
Είναι αποδεδειγμένο ότι καμία χώρα δεν μπορεί να προοδεύσει όταν τον πληθυσμό της “κυριεύουν” οι φανατισμοί.
Σε αυτήν την κατηγορία της χώρας όπου η πρόοδος και η ανάκαμψη έχουν “καθηλωθεί” τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα, κάτι που το διαπιστώνουμε καθημερινά τόσο από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης όσο και τα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, αλλά και κατ’ ιδίαν σε παρέες μεταξύ φίλων, συγγενών και γειτόνων.
Οι φανατισμοί διχάζουν τις κοινωνίες και προάγουν την διαφθορά. Και σε μια χώρα όπως η Ελλάδα που έχει και βαριά κληρονομιά στον πολιτισμό, οι όποιες εξάρσεις δεν μπορούν παρά να είναι καταστροφικές.
Η χώρα χρειάζεται “απολύμανση” και σιδηρά πειθαρχία για να κατορθώσει να ανυψωθεί και να σταθεί στα πόδια της, τιμώντας έτσι έμπρακτα το δημοκρατικό της πολίτευμα.
Με αξιοπρεπή κοινοβουλευτική δύναμη και συλλογική προσφορά μπορούμε να ελπίζουμε σ’ ένα καλύτερο μέλλον για τις επόμενες γενιές.
Διαφορετικά θα είμαστε (σε παράφραση βέβαια) όπως “ένα πλοίο χωρίς πυξίδα στο φουρτουνιασμένο πέλαγος”.