ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΟ ΣΤΗ ΣΠΙΝΑΛΟΓΚΑ: Το νησάκι που προσελκύει χιλιάδες επισκέπτες

 

Ρεπορτάζ: Ηλίας Ι. Κάκανος

Η Σπιναλόγκα είναι ένα μικρό και άγονο νησί που ανήκει στο Νομό Λασιθίου της πρώην επαρχίας Μεραμπέλλου. Πρόκειται για έναν παλιό τόπο με ιστορία που αργότερα χρησιμοποιήθηκε για απομόνωση φιλοξενώντας λεπρούς και που τα τελευταία χρόνια έχει εξελιχθεί σε τόπο προτίμησης χιλιάδων επισκεπτών. Τις ομορφιές της ανατολικής Κρήτης και συγκεκριμένα του Λασιθίου γνωρίσαμε από την πρόσφατη επίσκεψη μας. Η Σπιναλόγκα, έγινε ευρύτερα γνωστή από την τηλεοπτική σειρά «Το νησί», που γυρίστηκε με σκηνοθέτη τον Θοδωρή Παπαδουλάκη.   

Σημείωση: Το ρεπορτάζ θα δημοσιευθεί αύριο Σάββατο στα Χανιώτικα νέα και θα αναρτηθεί κι εδώ. 

Η ιστορία της Σπιναλόγκας αρχίζει από παλιά έχοντας τ’ όνομα «Καλυδών» αλλά με την κατάληψη της από τους Βενετούς μετονομάστηκε «Σπιναλούγκα», δηλαδή «Μακρύ αγκάθι». Όμως, με την πάροδο των χρόνων εισχώρησε μια μικρή παράφραση που έκανε το νησί να έχει τη σημερινή του ονομασία.

Την περίοδο της Ενετοκρατίας οχυρώθηκε με ιδιαίτερη καλαίσθητη αρχιτεκτονική ομορφιά του φρουρίου που έκτισαν και που παραμένει και σήμερα με τις φθορές που έχουν προκληθεί από το φθοροποιό χρόνο και της χρήσης του από μεταγενέστερους κατακτητές.

Κι ενώ η Κρήτη, μετά τους Ενετούς, κατακτήθηκε το 1649 από του Τούρκους, η Σπιναλόγκα παρέμεινε Ενετική μέχρι και το 1715 χάριν της αποτελεσματικής οχύρωσης που είχε. Το διάστημα αυτό των 65 χρόνων, ενώ οι Τούρκοι… αλώνιζαν στην Κρήτη, έβρισκαν καταφύγιο στη Σπιναλόγκα οι “Χαΐνηδες” επαναστάτες Κρητικοί, οι οποίοι δεν άντεξαν τη βαρβαρότητα των Τούρκων και ανέβηκαν στο βουνό για ν’ αρχίσουν αντάρτικο με συνεχείς επαναστάσεις μέχρι το 1898 που έφυγε και ο τελευταίος Τούρκος από την μεγαλόνησο.

Η Σπιναλόγκα ως λεπροκομείο

Αρχές του 20^ου αιώνα και συγκεκριμένα το 1905 το νησάκι αυτό επιλέχθηκε ως ο πλέον κατάλληλος τόπος για να φιλοξενήσει τους λεπρούς της Κρήτης οι οποίοι βρισκόταν μέχρι τότε στην τοποθεσία  «Μεσκινιά», έξω από το Ηράκλειο.

Στην περίοδο της Κατοχής, η Σπιναλόγκα λειτούργησε και ως τόπος αντίστασης με ραδιοφωνικό σταθμό. Κανένας εκ των κατακτητών της περιόδου του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν τόλμησε να πατήσει το πόδι του από τον φόβο αυτής της αρρώστιας. Κάποια χρόνια αργότερα μετά την Κατοχή και συγκεκριμένα το 1957 βρέθηκαν τα φάρμακα που θεράπευαν του λεπρούς και το νησί εγκαταλείφθηκε για να γίνει γνωστό και επισκέψιμο ως τουριστικό θέρετρο.

Παραθέτουμε αρκετές φωτογραφίες από τη Σπιναλόγκα η οποία πράγματι είναι πανέμορφη και αξιοποιείται με επεμβάσεις αναστύλωσης των παλιών κτηρίων από την Αρχαιολογία.