Στον Κακόπετρο Κισάμου Χανίων…

 https://eparxiakofos.gr/?p=520

Η πλατεία του άλλοτε μεγάλου και διάσπαρτου χωριού της τέως επαρχίας Κισάμου με τις πολλές γειτονιές, θύμιζε σήμερα, Κυριακή 31 Ιουλίου 2011, τις παλιές καλές εποχές τότε που ο Κακόπετρος βρισκόταν στην ακμή του και τα καφενεία όπως και η εκκλησία ήταν γεμάτα από κόσμο. Δυστυχώς, όμως, έτσι συμβαίνει με όλα τα ορεινά, κυρίως, χωριά, όταν κάποιος «φύγει» στο αιώνιο ταξίδι, όπως συνέβη και με τον μακαρίτη Νίκο Δεσποτάκη, παλιό καφετζή του χωριού… 

 

Κάνετε κλικ εδώ να δείτε  περισσότερα για τον Κακόπετρο. 

Σαράντα μέρες πέρασαν από τότε, ενώ λίγες ημέρες νωρίτερα εκεί που πίναμε καφέ στο παραδοσιακό του καφενείο, μου ζήτησε μια χάρη. “Καημό το έχω να τελειώσει η πλατεία μας και να κάνεις ένα ρεπορτάζ πάλι για το χωριό μας”. Κι ενώ τα έργα για την πλατεία είναι σε εξέλιξη, εκείνος «έφυγε» για το αιώνιο ταξίδι. Χρέος μας, όμως, ήταν να πραγματοποιήσουμε την επιθυμία του και αυτό κάνουμε στην μνήμη του προβάλλοντας όψεις με την πλατεία, την εκκλησία, το κλειστό σχολείο και γειτονιές του χωριού του.  Ο Κακόπετρος είναι ένα ορεινό χωριό της επαρχίας Κιισάμου του Νομού χανίων κτισμένο σε υψόμετρο που ποικίλει αρχίζοντας από τα 500 μέτρα και έχει τις ακόλουθες γειτονιές: Κοτσιφιανά, Γιανιανά, Μαρκετιανά ή Φουντουλιανά,
Παπαδιανά, Μετόχι, Τσιχλιανά, Χατζιανά, Μιχελιανά και Ποντικού Πλάτανος. Τα ήθη  και τα έθιμα του χωριού από χρόνια έχουν αρχίσει να σβήνουν. Αξέχαστα για πολλούς παραμένουν τα πανηγύρια της παλιάς εποχής με την φιλοξενία των κατοίκων της κάθε γειτονιάς που πανηγύριζε και οι πανηγυριώτες έπρεπε να  τιμήσουν με την επίσκεψή τους όλα τα νοικοκυριά. Ο κεντρικός δρόμος για Κάντανο, Παλαιόχωρα περνά μέσα από το χωριό και η απόσταση από και προς τα  Χανιά είναι 38 χιλιόμετρα. 

 

 

  Η κεντρική εκκλησία του χωριού είναι
αφιερωμένη στον Άγιο Γεώργιο που είναι και νεκροταφείο.

 

 Το κλειστό μονοθέσιο δημοτικό σχολείο μένει για να θυμίζει τις μικρές εστίες πολιτισμού που για χάρη της αστυφιλίας εγκαταλείφθηκαν…

 

Όψεις με την πλατεία και γειτονιές του χωριού.

 Ο μακαρίτης Νίκος Δεσποτάκης στο καφενείο του