
Στο Ροδοβάνι συναντήσαμε μια μεγάλη παρέα να απολαμβάνει την ζεστασιά της ξυλόσομπας συζητώντας για το κατάντημα της υπαίθρου και την αποτυχημένη χρονιά που είχαν οι ελιές εξαιτίας του δάκου. Για το χωριό και το παλιό καφενείο, ο καφετζής Μανώλη Πετράκης είπε: «Καλά κρατιέται ακόμα το χωριό, αλλά καμία σχέση και σύγκριση δεν μπορεί να γίνει με την παλιά εποχή που εδώ ήταν μια μικρή πολιτεία με όλα τα επαγγέλματα της εποχής εκείνης. Κι ενώ είμαστε ορεινό χωριό και χρειαζόμαστε την υποστήριξη της πολιτείας δεν την έχουμε ούτε ακόμα και στο οδικό δίκτυο αφού από τα χρόνια που διάνοιξε τον δρόμο η ΜΟΜΑ ελάχιστες ήταν οι επεμβάσεις που έγιναν, ενώ για το καφενείο του επεσήμανε: «Πρόκειται για την πιο παλιά επιχείρηση της Ελλάδας με έτος ιδρύσεως το 1876 και τον παππού μου τον Μάρκο σε ηλικία 22 ετών. Το κράτησε μέχρι το 1917 δηλαδή πάνω από 40 χρόνια για να το αφήσει στη συνέχεια στα επτά παιδιά του που το λειτούργησαν μέχρι το 1965. Εγώ το ανέλαβα το 1968 και το διατηρώ ακόμα».
Γιάννης Η. Κάκανος



«Ποσότητα καρπού στις ελιές βγάλαμε αλλά όχι ποιότητα που μας θυμίζει τον παλιό καιρό που το λάδι έβγαινε πολλών βαθμών και όχι γραμμών…» λένε αγρότες στο Ροδοβάνι.