Η πολιτική κατρακύλα των δύο μεγάλων κομμάτων…

 Πολιτικό έγκλημα οι προεκλογικές και όχι μόνο αναλήθειες κομμάτων, υποψηφίων, πρωθυπουργών, υπουργών, βουλευτών κλπ.

Κι ενώ η πολιτική παρακμή – τώρα και ένα χρόνο – άκμασε τόσο πολύ, ακόμα δεν ωρίμασε κάτι διαφορετικό κι ελπιδοφόρο που έχει ανάγκη ο ελληνικός λαός και η χώρα. Οι πολιτικοί μας μηδενός εξαιρουμένου αποδεικνύονται όλο και περισσότερο κατώτεροι των περιστάσεων με όλα αυτά που συμβαίνουν. Στις τελευταίες εθνικές εκλογές που διενεργήθηκαν την 4η Οκτωβρίου του 2009 τα δύο μεγάλα κόμματα έλαβαν τα εξής ποσοστά:

ΠΑΣΟΚ : Γιώργος Α. Παπανδρέου  43,94% με 160 έδρες.

Ν.Δ. :      Κωνσταντίνος Α. Καραμανλής  33,49% με 91 έδρες.

Πριν από 30 χρόνια, όμως, στις εθνικές εκλογές  της 18ης Οκτωβρίου 1981 η Νέα Δημοκρατία ηττήθηκε με τον Ανδρέα Γ. Παπανδρέου. Τα δύο μεγάλα κόμματα έλαβαν τα παρακάτω ποσοστά:

ΠΑΣΟΚ:  Ανδρέας Γ. Παπανδρέου  48,07% με 172 έδρες.

Ν.Δ. : Γεώργιος Ράλλης  35,87% με 115 έδρες.

Το 1981 όπως και το 2009 η διαφορά των δύο κομμάτων ήταν με διψήφιο αριθμό αλλά το… θαύμα δεν έγινε. Για το θέμα των εδρών δεν θα κάνουμε κανένα σχόλιο αφού είναι γνωστό πως κάθε κόμμα εξουσίας έφτιαχνε κάθε φορά στα μέτρα του την “αμαρτωλή” εκλογική νομοθεσία. Εκείνο που πρέπει να επισημάνουμε βέβαια είναι ότι και στις δύο αυτές ιστορικές αναμετρήσεις με αντιπάλους τα ίδια κόμματα, τραγικό λάθος αποτέλεσε η διαιώνιση της οικογενειοκρατίας, βασική αιτία που προκλήθηκε τεράστια φθορά στο ελληνικό δημόσιο με αποτέλεσμα να έχουμε αντιδράσεις από χιλιάδες πολίτες. Οι φανατισμένοι, όμως, οπαδοί,των δύο μεγάλων κομμάτων, δυστυχώς, δεν αντιλαμβάνονται την τραγική κατάσταση και όπως φαίνεται δεν πτοούνται ούτε με τα χαμηλά ποσοστά που τους δίνουν οι διάφορες δημοσκοπήσεις. Κρίμα

Σχόλια

1. Μιχάλης Ανδριανάκης σχολίασε:

   July 10th, 2011 at 18:52

   Η κατρακύλα ΟΛΩΝ των κομμάτων θάπρεπε να είναι μεγαλύτερη. Όλα έχουν τις ευθύνες τους στη δημιουργία και τη διόγκωση της κρίσης. Άλλα φταίνε για το χείριστο τρόπο διαχείρισης της διακυβέρνησης της χώρας επί δεκαετίες και άλλα για την ανευθυνότητα, με την οποία αντιμεπωπίζουν την κατάσταση και πριν και μετά την κρίση, με την πολιτική μόνο του “δώσε”, χωρίς ποτέ να ενδιαφερθούν για το πως θα οργανωθεί η Οικονομία και πως η χώρα θα είναι σύγχρονη και ανταγωνιστική στο δύσκολο διεθνές περιβάλλον. Και δυστυχώς οι “αγανακτισμένοι” και όλοι όσοι αντιδρούν, από τους οποίους πιθανώς θα ανέμενε κάποιος λύσεις, μένουν μόνο στις διαμαρτυρίες, χωρίς να προτείνουν κάτι ουσιαστικό για τη δομική βελτίωση της κατάστασης, ώστε να μην ξαναβρεθούμε ποτέ στην ίδια θέση. Δυστυχώς δε βλέπω από πουθενά φως. Και αυτό νομίζω πως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις, άσχετα αν φαίνεται να υπάρχουν κάποια “κέρδη” για κάποιους. Δεν είναι αυτή τη στιγμή το πρόβλημά μας, πόσο θα πάρει το κάθε κόμμα στις δημοσκοπήσεις, ή τις εκλογές. Το θέμα είναι πως αυτή η δύστυχη χώρα θα πάψει να είναι τριτοκοσμική. Μπορούν όλοι αυτοί να το καταφέρουν; Φοβούμαι πως ΟΧΙ.