Τρίτη , 19 Μαρ 2024

ΔΑΡΑΤΣΟΣ: Ένα από τα πέντε παλιά κοντινά χωριά με τα Χανιά

Αριστερά προς Δαράτσο και δεξιά προς Γαλατά

Ο Δαράτσος κατά το μακρινό παρελθόν όπως και άλλα τέσσερα κοντινά χωριά με την πόλη των Χανίων, τον Βαμβακόπουλο, την Παρηγοριά, τον Μακρύ Τοίχο και τον Γαλατά  έχουν μετεξελιχθεί εδώ και αρκετά χρόνια σε τουριστικά θέρετρα προσελκύοντας κάθε τουριστική περίοδο χιλιάδες επισκέπτες. 

Γυρνώντας το ρολόι του χρόνου έναν αιώνα πίσω, ο Δαράτσος ως χωριό κατοικούνταν απο Τουρκοκρητικούς αλλά με την ανταλλαγή των πληθυσμών ήρθαν και κατοίκησαν και σε αυτό το χωριό όπως και στα άλλα κοντινά χωριά με τα Χανιά Μικρασιάτες που έφτασαν από τον άγριο και αιματοβαμμένο διωγμό που υπέστησαν από τους Τούρκους.

Μεταξύ των προσφυγικών οικογενειών και η οικογένεια της προέδρου της αδελφότητας Μικρασιατών Νομού Χανίων “Ο Άγιος Πολύκαρπος” Στέλλας Γκοζάνη Χαριτάκης, η οποία σε τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε μαζί της μας είπε τα εξής: “ Η οικογένεια του πατέρα μου ήρθε στο Δαράτσο το 1922 με την Μικρασιατική καταστροφή. Έμειναν σε ένα σπίτι που υπάρχει ακόμα στην πλατεία του χωριού. Ο πατέρας μου ήταν τότε περίπου 6 χρονών. Τότε το επώνυμο ήταν Γκουζάνης. Ο παππούς μου δεν μίλαγε ποτέ για την καταστροφή, μόνο η γιαγιά μου η Παγώνα. Το σπίτι τους μοσχοβολούσε με τα αρώματα των διαφόρων μπαχαρικών της υπέροχης μικρασιατικής κουζίνας. Ο παππούς μου ασχολήθηκε με την παραγωγή σταφίδας και σύκων έτσι όπως έκαναν στα Βουρλά και έμαθαν την τεχνική της αποξήρανσης και στους ντόπιους. Την σοδειά του την μετέφερε με το κάρο στα Χανιά και την πουλούσε. 

Με ρίζες από την Μικρά Ασία και δύο ακόμα ηλικιωμένοι άνθρωποι που συναντήσαμε στο χωριό να μας καλωσορίζουν στο φιλόξενο σπιτικό τους. Πρόκειται για τα αδέρφια  Νίκο Μπελώνη και την κυρία Αναστασία Ματθαίου που μας είπαν: “ Ο αδερφός μου γεννήθηκε το 1932 κι εγώ το 1939. Έχουμε ρίζες από την Μικρά Ασία γιατί εδώ όπως και στα γύρω χωριά κατοίκησαν πολλοί πρόσφυγες. Με τον ντόπιο πληθυσμό οι σχέσεις μας ήταν άριστες μάθαμε από εκείνους πολλά  και έμαθαν και εκείνοι αρκετά από τον δικό μας πολιτισμό τα ήθη και τα έθιμα. Περάσαμε όμως ως παιδιά δύσκολα χρόνια γιατι μας βρήκε η κατοχή αλλά δόξα τον Θεό μεγαλώσαμε και κάναμε κι εμείς τις δικές μας οικογένειες. Μεγάλο χωριό ήταν ο Δαράτσος αλλά σήμερα όλα έχουν αλλάξει προς το καλύτερο και το παλιό χρώμα του χωριού δεν υπάρχει. Ήμασταν και μένουμε ως κοινωνία αγαπημένη και αυτό ευχόμαστε να συνεχίσουν και οι επόμενες γενιές”. Από μεριάς του ο κ. Νίκος επεσήμανε ότι “ Η παλιά μας κεντρική δίκλιτη εκκλησία είναι αφιερωμένη στην Κοίμηση της Θεοτόκου και στον Άγιο Σπυρίδωνα, ενώ η νεότερη είναι τρίκλιτη και αφιερωμένη στην Ανάληψη, τον Άγιο Χαράλαμπο και τον Ταξιάρχη Αρχάγγελο Μιχαήλ. Έχουμε και τον Άγιο Αντώνιο μα και άλλες εκκλησίες γιατί είναι μεγάλη η περιοχή μας τις οποίες εορτάζουμε πανηγυρικά. Στο χωριό μας τα παλιά τα χρόνια παίρναμε το νερό από ένα παλιό πηγάδι με θόλο από πάνω που δίπλα του είναι ένας πλάτανος. Μεγαλώσαμε για πολλά χρόνια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα αλλά έτσι ήταν τότε για όλους. Στην πλατεία του χωριού λειτουργούσαν τα καφενεία που ήταν πάντα γεμάτα από κόσμο. Σήμερα με την επέκταση του χωριού έγινε ένα σχεδόν με την πολιτεία και τα καφενεία αποτελούν παρελθόν γιατί αντικαταστάθηκαν με τις καφετέριες όπως λένε τα παιδιά μας”.

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ 

Ο Δαράτσος ανήκει σήμερα στη δημοτική περιφέρεια του Δήμου Χανίων και απέχει από τα Χανιά 4,5 χιλιόμετρα περίπου. Ο Πάνω Δαράτσος είναι χτισμένος σε υψόμετρο 70 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας ενώ ο Κάτω Δαράτσος περιλαμβάνει και τις οργανωμένες παραλίες των Αγίων Αποστόλων και της Χρυσής Ακτής. Το όνομα του χωριού προέρχεται από το επώνυμο του οικιστή μιας οικογένειας ευγενών από τα Χανιά. Κατά την διάρκεια της Επανάστασης του 1821 ο κατοικημένος από Τουρκοκρητικούς Δαράτσος έγινε πεδίο μάχης μεταξύ των Ελλήνων επαναστατών και των οθωμανικών δυνάμεων. 

Γιάννης και Ηλίας Κάκανος 

Όψεις με το χωριό και την κεντρική πλατεία του όπως είναι σήμερα. Διακρίνονται παλιά αρχοντικά με σύγχρονες οικίες
Η παλιά και η νέα κεντρική εκκλησία του Δαράτσου 

Το παλιό πηγάδι χρήζει άμεσης επέμβασης για να μην υποστεί μεγαλύτερη φθορά…

 

Το παλιό κύριο εισόδημα των κατοίκων είναι το ελαιόλαδο με εκατοντάδες ελιές. Μεταξύ αυτών  και μία δίδυμη ελιά στο αγρόκτημα του κ. Νίκου Μπελώνη

  

Ιστορική φωτογραφία με τον μακαριστό Ιωάννη Γκοζάνη πατέρα της προέδρου της Αδελφότητας Μικρασιατών Χανίων Στέλλας Γκοζάνη – Χαριτάκη 
Ο Άγιος Αντώνιος παράπλευρα από ένα μισογκρεμισμένο Γερμανικό φυλάκιο
Τα αδέρφια Νίκος Μπελώνης και Αναστασία Ματθαίου που μας αφηγήθηκαν την ιστορία του χωριού τους

  

 

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com