Τρίτη , 19 Μαρ 2024

Η αγάπη του αγωνιστή και ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη για το ποδόσφαιρο έλαμψε στα Ρούστικα

Η φετινή ετήσια εκδήλωση μνήμης του ποιητή και αγωνιστή του λαού Μανώλη Αναγνωστάκη το βράδυ του Σαββάτου στην πλατεία του Ιερού Ναού της Παναγίας των Ρούστικων πλησίον της πατρικής του οικίας, πραγματοποιήθηκε από τον Πανελλήνιο Όμιλο Φίλων του ποιητή Μανόλη Αναγνωστάκη έχοντας συνδιοργανωτές την Περιφέρεια Κρήτης – Περιφερειακή Ενότητα Ρεθύμνου, τον Δήμο Ρεθύμνου, το Πνευματικό Πολιτιστικό Κέντρο και Βιβλιοθήκη Ρούστικων “Ανέστης και Μανώλης Αναγνωστάκης, τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ρούστικων και τον Α.Ο. “Φλόγα Ρούστικων. 

Η εκδήλωση είχε τίτλο “Εμείς οι ποδοσφαιρόφιλοι…” καθώς ο αείμνηστος ποιητής Μανώλης Αναγνωστάκης αγαπούσε το ποδόσφαιρο. 

Για τη κρυφή γοητεία και τα φανερά πάθη του ποδοσφαίρου εκείνης της εποχής αναφέρθηκαν στις ομιλίες τους ο Δημήτρης Κόκορης, καθηγητής ΑΠΘ, με θέμα: «Ο Μανόλης Αναγνωστάκης και το ποδόσφαιρο», η Βάσω Ε. Μώραλη, δημοσιογράφος-νομικός, πρώτη γυναίκα που παρουσίασε διεθνώς ποδοσφαιρικό αγώνα, με θέμα: «Ποδόσφαιρο: Έμφυλα κι άλλα στερεότυπα για τον “βασιλιά των σπορ”. Η ιδιότυπη σχέση των γυναικών με την “μπάλα”», ο Γιάννης Ζαϊμάκης, καθηγητής Παν. Κρήτης, με θέμα: «Από το “παιχνίδι του λαού” στο ποδοσφαιρικό θέαμα της καταναλωτικής κοινωνίας», ενώ ο Γιάννης Δημητρακάκης μέλος του Δ.Σ. του Ομίλου διάβασε επιφυλλίδα του Νάσου Βαγενά, ομότιμου καθηγητή του ΕΚΠΑ που δημοσιεύτηκε στο Βήμα στις 17 Ιουνίου 2018.  

Η εκδήλωση άρχισε με χαιρετισμούς αμέσως μετά το κλείσιμο της κάλπης για τις αρχαιρεσίες του Ομίλου Φίλων Μανώλη Αναγνωστάκη με πρώτο χαιρετισμό από την αντιπεριφερειάρχη Ρεθύμνου Μαρία Λιονή, τον Δήμαρχο Ρεθύμνου Γεώργιο Μαρινάκη, τον πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Ρούστικων Αλέξανδρο Αγγελάκη και την πρόεδρο του Ομίλου Φίλων του Ποιητή Μανώλη Αναγνωστάκη Έμμυ Παπαβασιλείου. Ενδεικτικά αναφέρουμε σύντομα αποσπάσματα από την πρόεδρο του Ομίλου κα Έμμυ Παπαβασιλείου και τον πρόεδρο του Π.Σ. κ. Αλέξανδρο Αγγελάκη ο οποίος καλωσόρισε τον κόσμο απαγγέλοντας  στιχάκια στη μνήμη του ποιητή.

“Χίλια καλώς ορίσατε απόψε στο χωριό μας, Απόψε θα τιμήσουμε το μέγα λόγιο μας. 

Ήτανε μέγας ποιητής, γιατρός συν όλα τ’ άλλα, καλός ποδοσφαιρόφιλος που τ’ άρεσε η μπάλα. 

Αναγνωστάκης ήτανε τον φώναζαν Μανώλη. Σήμερα μαζευτήκαμε να τον τιμήσουμ’ όλοι…

Η κα Παπαβασιλείου από μεριάς της υπογράμμισε μεταξύ άλλων τα εξής “ Με μεγάλη χαρά σας υποδεχόμαστε ξανά μετά από δύο χρόνια, σε αυτή την όμορφη πλατεία..” για να επισημάνει στη συνέχεια: “Είμαι σίγουρη ότι οι περισσότεροι από εσάς όταν ακούσατε το θέμα της αποψινής μας εκδήλωσης θα εκπλαγήκατε. Την ίδια απορία είχα κι εγώ. Τι είναι επιτέλους αυτό που έχει το ποδόσφαιρο και γοητεύει τόσο πολύ τον Αναγνωστάκη και όχι μόνο αυτόν αλλά και τόσους άλλους διανοούμενους εντός και εκτός Ελλάδας;”  Σύντομα θα πάρουμε απαντήσεις γι αυτά τα θέματα από τους ομιλητές μας…”. 

Πρώτος ομιλητής ήταν ο κ. ο Δημήτρης Κόκορης ο οποίος τόνισε: “Κατά γενική παραδοχή, ο βαθύς ειδολογικός πυρήνας της λογοτεχνικής γραφής συγκροτείται από το ποίημα, το μυθιστόρημα και το διήγημα. Επίσης, τα ποδοσφαιρικά κείμενα, που χτίζονται εμφανώς με βιωματική ύλη (είτε φανερά είτε υπογείως, όλα τα κείμενα από βιωματική ύλη χτίζονται, αλλά αυτό το θέμα δεν θα συζητηθεί εδώ) και ανήκουν στα λογοτεχνικά είδη της μαρτυρίας και του χρονικού, λογικό είναι να εκπέμπουν υψηλή συναισθηματική θερμοκρασία και να ελκύουν τους ποδοσφαιρόφιλους αναγνώστες, με δεδομένο ότι “τα κοσμοϊστορικά γεγονότα” που εξιστορούν δεν είναι πόλεμοι, εκστρατείες, λοιμοί, λιμοί και θεομηνίες, αλλά διοργανώσεις Παγκοσμίου Κυπέλλου, μείζονος σημασίας τελικοί και γενικά μεγάλου ενδιαφέροντος ποδοσφαιρικές συναντήσεις…Το κατ’ αρχάς παράδοξο είναι ότι υψηλό (ίσως τον υψηλότερο ) βαθμό απόλαυσης στον αναγνώστη παρέχουν αρκετές δοκιμιακές καταθέσεις για το ποδόσφαιρο”.

Συνεχίζοντας ο ίδιος επεσήμανε ότι “ το δοκίμιο ως εκ της ελλόγως αρχιτεκτονικής δόμησης του (βασική θέση, συλλογιστική πορεία, επιχειρήματα) πρωτευόντως προκαλεί διανοητική διέγερση και δευτερευόντως συναισθηματική ανάταση. Εδώ, όμως, μιλάμε για στοχαστικό δοκίμιο, συνοδευόμενο από τον χτύπο της καρδιάς και νοτισμένο από την υγρασία του ποδοσφαιρικού ιδρώτα. Το καλύτερο ελληνόγλωσσο δοκίμιο για το ποδόσφαιρο ανήκει στον Μανώλη Αναγνωστάκη, “τον πρύτανη των ελλήνων ποδοσφαιρολόγων”. Ο Αναγνωστάκης με το δοκίμιο “Αγιαξ, για πάντα”, το οποίο υπογράφει ως “Αλ. Καμής”, αιφνιδιάζει την “πολιτικά ορθή” ελληνική διανόηση και απενοχοποιεί ορισμένες βασικές πτυχές του λαοφιλέστερου παγκοσμίως αθλήματος σε μια εποχή (μέσα της δεκαετίας του 1980) που διατηρούσε έως ένα βαθμό την κεκτημένη ταχύτητα της μεταπολιτευτικής πολιτικοποίησης και την απαξίωση του ποδοσφαίρου από την αρνητική σκέψη. Ο Αναγνωστάκης καταθέτει την αγάπη του για το ποδόσφαιρο ( χαρακτηριστική η κλητική προσφώνηση: “φίλοι που ζήσαμε και γεράσαμε στα γήπεδα”) και υπογραμμίζει τον θαυμασμό του για την περίφημη ολλανδική ομάδα της δεκαετίας του 1970, χωρίς να παρακάμπτει τις σκοτεινές – αρνητικές πλευρές του ποδοσφαίρου και χωρίς να απέχει από το πεδίο του κοινωνικού προβληματισμού. Στην ουσία το θέμα του είναι ενδοποδοσφαιρικό: καταγγέλλει την κατάπνιξη της φαντασίας, του αγωνιστικού αυθορμητισμού και την υποκατάσταση τους από τη μέχρι κεραίας οργανωμένη σκοπιμότητα για το αποτέλεσμα, γεγονός που οδήγησε όλες τις ομάδες να παίζουν παρόμοια, “επαγγελματικά” και ανέμπνευστα”.  

Η κα Βάσω Μώραλη σημείωσε: “ Αν δεν μας κάνει εντύπωση το ότι οι γυναίκες θαυμάζουν το άγαλμα π.χ. του Δισκοβόλου του Μύρωνα ή τη Νίκη της Σαμοθράκης ή τις σκηνές από την Γιγαντομαχία στις μετόπες του Παρθενώνα ή μια θαυμάσια εμφάνιση των μπαλέτων Μπολσόι ή ένα κινηματογραφικό αριστούργημα, ένα καθιερωμένο έργο Τέχνης δηλαδή, γιατί θα έπρεπε να μας κάνει εντύπωση (πολύ περισσότερο να αντιμετωπίζεται με σκεπτικισμό, με λοιδορίες ή με απορριπτική διάθεση) ο θαυμασμός, η αγάπη των γυναικών για το ποδοσφαιρικό θέαμα; 

Τι φυσικότερο από το να απολαμβάνουμε, εξίσου γυναίκες – άνδρες ή άλλου φύλου συνάνθρωποι μας, ένα ωραίο θέαμα, που μας προκαλεί έντονα συναισθήματα (ενθουσιασμό, χαρά, θαυμασμό, λύπη, στεναχώρια) καθώς το αντικρίζουμε!… 

Μια ποδοσφαιρική αναμέτρηση, ιδιαίτερα σε υψηλού επιπέδου διοργανώσεις, προσφέρει πληθώρα και ποικιλία συγκινήσεων, που δοκιμάζουν ακόμα και τις αντοχές παικτών και θεατών…”.  

Ο κ. Γιάννης Ζαϊμάκης τόνισε: “Με τα λόγια του Αναγνωστάκη “΄ανοιξε το αλισβερίσι των συστημάτων της κυριαρχίας του κόουτς – σκηνοθέτη, των αγοραπωλησιών και των λεγεωνάριων”. Τη θέση του ποδοσφαιριστή τοπικού ήρωα, οργανικό μέρος μιας απτής  κοινότητας έχει πάρει ο ποδοσφαιριστής αστέρας των τηλεοπτικών καναλιών και των social media σύμβολο μιας στυλιζαρισμένης αρρενωπότητας. Το σύγχρονο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αναπαράγει όσο ίσως καμία άλλη  πρακτική του ελεύθερου χρόνου, τη πολιτιστική λογική του καπιταλισμού της ύστερης νεωτερικότητας: τη συνεχή παραγωγή αναγκών, την αδιάκοπη ροή προϊόντων, υπηρεσιών και πληροφοριών και την κουλτούρα του ανταγωνισμού μετατρέποντας το περιττό σε επιθυμητό, το πάθος σε κατανάλωση και την αξία χρήσης σε ανταλλακτική αξία…” 

Συνεχίζοντας ο κ. Ζαϊμάκης σημείωσε ότι “ πάντα εξάλλου θα υπάρχουν στιγμές όπως αυτή η συνάντηση  ποδοσφαιρόφιλων με τους ανθρώπους της τέχνης για να μας θυμίζουν τα λόγια του Αναγνωστάκη “την έμπνευση, τη γοητεία του απροόπτου, τον αυθορμητισμό που γίνεται σοφία και τη σοφία που φαντάζει σαν αυθορμητισμός, το ποδόσφαιρο που μπορεί να είναι το πιο μοντέρνο χορογραφικό έργο Τέχνης” , συμβατό θα πρόσθετα με τις επαναστατικές πρωτοπορίες που μας είχαν γοητεύσει στα χρόνια της νιότης αυτές που καταργούν τα όρια της τέχνης με την πραγματική ζωή σε αυτό το στροβιλισμό των σωμάτων που αναζητούν την αρμονία των κινήσεων στο χώρο του γηπέδου. Ευελπιστώ πως τέτοιες συναντήσεις για αυτήν την χαρούμενη επιστήμη των καταφρονεμένων μπορεί να μας βοηθήσει να σκεφτούμε για το  πώς ο κόσμος αυτός θα μπορούσε να αλλάξει και πως η επανιδιοποίηση των κοινών του λαϊκού ποδοσφαίρου θα μπορούσε να είναι μέρος αυτής της πολιτισμικής αλλαγής”. 

Τέλος εκ μέρους του Νάσου Βαγενά ο Γιάννης Δημητρακάκης σημείωσε: “ Το γεγονός ότι στο ερώτημα “ποιος είναι ο κορυφαίος σήμερα ποδοσφαιριστής του κόσμου, ο Μέσσι ή ο Ρονάλντο” οι γνώμες των ποδοσφαιρόφιλων, παγκοσμίως διίσταται, δεν θα πρέπει να μας εκπλήσσει. Διότι παρά τα γραφόμενα περί τέλους της μετανεοτερικότητας και περί εισόδου σε μια μετα-μεταμοντέρνα εποχή, αισθητικώς βρισκόμαστε ακόμη στην περιοχή του μεταμοντέρνου. και μόνο το ότι οι μισοί από όσους απαντούν στο ερώτημα προτιμούν τον Ρονάλντο είναι δηλωτικό της καλλιτεχνικής παρακμής της εποχής μας..”. .   

Στο τέλος της εκδήλωσης προσφέρθηκε κέρασμα σε όλους τους παρευρισκόμενους στην εκδήλωση, ενώ κατά την διάρκεια της ο ηθοποιός Κωστής Καπελώνης διάβασε κείμενα του Μανώλη Αναγνωστάκη “ Άγιαξ, για πάντα Άγιαξ” και “Σελίδες από την ποδοσφαιρική αυτοβιογραφία του”.    

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος       

…………………………………………………………………………………………………………………

Παραθεριστική απόλαυση στα studios Erotokritos αντικριστά με την ιστορική νησίδα Θοδωρού Αγίας Μαρίνας Χανίων 

Διανύοντας τον τρίτο χρόνο λειτουργίας τα μικρά πολυτελέστατα διαμερίσματα μας με την επωνυμία Ερωτόκριτος, Studios Erotokritos, στο όγδοο χιλιόμετρο του κεντρικού δρόμου Χανίων Πλατανιά, θα μας βρείτε στην αρχή της Αγίας Μαρίνας με την θαυμάσια αμμώδη και μεγάλη σε έκταση παραλία της έχοντας αντικριστά το ιστορικό νησάκι Θοδωρού. Οι τιμές μας, όπως και στις προηγούμενες χρονιές, εξακολουθούν να παραμένουν φιλικές τόσο για την διαμονή σας όσο και στα είδη του καταστήματος μας με την ίδια ονομασία.  Περισσότερα στην ιστοσελίδα μας. Καλές διακοπές. 

Ηλίας Ι. Κάκανος 

Τηλ. 6906020120

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com