Η ιστορία ενός φούρνου με ξύλα στα Παχιανά

06/02/2019 στο 2019, Κοινωνικά - Πολιτιστικά, Ρεπορτάζ

Γυρνώντας το ρολόι του χρόνου στη δεκαετία του 1950, τα Παχιανά ως συνοικία ήταν ακόμα πολύ αραιοκατοικημένη και όσο κατευθυνόταν κανείς προς την δυτική της πλευρά, εκεί που βρίσκεται σήμερα ο περικαλλής Ιερός Ναός του Αγίου Νεκταρίου, όλο και πιο αραιά ήταν τα σπίτια ανάμεσα σε ελιές, περιβόλια με εσπεριδοειδή και χωράφια με καλλιέργειες.

Στην περιοχή αυτή υπήρχε πολλά χρόνια πριν, ο φούρνος με ξύλα, ιδιοκτησίας αρχικά του Χρήστου και της Αργυρώς Κοκολογιάννη, που πέρασε στον γιο τους τον Γιάννη και από εκεί με μισθωτές σε επόμενους αρτοποιούς.

Αυτό, λοιπόν, τον παραδοσιακό φούρνο τον γνώριζα από την παιδική μου ηλικία αφού στην περιοχή εκείνη είχε το εργαστήριο ζαχαροπλαστικής ένας θείος μου, ο Γιώργος Παπαδάκης, μακαριστός εδώ και πολλά χρόνια. Εκείνη την περίοδο διαχειριζόταν τον φούρνο ένας καλοκάγαθος άνθρωπος του οποίου το μικρό όνομα ήταν Ζαχάρης. Αργότερα, πέρασε στα χέρια ενός άλλου επίσης καλού αρτοποιού και ανθρώπου, του Νικολάου Νταουντάκη για να καταλήξει στον σημερινό διαχειριστή του, έναν σπουδαίο άνθρωπο με χαρισματική ψυχή και καρδιά που μεγάλωσε ουσιαστικά μέσα σε αυτόν τον φούρνο, από δέκα χρονών ως παραγιός και μετά που τελείωσε το δημοτικό σχολείο ως εργαζόμενος, βοηθός αρτοποιός.

Στα μεταγενέστερα χρόνια έφυγα από τα Χανιά σταδιοδρομώντας στην Ελληνική Χωροφυλακή και μετέπειτα Ελληνική Αστυνομία, κλείνοντας έναν κύκλο 25 χρόνων υπηρεσίας. Ως απόστρατος ασχολούμαι μη επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία και είμαι τακτικός συνεργάτης από το 2002 στην καθημερινή εφημερίδα «Χανιώτικα νέα».

Επισκεπτόμενος, στα πρώτα δημοσιογραφικά βήματα μου, συγγενείς στα Παχιανά και παλιούς γνωστούς κατοίκους εκείνης της γειτονιάς, ενημερώθηκα για τον καλοσυνάτο και άξιο αρτοποιό τους, τον οποίο γνώριζαν από μικρό παιδί, αλλά και για τα ποιοτικά αγνά προϊόντα ζύμης που παρασκευάζει και αποφάσισα να τον γνωρίσω, όπως και έπραξα κάνοντας του το πρώτο αφιέρωμα το οποίο δημοσιεύθηκε την 16^η Ιανουαρίου 2004 ημέρα Παρασκευή στην 23^η σελίδα των «Χανιώτικων νέων».

Στην πορεία του χρόνου ακολούθησαν και άλλα αφιερώματα γιατί ο Στέφανος με τα αγνά υλικά που χρησιμοποιεί, την χρήση του προζυμιού και την γρήγορη εξυπηρέτηση των πελατών του, ανέδειξε την γειτονιά, γεγονός το οποίο αναγνωρίζουν όλοι οι κάτοικοι της και επεκτάθηκε επαγγελματικά παραπλεύρως του φούρνου λειτουργώντας καφετέρια και πρατήριο άρτου με επίσης καφετέρια, στο Ακρωτήρι.

Η γνωριμία έγινε φιλία που συνεχίζεται σταθερά από τότε και σε μια πρόσφατη χειμωνιάτικη “απόδραση” από την καθημερινότητα, ήπιαμε το κρασάκι μας στην ταβέρνα του “Βοτανικού Πάρκου και Κήποι Κρήτης” μαζί με άλλους φίλους, ενθυμούμενοι τα παλιά, λέγοντας μας: «Τα καλοκαίρια σε ηλικία 10 και 11 χρονών, αντίστοιχα, με είχε πάρει παραγιό στο φούρνο ο αείμνηστος Νίκος Νταουντάκης και έβγαζα το χαρτζιλίκι μου και μόλις τελείωσα το δημοτικό με πήρε μόνιμα στην δουλειά. Εκεί έμαθα την τέχνη και του είμαι ευγνώμων γιατί όταν συνταξιοδοτήθηκε, ενώ θα μπορούσε να πουλήσει την επιχείρηση κατόπιν συμφωνίας με τον ιδιοκτήτη του κτηρίου Γιάννη Κοκολογιάννη, αποφάσισαν να την αφήσουν σε μένα. Είμαι ιδιαίτερα χαρούμενος που κατόρθωσα μέσα σε αυτά τα χρόνια να εκτιμηθώ από την Χανιώτικη κοινωνία πολλαπλασιάζοντας την πελατεία, διατηρώντας μεν τον παραδοσιακό φούρνο με ξύλα, κάνοντας όμως και επεκτάσεις ανοίγοντας πρατήριο και καφετέριες με την μια δίπλα στον φούρνο και την άλλη μαζί με το πρατήριο στην διασταύρωση για Κουνουπιδιανά, Προφήτη Ηλία και Αερολιμένα. Συνεχίζουμε να παρασκευάζουμε τα προϊόντα ζύμης με τον παραδοσιακό ξυλόφουρνο στην όμορφη συνοικία των Παχιανών, πλησίον του Ιερού Ναού Αγίου Νεκταρίου, δίνοντας σημασία στην ποιότητα. Αναλαμβάνουμε ακόμα μπουφέ (κέτερινγκ) μνημόσυνων και εκδηλώσεων με τιμές ασυναγώνιστες και αναζητούμε αντιπροσώπους πώλησης των προϊόντων μας σε όλη την Κρήτη. Χρόνια πολλά κι ευτυχισμένη για όλο τον κόσμο να είναι η νέα χρονιά 2019».

Τελειώνοντας, αξίζει να επισημανθεί ότι ο Στέφανος είναι ένας ιδιαίτερα ευαισθητοποιημένος πολίτης προσφέροντας ως εθελοντής πολλαπλές υπηρεσίες.

Γιάννης Η. Κάκανος