Η λαϊκή ρήση «μόνο τα βουνά δεν σμίγουν» επαληθεύτηκε στο έπακρο, με την απρόσμενη – μετά από πολλά χρόνια – συνάντησή μου με τον Δημήτρη Φραγκούλη.
Στην ηλικία των 19 ετών και οι δύο, καταταχτήκαμε στην Ελληνική Χωροφυλακή για να εκπληρώσουμε στο εν λόγω Σώμα την στρατιωτική μας θητεία με πενταετή υποχρέωση και εν συνεχεία αν επιθυμούσαμε να υπηρετήσουμε ως μόνιμοι, όπως και πράξαμε.
Ένα τηλεφώνημα που δέχτηκα από τους ιδιοκτήτες της ταβέρνας “ Erontas Mezebar” στην Αγία Μαρίνα για κάποιον συνάδελφό μου που ήθελε να με δει, ήταν η αιτία να συναντηθούμε το απόγευμα της Τρίτης, γυρνώντας έτσι το ρολόι του χρόνου 45 ολόκληρα χρόνια πίσω.
Η εκπαίδευση εκείνα τα χρόνια ήταν εξάμηνη εκ των οποίων οι δύο μήνες ήταν καθαρά στρατιωτικής σημασίας και την κάναμε στο Κέντρο Εκπαιδεύσεως Πεζικού του Στρατού στο Μεσολόγγι.
Οι άλλοι τέσσερις μήνες έγιναν στο Παράρτημα Σχολής Οπλιτών Χωροφυλακής Ρόδου.
Με τον Δημήτρη Φραγκούλη ήμασταν στην αίθουσα ύπνου της διμοιρίας στο στρατόπεδο Μεσολογγίου σε διπλανά κρεβάτια.
Αυτή η απρόσμενη ευχάριστη συνάντηση, έφερε στη σκέψη μας πολλά από το μακρινό παρελθόν.
Ο Δημήτρης είναι σήμερα -όπως κι εγώ – απόστρατος, έχοντας φτάσει στην κορυφή της πυραμίδας ως ανώτατος αξιωματικός.
Παραθερίζει με την οικογένειά του στα Χανιά τα τελευταία 15 χρόνια, και διαβάζοντας τα “Χανιώτικα νέα” είδε το ονοματεπώνυμο μου στο ρεπορτάζ του Αγίου Ευτυχίου, γεγονός που ήταν και η αφορμή αυτής της όμορφης συνάντησής μας.
Γιάννης Η. Κάκανος
Σημείωση σύνταξης: Και μιας που έγινε η συνάντηση σε αυτή την θαυμάσια ταβέρνα “ Erontas Mezebar”, επαναφέρουμε στην επικαιρότητα μια παλιά ανάρτηση μας όπου η μαγείρισσα της κυρία Ελένη, μαγειρεύει για την εκπομπή των “Χ.ν.” Γεύσεις Κρήτης, χοιρινό με σέλινο.