Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Γράφει ο Γιάννης Η. Κάκανος Υπαστυνόμος Β’ ε.α.
Με πολέμους, μίση και κοινωνικές ανατροπές, ο 21ος αιώνας διανύει ήδη την δεύτερη δεκαετία.
Εχοντας κληρονομήσει δε και όλα τα αρνητικά παλαιότερων χρονικών περιόδων, προσπαθεί να… ορθοποδήσει, μάταια όμως. Οι μεγάλες Δυνάμεις ανά τον κόσμο στέκονται εμπόδιο σ΄ αυτό, οι αλληλοκατηγορίες είναι συνεχείς, και τα κοινοβούλια των κρατών κάθε άλλο παρά πρόθυμα είναι να “εργαστούν” προς όφελος της χώρας τους και του κοινωνικού συνόλου.
Αν είχε αποφευχθεί η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία – ενός πολέμου που συνεχίζεται για 45η μέρα – θα έδινε τη δυνατότητα να αισιοδοξούμε για ένα καλύτερο μέλλον του πλανήτη μετά και από την δύσκολη διετία που πέρασε με την πανδημία, η οποία δυστυχώς ακόμα ελλοχεύει τεράστιους κινδύνους για την ανθρωπότητα.
Η Ελλάδα, μια μικρή ειρηνική χώρα θα μπορούσε να είχε καλύτερη τύχη, αν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολιτευτικής περιόδου, μαζί με τα πολιτικά κόμματα, έδειχναν αλληλοκατανόηση προασπίζοντας το εθνικό συμφέρον και την ευημερία του λαού.
Κάτι που μέχρι σήμερα δεν έχει επιτευχθεί. Απεναντίας διαιωνίζονται ο κομματισμός και το προσωπικό συμφέρον.
Έκδηλη είναι και η “υποδούλωση” – σε πολλές περιπτώσεις – στις Μεγάλες Δυνάμεις που συναγωνίζονται στους πολέμους, οι οποίοι το μόνο που τελικά επιφέρουν είναι η δυστυχία των λαών, με εκατομμύρια μετανάστες να ψάχνουν νέες πατρίδες.
Και η μικρή πανέμορφη Ελλάδα, η οποία όπως έχουμε αναφέρει επανειλημμένως αποτελεί μια “κουκίδα” στον παγκόσμιο χάρτη, δεν έχει άλλες αντοχές για να φιλοξενήσει δυστυχισμένους συνανθρώπους μας, καθώς οι πόλεμοι έχουν συνέχεια…
