Τα λόγια είναι περιττά όταν υπάρχουν εικόνες που αποδεικνύουν την αμοιβαία κοινωνική φιλία πολλών ετών, όπως για παράδειγμα οι συγκεκριμένες φωτογραφίες από το πρόσφατο τριήμερο ταξίδι μας στη Σίφνο, έναν τόπο που ζήσαμε από τον Νοέμβριο του 1976 για δύο χρόνια.
Νεαρός τότε, υπηρετώντας την στρατιωτική θητεία στην Χωροφυλακή με συμβόλαιο πενταετίας, η Σίφνος ήταν η αρχική τοποθέτηση. Η συνέχεια στο Σώμα ήταν αναγκαία λόγω της ανεργίας που μάστιζε, κυρίως, τη νεολαία εκείνα τα χρόνια.
Με πνεύμα ανήσυχο και φιλότιμο εκτελούσαμε τα καθήκοντά μας δίκαια και αμερόληπτα για να έρθουμε πολλές φορές… κόντρα με τους προϊσταμένους επειδή ήμασταν αντίθετοι με τα περισσότερα από τα “ΙΣΧΥΟΝΤΑ”.
Η πιο δύσκολη φάση της αστυνομικής μας διαδρομής αποτέλεσε ο επίμονος αγώνας κατά του αναχρονισμού και της παράνομης γραφειοκρατίας από τα προαναφερόμενα “ ΙΣΧΥΟΝΤΑ”, τα οποία, δυστυχώς, ισχύουν και σήμερα σε βάρος των φορολογουμένων πολιτών και αφορούν τα κρατικά οχήματα. Ανεφοδιασμό καυσίμων, επισκευές, δικαιολόγηση ημερήσιας αποζημίωσης και κατάχρηση πολλών ως οικογενειακά μέσα.
Μια σειρά αξιόλογων μελετών που εκπονήσαμε ήταν η αφορμή να μας διώκουν άδικα επί σειρά ετών πολιτικοί, ανώτατοι αξιωματικοί και συνδικαλιστές…
Περισσότερα, βέβαια, θα διαβάσετε στους παρακάτω συνδέσμους. Και αυτό, για να θυμηθούν οι παλιοί αναγνώστες μας και να μάθουν οι νέοι πώς δεν φοβηθήκαμε ποτέ την ισχύ που είχαν οι άνωθεν…
https://eparxiakofos.gr/techniki-ton-dieftharmenon-na-kanoun-aspro-mavro/
https://eparxiakofos.gr/ennea-vouleftes-ine-arketi-gia-tin-kriti/
https://eparxiakofos.gr/i-folegandros-ke-i-sifnos/
Γιάννης Η. Κάκανος
Με τον κ. Νίκο και την κυρία Μαρία Σταυριανού ήμασταν γείτονες στη Σίφνο και το 1978 που μετατεθήκαμε στη Σέριφο τους χαρίσαμε έναν πίνακα που είχαμε ζωγραφίσει. Τον έχουν ακόμα, ενώ έχουν περάσει τόσα χρόνια.
Και στον πιο απομακρυσμένο αγροτικό οικισμό Τρουλάκι της Σίφνου που εκείνα τα χρόνια δεν είχε διανοιχθεί ακόμα δρόμος, η φιλία μας συνεχίζεται.
Στη πρωτεύουσα της Σίφνου, την Απολλωνία με τον τότε γείτονα και ιδιοκτήτη του Σταθμού κ. Γιάννη Γεροντόπουλο, ανταμώσαμε ξανά μετά από 20 χρόνια.
Στο λιμάνι ο αποχαιρετισμός με τον παλιό πρόεδρο της Κοινότητας Αρτεμώνα κ. Κώστα Κασσιώτη και τον πεθερό του κ. Γεώργιο Καμπουράκη.
Αποχαιρετισμός και με άλλους παλιούς φίλους, τον κ. Γιάννη Ποδότα και τον χιουμορίστα κ. Αντώνη Καλογήρου.