Εκατοντάδες κι εφέτος οι προσκυνητές στη χάρη του Αγίου Γεωργίου στη μικρή βυζαντινή εκκλησία του Αργυρομουρίου στην Εξώπολη Αποκορώνου που λειτουργήθηκε τη Δευτέρα του Πάσχα από τον συνταξιούχο πρωτοπρεσβύτερο π. Χρύσανθο Σταυρουλάκη με τον εφημέριο της Ενορίας π. Νικόλαο Γιαννακουδάκη. Στο ψαλτήρι απέδιδαν ύμνους με τον τοπικό ιεροψάλτη Γεώργιο Δουλιανάκη και ο Νικόλαος Αποστολάκης από το Ρέθυμνο.
Στη διάρκεια του πανηγυριού τηρήθηκε το έθιμο της ευλογίας των προβάτων για το οποίο μας μίλησε ο πρωτεργάτης της αναβίωσης του εθίμου τα τελευταία χρόνια Αντώνιος Καπαδουκάκης ή Αναγνώστης, όπως τον αποκαλεί η τοπική κοινωνία, επειδή είναι επίτροπος και ιεροψάλτης: “ Ο Ιερός Ναός του Αγίου Γεωργίου στο Αργυρομούρι είναι κτισμένος επί Βενετών, πριν το 1600, δίχως να υπάρχουν περισσότερα στοιχεία. Η ευλογία των προβάτων τώρα είναι εντελώς διαφορετική από αυτή που γίνεται στην Ασή Γωνιά και σε άλλα κτηνοτροφικά χωριά. Η τελετή που κάνουμε στο χωριό μας, γινόταν σύμφωνα με πληροφορίες από το Ιστορικό Αρχείο Κρήτης στη Συλλογή του λαογράφου Παύλου Βλαστού μέχρι το 1870 στα Σφακιά. Συνεχίστηκε εδώ από οικογένειες που ήρθαν από εκεί, αλλά το 1978 σταμάτησε και μαζί με άλλους νέους του χωριού αποφασίσαμε το 2003 να το αναβιώσουμε και το συνεχίζουμε κάθε χρόνο όλο και με καλύτερη οργάνωση».
Ο ίδιος σημείωσε ότι « ο εφημέριος με άλλους ιερείς κάνουν Αγιασμό και ευλογούν τα πρόβατα των κτηνοτρόφων μας. Στη συνέχεια, μέσα σ’ ένα λέρι (κουδούνι) βάζουμε λίγο μπαρούτι, λίγο αλάτι, σκόρδο, λιβάνι και Αγιασμό. Το σκόρδο και το αλάτι το είχαν οι προγονοί μας αποτρεπτικό για το μάτι, το λιβάνι για να ξεματιάζουνε τα ζώα και το μπαρούτι για να μην τους τα σκοτώνουν, ενώ ο Αγιασμός συμβολίζει τη δύναμη του Θεού που είναι υπεράνω όλων. Το κουδούνι αυτό το πετάει στο κοπάδι ο ιερέας έχοντας γυρίσει την πλάτη του στο κοπάδι και στο ζώο που θα ακουμπήσει το κουδούνι, θα το φορεί στο λαιμό πάντα αν είναι του ίδιου κτηνοτρόφου, διαφορετικά, μετά από 40 ημέρες θα επιστραφεί στον ιδιοκτήτη του. Η τελετή με τα πρόβατα συνεχίζεται με το πέρασμα τους κάτω από τα πετραχήλια του κληρικών οι οποίοι τα ράνουν με Αγιασμό. Το ίδιο επαναλαμβάνεται και με τους προσκυνητές για ν’ ακολουθήσει στη συνέχεια το παραδοσιακό μας πανηγύρι με σερβίρισμα πιλαφιού και πολλών εδεσμάτων (τασίματα) που έχουν φέρει Ενορίτες και άλλοι προσκυνητές με αρκετή ποσότητα γάλατος και καλού κρασιού».
Η ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟ
Τον Άγιο Γεώργιο τον θαυματουργό σεβόταν ακόμα και αρκετοί τούρκοι την περίοδο που ήταν κατακτητές. Όμως, ένα τουρκικό απόσπασμα μεταξύ 1888 και 1892 από το απέναντι ύψωμα της Εξώπολης, μαζί με το νοικοκύρη τούρκο Αγά του χωριού, ενώ ήταν μεθυσμένοι σημάδεψαν την εκκλησία με κανόνι κι έριξαν πέντε βόλια. Κανένα όμως από αυτά δεν την γκρέμισε. Ο Αγάς του χωριού στη συνέχεια ήρθε στην Εκκλησία να δει τα καμώματα που προκάλεσε η μεθυσμένη παρέα του.
Κι ενώ διαπίστωσε πως είχε σχηματισθεί Σταυρός από τα βόλια πάνω από την κεντρική είσοδο της Εκκλησίας προσπάθησε ν’ ασεβήσει στο εικόνισμα, λερώνοντας τον Άγιο. Κόλλησε, όμως, πάνω του και χρειάσθηκε να έρθει ο παπάς του χωριού να κάνει προσευχή για ν’ αποκολληθεί ο βάρβαρος άπιστος. Ο Αγάς, έχοντας συνειδητοποιήσει τη λανθασμένη ενέργεια κανονιοβολισμού της Εκκλησίας και την ακατονόμαστη πράξη του, έταξε στον Άγιο Γεώργιο τρία μεγάλα χωράφια, ένα ζευγάρι βούγια και κάθε χρόνο στη γιορτή του Αγίου να έφερνε δύο ασκιά λάδι».
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
Η Ελλάδα πρέπει ν’ ανακάμψει
https://eparxiakofos.gr/i-ellada-prepi-n-anakampsi/