ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ – Τιμήθηκαν πονεμένες μητέρες

03/02/2019 στο 2019, Κοινωνικά - Πολιτιστικά, Ρεπορτάζ

Επισημάνσεις με παράπονο κατά της πολιτείας τονίσθηκαν κατά την διάρκεια της εκδήλωσης από τον “Σύλλογο Αρωγής Οικογενειών Θυμάτων Τροχαίων” με αφορμή την ημέρα της μητέρας , κατά την οποία η Ενορία Αγίου Χαραλάμπους στα πλαίσια των εκδηλώσεων “Χαραλάμπεια 2019” τίμησε το βράδυ του Σαββάτου σε μια σεμνή τελετή στην αίθουσα του θεάτρου “Μίκης Θεοδωράκης” πονεμένες μητέρες των οποίων τα παιδιά έφυγαν από τη ζωή.

Στην εκδήλωση μαζί με την Ενορία του Αγίου Χαραλάμπους, τον Σύλλογο Αρωγής Οικογενειών Θυμάτων Τροχαίων και τον εθελοντικό σύλλογο αιμοδοτών “Άγιος Ιωάννης”, συμμετείχαν και δύο Αγιορείτες πατέρες καθώς και η χορωδία της Αδελφότητος Μικρασιατών Νομού Χανίων “Ο Άγιος Πολύκαρπος”, που τραγούδησε μελοποιημένα ποιήματα για τη μάνα, ενώ η πρόεδρος της Αδελφότητας κα Στέλλα Γκοζάνη – Χαριτάκη ως συντονίστρια της βραδιάς, καλωσόρισε τον κόσμο ευχαριστώντας τον μητροπολίτη κ. Δαμασκηνό και τον εφημέριο της δραστήριας Ενορίας Αγίου Χαραλάμπους Λενταριανών, αρχιμανδρίτη και πρωτοσύγκελο της Μητροπόλεως κ. Δαμασκηνό Λιονάκη για ν’ αναφερθεί με συγκινητικά λόγια στη Μικρασιάτισσα μάνα που βίωσε τόσες και τόσες κακουχίες, σημειώνοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Απέραντη η αγάπη της μάνας. Για τούτο και ο πόνος της απερίγραπτος όταν το παιδί της υποφέρει, όταν η οικογένεια της βασανίζεται. Πλήθος οι πονεμένες μητέρες στο διάβα του χρόνου. Και από τις πιο πονεμένες η Μικρασιάτισσα μάνα. Η Μικρασιάτικη τραγωδία, που σημάδεψε ανεξίτηλα τη χώρα μας, έπληξε πολύπλευρα τη Μικρασιάτικη μάνα. Εκείνη που καμάρωνε για την οικογένεια της, την ξεχωριστή ζωή της, το πλούσιο σπιτικό της στην άλλη πλευρά του Αιγαίου. Εκείνη που φρόντισε τον 19^ο αιώνα να διατηρήσει την ελληνική παιδεία και τον πολιτισμό με τη δημιουργία σχολείων, παρθεναγωγείων και χαρακτηρίστηκε γι’ αυτό “Θυγατέρα του έθνους”. Κι έπειτα ήρθε η συμφορά. Στο επίκεντρο της η μάνα. Της άρπαξαν τον σύζυγο, το παιδί, τον πατέρα, τον αδερφό. Αν δεν τον σκότωσαν μπροστά της, τον έσυραν στα βάθη της Μικράς Ασίας. Και αυτή μάζεψε τα κομμάτια της, προσπάθησε να σώσει όσους μπορούσε από τους δικούς της, ότι μπορούσε από το σπιτικό της και έφτασε με την ξεριζωμένη της οικογένεια κάπου στην μητέρα Ελλάδα. Δεν ήταν προετοιμασμένη γι’ αυτό, δεν είχε ζήσει έτσι τη ζωή της». Η ίδια συνεχίζοντας με πόνο ψυχής επεσήμανε ότι « η θέλησή της όμως για να προστατεύσει όσα από τα παιδιά της δεν είχαν χαθεί, ήταν γιγάντια. Ατσάλωσε την καρδιά της και πήρε το… τιμόνι. Ότι είχε μάθει για να ομορφύνει το σπίτι της, για να φτιάξει την προίκα της, να υφαίνει, να πλέκει, να κεντά, να γνέθει, το έκανε επάγγελμα…».

Ο πρόεδρος και ιδρυτής του “Συλλόγου Αρωγής Οικογενειών Θυμάτων Τροχαίων” κ. Σταύρος Πολέντας εμφανώς συγκινημένος από την απώλεια του παιδιού του σε τροχαίο δυστύχημα και τον θάνατο 13 χρόνια μετά από αυτό της συζύγου του στράφηκε κατά της πολιτείας η οποία εξακολουθεί να αδιαφορεί για τις πονεμένες οικογένειες τονίζοντας: «Η μητέρα είναι μία και ο πόνος κάθε μητέρας είναι απερίγραπτος. Δεν μπορεί κανένας να μεταφέρει στον οποιοδήποτε άλλο το τι νιώθει η μητέρα που γέννησε και μεγάλωσε ένα παιδί, που το καμάρωνε και ξαφνικά κάποιος ασυνείδητος οδηγός, για τα τροχαία δυστυχήματα μιλώ, αφαίρεσε άδικα την ζωή του παιδιού της. Ποια μάνα ζει με κανονική ζωή; Ποια μάνα δεν παίρνει ψυχοφάρμακα; Ποια μάνα ζει πολύ καιρό; Ο πόνος της μάνας είναι μοναδικός και για πολλοστή φορά η τοπική μας εκκλησία έρχεται να βοηθήσει τη μάνα να σηκωθεί ψηλά. Η πολιτεία είναι πάντα απούσα…».

Από την πλευρά του Συλλόγου εθελοντών αιμοδοτών η πρόεδρος κα Δέσποινα Ροδουσάκη αναφέρθηκε με συγκίνηση στον μεγάλο πόνο που βίωσε χάνοντας το παιδί της τον Γιάννη υπογραμμίζοντας: « Το 2008 ο Θεός πήρε μαζί του τον Γιάννη. Ο Γιάννης πιστεύω ότι και τώρα είναι δίπλα μου, από πάνω μου και καμαρώνει γι’ αυτό που κάνω. Είναι δύσκολο, είμαι κι εγώ μαμά, δεν είμαι τόσο σκληρή που λένε κάποιοι, προσπαθώ, δεν τα κατάφερα μόνη μου, είχα ανθρώπους δίπλα μου, θέλω να ευχαριστήσω τον αγαπητό μου πρωτοσύγκελο, τις αδερφές από την μονή Χρυσοπηγής που μου λέγανε “Δέσποινα ο Θεός αγαπούσε περισσότερο τον Γιάννη από σένα γι’ αυτό τον πήρε”. Στην αρχή δεν το καταλάβαινα μετά όμως το κατάλαβα και πιστεύω ότι είναι καλύτερα εκεί απ’ ότι σε εμάς εδώ κάτω. Την οικογένεια μου που ήταν δίπλα μου, τις φίλες μου, τις συναδέλφισες μου γιατί την εποχή εκείνη ήμουν εργαζόμενη και την κυρία Ελευθερία Ασημίνα την ψυχολόγο μου. Άκουσα προηγουμένως ότι κάποιες μητέρες παίρνουν φάρμακα και με αυτά ζούνε. Εγώ δεν πήρα κανένα φάρμακο, είχα ψυχολογική υποστήριξη από την κα Ασημίνα που είναι και σήμερα εδώ δίπλα μας». Συνεχίζοντας αναφέρθηκε στον Σύλλογο εθελοντών αιμοδοτών Νομού Χανίων “Ο Άγιος Ιωάννης” που πήρε το όνομα του χαμένου παιδιού της για τη μνήμη του Γιάννη».

Βαρυσήμαντη και λεπτομερέστατη η ομιλία του αρχιμανδρίτη κ. Δαμασκηννού Λιονάκη, ο οποίος σημείωσε: «Η τοπική μας εκκλησία, η Ιερά Μητρόπολης Κυδωνίας και Αποκορώνου και η πολυπληθέστερη Ενορία της Μητροπόλεως μας, ο Άγιο Χαράλαμπος Λενταριανών, θέλησε φέτος, ημέρα της Δεσποτικοθεομητορικής εορτής της Υπαπαντής που κατά την χριστιανική παράδοση εορτάζουν οι μητέρες του κόσμου, να τιμήσει εσάς τις πονεμένες μητέρες που από κάποιες αιτίες έχουν φύγει στον ουρανό τα παιδιά σας. Πέρυσι τιμήσαμε τις πολύτεκνες και τις τρίτεκνες μητέρες. Φέτος είναι ένας λογισμός τον οποίο εκμυστηρεύτηκα στον σεβασμιώτατο ποιμενάρχη μας να προσκαλέσουμε όλες αυτές τις μητέρες που οι νεότερες να στηριχθούν από τις παλαιότερες και οι παλαιότερες να γνωρίσουν τις νεότερες για να υπάρξει μια αλληλοβοήθεια, μία αλληλοϋποστήριξη, μια γνωριμία, μια μοιρασιά του πόνου και κυρίως μια μοιρασιά αγάπης και από την τοπική εκκλησία και από όλους εμάς». Ο ίδιος συνεχίζοντας υπογράμμισε: «θέλω να σας τονίσω δε, ότι ο σεβασμιώτατος ποιμενάρχης μας στα πλαίσια της ποιμαντικής του ποτέ δεν παραλείπει να παρευρίσκεται ο ίδιος είτε σε εξόδιο ακολουθία, είτε σε μνημόσυνα παιδιών νέων και αυτή είναι η γραμμή της τοπικής μας εκκλησίας να στηρίζει πάντοτε διακριτικά και προσευχητικά όπως απόψε όλα εσάς τα πρόσωπα».

Στον χαιρετισμό του ο μητροπολίτης κ. Δαμασκηνός τόνισε ότι « έχουμε την γιορτή της μητέρας σήμερα όπως πολύ σωστά η εκκλησία μας έχει ορίσει διότι μια γυναίκα από την πρώτη στιγμή που θα συλλάβει το παιδί μέσα στην κοιλία της μέχρι που θα απέλθει από αυτόν τον κόσμο σκέφτεται και θυσιάζεται για το παιδί της», για να επισημάνει στη συνέχεια τονίζοντας: «Στα όσα προβληματικά γεγονότα συμβαίνουν στις ημέρες μας, είμαστε άνθρωποι και επειδή μετέχουμε της πτωτικής καταστάσεως όσο απομακρυνόμαστε από τον Θεό γινόμαστε περισσότερο άγριοι και θηρία. Οι αρχαίοι Λατίνοι έλεγαν “ ο άνθρωπος για τον άνθρωπο είναι λύκος”. Αυτό νομίζω δικαιολογεί όλα όσα ακούσαμε προηγουμένως και δεν θέλω να πω τίποτα περισσότερο…».

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος