ΣΤΗ ΣΑΜΑΡΙΝΑ ΓΡΕΒΕΝΩΝ -Το πεύκο της Παναγίας » Συνέντευξη με τον εφημέριο της Ενορίας του χωριού

 

 

Αφορμή για το συγκεκριμένο αφιέρωμα στη Σαμαρίνα Γρεβενών αποτέλεσε μια συμπτωματική γνωριμία με την εκκλησία της Μεγάλης Παναγιάς του χωριού στο διαδίκτυο, γεγονός που μας εντυπωσίασε για να επικοινωνήσουμε τηλεφωνικά με τον εφημέριο της Ενορίας πρωτοπρεσβύτερο Ευθύμιο Καραπούλιο και να πληροφορηθούμε σημαντικά ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία της περιοχής τα οποία παραθέτουμε.

ΕΝΑ ΔΕΝΤΡΟ “ΡΙΖΩΜΕΝΟ” ΣΤΟ ΙΕΡΟ 

«Είναι μεγάλη η τιμή και η χαρά μας, που επικοινωνήσατε μαζί μας»,  επισήμανε από την άλλη μεριά της τηλεφωνικής γραμμής ο π. Ευθύμιος όταν τον καλέσαμε, για να συνεχίσει υπογραμμίζοντας: «Τα Γρεβενά είναι μία μικρή πανέμορφη πόλη της δυτικής Μακεδονίας με τον πληθυσμό της σύμφωνα με την απογραφή του 2011 να ανέρχεται στους 13.137 κατοίκους, ενώ είναι χτισμένα σε υψόμετρο 530 μέτρων πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας. Η χιλιομετρική απόσταση των Γρεβενών από την Αθήνα μέσω Τρικάλων είναι 432 χιλιόμετρα. Το 2024  που θα ολοκληρωθεί ο νέος αυτοκινητόδρομος κεντρικής Ελλάδας, τα Γρεβενά θα ενώνονται απευθείας με την Αθήνα καθώς επίσης και με όλη την κεντρική και δυτική Θεσσαλία». 

Ο ίδιος συνεχίζοντας αναφέρθηκε για την Ενορία και τα χρόνια που είναι κληρικός καθώς και για το χωριό τους λέγοντας ότι «είμαι πρωτοπρεσβύτερος και διακονώ την Εκκλησία 40 χρόνια εκ των οποίων τα 12 στην Ενορία μας εδώ. Η Σαμαρίνα είναι ένα ορεινό χωριό  των Γρεβενών και από τα πιο ψηλά ορεινά χωριά όχι μόνο της Ελλάδας αλλά όλης της Ευρώπης χτισμένο σε υψόμετρο 1.600 μέτρων έχοντας περίπου 3.000 κατοίκους. Ο Ιερός Ναός της Μεγάλης Παναγιάς είναι ο Καθεδρικός του χωριού και είναι αφιερωμένος στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Πρόκειται για μια μεγάλη πράγματι εκκλησία τρίκλιτη βασιλική άνευ τρούλου. Αξιοσημείωτο γεγονός το οποίο αποτελεί και πόλο έλξης για εκατοντάδες προσκυνητές από διάφορα μέρη είναι το πεύκο που έχει φυτρώσει από τις αρχές του 20ου αιώνα εξωτερικά πάνω στο Ιερό και σήμερα είναι τεράστιο. Η εκκλησία χτίστηκε το 1812 ενώ υπάρχει και η άλλη άποψη να είναι το 1818 και  τοιχογραφήθηκε λίγα χρόνια αργότερα. Η Ενορία μας έχει συνολικά 12 εκκλησίες οι οποίες εορτάζονται πανηγυρικά με την Μεγάλη Παναγιά όμως να διαρκεί τον εορτασμό της τρεις ημέρες». 

ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΙΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΙΣΜΟΣ

Συνεχίζοντας ο π. Ευθύμιος αναφέρθηκε στη Σαμαρίνα του χθες και του σήμερα: «Η Σαμαρίνα χαρακτηρίζεται από την ζωντάνια και την έντονη δραστηριότητα των άξιων κατοίκων της σε πολλούς τομείς. Οι Σαμαριναίοι με πολυσχιδή παρουσία στην σύγχρονη ελληνική ζωή και πραγματικότητα, διατηρούν το αγαπημένο τους χωριό  ως αντίληψη ζωής, ανακαινίζουν τις πατρογονικές τους οικίες και μεταλαμπαδεύουν στα παιδιά τους τις παραδόσεις τα ήθη και έθιμα», τόνισε και πρόσθεσε: «Το χωριό ήταν κατεξοχήν κτηνοτροφικό αλλά τις τελευταίες δεκαετίες άρχισε να μετεξελίσσεται και τουριστικά, έχοντας αναπτύξει σήμερα μια αξιοθαύμαστη τουριστική υποδομή. Η Σαμαρίνα όπως και τα άλλα βλαχοχώρια της Πίνδου, έχει επίσης τη δική της λαμπρή ιστορία, στους γνωστούς αγώνες και τις εξεγέρσεις της “Βλαχουριάς”, στα μακρά χρόνια του πιο μακρινού παρελθόντος. Έχει άφθονα κρύα νερά, ασύγκριτες φυσικές καλλονές και κλίμα πολύ υγιεινό.  Από το χωριό μάλιστα ξεκινούν τρία μονοπάτια που οδηγούν στην πιο ψηλή κορυφή της περιοχής που είναι το όρος Σμόλικα  με 2.637 μ. Επιλέγοντας το πρώτο μονοπάτι χρειάζονται 5 ώρες ως την κορυφή. Το δεύτερο ξεκινάει από δρόμο έξω από τη Σαμαρίνα. Και το τρίτο μέχρι ενός σημείου πηγαίνει δρόμος και ακολουθεί πεζοπορία  3 ωρών μέχρι την κορυφή όπου με καλή ορατότητα  διακρίνονται πεντακάθαρα τα Ιωάννινα, η Καστοριά, το Βίτσι αλλά και η Αλβανία». 

Καταλήγοντας ο εφημέριος του χωριού αναφέρθηκε και στους μακεδονικούς αγώνες υπογραμμίζοντας την παρουσία και τη συμμετοχή των Κρητικών σε αυτούς: «Αξίζει και θέλω να επισημάνω ότι στον Μακεδονικό αγώνα μεταξύ άλλων Ελλήνων πατριωτών, συμμετείχαν και πολλοί αγωνιστές από την Κρήτη με αρκετούς να χάσουν την ζωή τους για την απελευθέρωση της Μακεδονίας μας. Είμαστε ευγνώμονες και μνημονεύουμε την μνήμη όλων τους», σημείωσε σχετικά.  

Γιάννης Η. Κάκανος 

 

.