ΣΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΚΑΦΕ «ΚΗΠΟΣ» Μουσικό αφιέρωμα για το νομπελίστα Οδυσσέα Ελύτη (Και βίντεο)

Το αδιαχώρητο σημειώθηκε  το βράδυ της Τρίτης  στο ιστορικό καφέ «Κήπος» της πόλης μας στη γιορτή για την Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης που ήταν αφιερωμένη στον αείμνηστο Έλληνα νομπελίστα ποιητή  Οδυσσέα Ελύτη.  Η εκδήλωση τελούσε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Πολιτισμού και του ΕΟΤ και την πλαισίωναν ο Γρηγόρης Βαλτινός στο τραγούδι και την απαγγελία ποιημάτων με τον Μιχάλη Αεράκη, ενώ, τη φιλολογική επιμέλεια  είχε η ιστορικός και φιλόλογος Στέλλα Αλιγιζάκη. Στη μουσική επιμέλεια ήταν ο Γιάννης Γιαννακάκης και στο τραγούδι η Ελευθερία Κοκοτσάκη, με τη συμμετοχή της μουσικής ομάδας Passe-partout.

Έκπληξη, όμως, στη βραδιά, αποτέλεσε η στιγμή όταν ένα τρίχρονο κοριτσάκι η Κατερίνα Καλαϊτζάκη άνοιξε τη μουσική αυλαία τραγουδώντας θαυμάσια, κάνοντας το πολυπληθέστατο ακροατήριο να προκαλέσει… σεισμό με τα χειροκροτήματα του. 

Με δήλωση του ο Γρηγόρης Βαλτινός υπογράμμισε ότι «σε αυτή την άνυδρη εποχή μια εποχή αριθμών και κτηνωδίας, γιορτάζεται μια τέτοια ημέρα.  Και είναι παρήγορο που σε μια πόλη όπως είναι τα Χανιά που βρίσκονται γεωγραφικά μακριά από το κέντρο, υπάρχει ακόμα και καίει η φλόγα της ποίησης, η φλόγα των αξιών, η ουσιαστική φλόγα της επαφής μας με την Ελληνική γλώσσα και με το Ελληνικό πνεύμα. Και είναι τιμή για την πόλη να υπάρχει ένας χώρος σαν το Κήπος “Καφέ” που μοναδική φιλοδοξία έχει να φιλοξενεί υψηλού επιπέδου εκδηλώσεις σαν αυτή».

Ο κ. Μιχάλης Αεράκης σημείωσε: « Είναι μια θαυμαστή πρωτοβουλία από έναν ιδιώτη, τον Βασίλη Σταθάκη που είναι ο οικοδεσπότης του δημοτικού καταστήματος και ο δικός του προσωπικός πολιτισμός  όπως και η ποιητική του διάθεση είναι σε τέτοιο ύψος που πήρε ένα μαγαζί πριν από 25 τόσα χρόνια, εγώ περίπου το θυμόμουν ως ένα ακατάστατο, να το πω επιεικώς, χώρο και το έκανε εστία πολιτισμού. Εδώ, λοιπόν, παρουσιάζουμε την βραδιά που είναι αφιερωμένη στον μεγάλο μας ποιητή, στον νομπελίστα, τον Οδυσσέα Ελύτη. Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης δεν είναι μόνο για να θυμόμαστε κάθε χρόνο τι σημαίνει ποίηση και μακάρι αυτή η ποιητική διάθεση, η σπουδή του κόσμου προς τις άυλες αξίες οι οποίες έχουν χαθεί στην κυριολεξία, αιτία που έχουμε βρεθεί σε αυτή την ηθική πτώση  θα έλεγα πρωτίστως και μετά στην οικονομική. Εύχομαι όλος αυτός ο κόσμος να στραφεί προς την ποίηση, τη λογοτεχνία και σε οτιδήποτε άλλο έχει σχέση με τις Τέχνες για να βρει το πραγματικό φως και την πραγματική αλήθεια που ψάχνει να βρει η ζωή».

Από την πλευρά της η ιστορικός και φιλόλογος Στέλλα Αλιγιζάκη κατά την ομιλία της έπλεξε το εγκώμιο του αείμνηστου λατρεμένου ποιητή Οδυσσέα Ελύτη υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: « Ένας ποιητής με το έργο και την ευαισθησία του δεν υπηρετεί μόνο την ποίηση και την Τέχνη, δεν θα φροντίσει μόνο τη γλώσσα και τη σκέψη, διαμορφώνει αισθητική ανακαλύπτοντας και αποκαλύπτοντας νέες συγκινήσεις γιατί η ποίηση όπως έλεγε ο Έλιοτ είναι το αμάξι της συγκίνησης γιατί ποίηση δίχως συγκίνηση δεν υπάρχει και το μεγάλο πραγματικά άξιο ποιητικό έργο είναι αυτό που έχει τη δύναμη να συγκινεί τον κάθε άνθρωπο στην κάθε εποχή και στην κάθε κοινωνία. Θεωρώ την ποίηση ως μια πηγή αθωότητας γεμάτης από επαναστατικές δυνάμεις. Με αυτήν αγωνίζομαι, η ομορφιά και η αθωότητα έχουν μεγάλη δύναμη και αν έχω λάθος θα το δείξει ο χρόνος. Με αυτά τα λόγια εξέφρασε ο Ελύτης τη δική του πρόθεση για την ποίηση το 1962. Κι εμείς σήμερα μνημονεύουμε Οδυσσέα Ελύτη για να αφουγκραστούμε και να γευτούμε την μυστική γεμάτη αλμύρα επικοινωνία με τους ορίζοντες της ουτοπίας, για να μην νικηθούν οι αισθήσεις μας από το γκρίζο που μας περιβάλει, αντιθέτως να φανταστούμε, να ονειρευτούμε, να αναβαπτισθούμε στην ποιητική εφορία, να ταξιδέψουμε στον χώρο και στον χρόνο…».

Η ίδια συνεχίζοντας επεσήμανε ακόμα ότι « ο Ελύτης ο ποιητής που άνθισε και μεγάλωσε μέσα στις πέτρες αναζητώντας το δικό του προσωπικό όνομα και το δικό του στίγμα διαφοροποιήθηκε συνειδητά από την επιχειρηματική οικογένεια του και αποστασιοποιήθηκε ταυτοχρόνως από την φιλοσοφία του πρακτικού πνεύματος, της εμπορικής πίστης που θα αποκήρυσσε και την πορεία του στον χώρο των γραμμάτων. Η διακοπή των σπουδών, η άρνησή του να εργαστεί στην οικογενειακή βιομηχανία τον έφεραν νωρίς αντιμέτωπο με την οικογένεια, σηματοδότησε την ατομική του πορεία και χάραξε  την προοπτική μιας ζωής αδέσμευτης και μάλιστα μακριά από την καταβόθρα της βιοπάλης “ ήθελα ανέκαθεν να εξακολουθώ να ζω ως φοιτητής”, έλεγε ο ίδιος» κατέληξε η κα Αλιγιζάκη, η οποία στο τέλος της εκδήλωσης με δήλωσή της, σημείωσε: «Ο Ελύτης είναι ο ποιητής της φαντασίας και του ονείρου. Ο ποιητής της αιθρίας και  της διαφάνειας των φυσικών τοπίων, της ελληνικότητας και τον τιμούμαι την ημέρα της ποίησης σαν τον κατεξοχήν Έλληνα ποιητή και τον μνημονεύουμε. Εκείνος έχει συμπυκνώσει μέσα στο ποιητικό του έργο την Ελληνική Ιστορία και τον Ελληνικό Πολιτισμό και το  “ Άξιον Εστί”, θεωρείται  το κατεξοχήν  ιδεόγραμμα της ελληνικότητας. Σήμερα σε μια χώρα καθημαγμένη, σε μια κοινωνία που ταλανίζεται από χιλιάδες προβλήματα η αναβάπτιση του “ Άξιον Εστί ” της αξίας της Ελυτικής ποίησης και στα χαρακτηριστικά του ελληνικού κόσμου νομίζω ότι μπορεί να είναι αναζωογονητική για όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα για τους νέους».   

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος