Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Οι παροιμίες είναι διδάγματα και σε αυτά πίστευαν οι παλαιότεροι αλλά με το πέρασμα των χρόνων όλο και περισσότερο ξεχνιώταν με αποτέλεσμα οι νεότερες γενιές να μην στρεφόταν στα παραδοσιακά επαγγέλματα. Όμως οι ανάγκες των καιρών με την ανεργία που φούντωσε έστρεψε νέους ανθρώπους σε ορισμένες παλιές τέχνες και εργασίες όπως είναι του τσαγκάρη και του κουρέα. Κανένας όμως ή ελάχιστοι ασχολήθηκαν με το να μάθουν πιο δύσκολες παραδοσιακές εργασίες όπως για παράδειγμα είναι η τέχνη του κτίστη πέτρας και αυτό επειδή είναι μια κουραστική εργασία. Έτσι, λοιπόν, οι πρόγονοι μας δεν άφησαν απογόνους αλλά ευτυχώς ήρθαν τεχνίτες πριν από πολλά χρόνια ως μετανάστες με τους περισσότερους από την Αλβανία και ασχολούνται με την τέχνη αυτή νοικοκυρεύοντας πατρογονικές μας περιουσίες κτίζοντας ξερολιθιές και εκ θεμελίων πετρόκτιστες κατοικίες και μπεντένια.
Ένας καλός τεχνίτης περιφράξεων και πέτρας είναι και ο “Γιάννης”, τον οποίο γνωρίσαμε στο Ακρωτήρι, καταγόμενος από την Αλβανία που μένει μόνιμα στον Παζινό εδώ και 30 περίπου χρόνια έχοντας την αγάπη της τοπικής κοινωνίας. Συζητώντας μαζί του σε ώρα εργασίας, μας είπε: “Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου και την αγαπώ πολύ. Νιώθω υπέροχα μαζί με την οικογένεια μου και ευχαριστούμε όλους τους ανθρώπους που έχουμε γνωρίσει σε όλα αυτά τα χρόνια που μένουμε στην όμορφη περιοχή του Ακρωτηρίου. Από μικρό παιδί είχα μάθει την τέχνη του κτίστη πέτρας όπως και της τεχνικής των διάφορων περιφράξεων και την έχω μάθει σε ορισμένα παιδιά που ήθελαν να γίνουν μαστόροι”.
Γιάννης και Ηλίας Κάκανος
