStoHorio/videos/252760665665203/?t=71

SONY DSC
Για όλους εσάς που μας διαβάσατε με πολλές ευχές για όμορφα ευτυχισμένα χρόνια

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com