Να θυμηθούμε και λίγο την μάστιγα της κρατικής διαφθοράς στο κεφάλαιο “κρατικά οχήματα”, που παραμένει ακμαία και υποστηριζόμενη από όλες τις κυβερνήσεις… Ο μόνος πρωθυπουργός που τόλμησε και έβαλε τάξη και πειθαρχία για τα δεδομένα και τους συσχετισμούς της περιόδου του 1953 ήταν ο αείμνηστος Αλέξανδρος Παπάγος. Μείναμε, όμως στις νομοθεσίες του… Ντροπή!
Με αφορμή μια ιδιαίτερα συγκινητική κριτική που λάβαμε πρόσφατα από έναν καταξιωμένο δάσκαλο επανερχόμαστε γι’ άλλη μια φορά στον πολύχρονο αγώνα μας που άρχισε επίσημα το 1993 και συνεχίζεται αφού η κρατική διαφθορά και με τη σημερινή κυβέρνηση μια χαρά τα πάει!
Παραθέτουμε το κείμενο με πολλές ευχαριστίες στον κ. Κογχυλάκη.
«ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΦΩΣ» ΚΑΙ ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΑΚΑΝΟΣ
«Εγώ ειμί το φως του κόσμου», είπε ο Χριστός. Φως σημαίνει ζωή. Στο φως φωτοσυνθέτουν τα φυτά. Φως στο τούνελ, λέμε συχνά στις δύσκολες στιγμές, όταν ζητάμε ελπίδα, σωτηρία, διέξοδο. Το φως ψάχνει, με το φως ασχολείται δια του δημοσιογραφικού φακού ο Γιάννης Κάκανος, ένας φιλότιμος, φιλόπονος και φιλοπρόοδος δημοσιογράφος. Το φως φωτίζει αλλά και τυφλώνει και καίει γιατί βγαίνει από τη φωτιά.
Ξεκίνησε τον επαγγελματικό του αγώνα ως αστυνομικός για 25 χρόνια. Για πολλά χρόνια προσπαθούσε να φωτίσει μια ασύμφορη για το δημόσιο υπηρεσιακή υπόθεση, που αφορά τα κρατικά οχήματα. Εκπόνησε μελέτες, αλλά δεν έγιναν αποδεκτές… Ο Γιάννης αναγκάστηκε από τις άδικες και εκ δόλου διώξεις σε βάρος του να αποστρατευθεί νωρίς, συμπληρώνοντας τον ελάχιστο χρόνο για μειωμένη συνταξιοδότηση, αλλά συνεχίζει τον αγώνα, ενώ παράλληλα φωτίζει από άλλο φάρο την κοινή γνώμη σαν δημοσιογράφος μέσα από τη ζεστή αγκαλιά των «Χανιώτικων νέων» .
Στη σκέψη μου έρχονται θύμησες από παλιά, επειδή παρακολουθούσα τον Γιάννη στον τοπικό Τύπο των Χανίων για τον αγώνα του κατά των κακώς κειμένων του κράτους (αναχρονισμός, γραφειοκρατία, ασυδοσία) και στη συνέχεια, την ανάδειξη μικρών εκδηλώσεων και πανηγυριών σε γραφικά και ιστορικά εκκλησάκια στα χωριά στις σελίδες των «Χ.ν.».
Ο Γιάννης, παρά τις όποιες αντιξοότητες με τον ανορθόδοξο πόλεμο (άδικες τιμωρίες και συκοφαντίες) που του εξαπέλυαν τακτικά οι επίορκοι της κρατικής μηχανής και όχι μόνο, συνεχίζει τον δύσκολο ανήφορο του δημοσιογράφου, εκσυγχρονίζεται, εξελίσσεται, καταξιώνεται στην κοινωνία μέσα από τα θαυμάσια ρεπορτάζ που δημοσιεύονται αποκλειστικά σε μία από τις πλέον καλύτερες ημερήσιες επαρχιακές εφημερίδες στη χώρα μας, τα «Χανιώτικα νέα», ενώ από το 2007 λειτουργεί και την ιστοσελίδα του www.eparxiakofos.gr και λίγα χρόνια αργότερα, το 2012 εκδίδει και το πολιτιστικό ποιοτικό περιοδικό του, με παλιές και πρόσφατες εκδηλώσεις…
Πίστη, ιστορία, παράδοση, προβλήματα, γεγονότα και συνέχιση του αγώνα του κατά των κακώς κειμένων, φωτίζονται στην ιστοσελίδα και το περιοδικό του. Τώρα, έχοντας ουσιαστικό σύμμαχο τον γιο του Ηλία, συνεχίζουν πιο δυναμικά και αποτελεσματικά τον κοινωνικό τους αγώνα για προσφορά.
Από καρδιάς εύχομαι και στους δύο συγχαρητήρια και καλή δύναμη.
Με εκτίμηση
Μανώλης Κογχυλάκης
Συνταξιούχος δάσκαλος, συγγραφέας, δημοσιογράφος, λαογράφος, ιστορικός και μέλος του Πνευματικού Ομίλου Ναυπακτίων και Δωριέων.