Πέρασαν 31 ολόκληρα χρόνια από τότε που είχα την ευτυχία να γνωρίσω τον παππούλη Ειρηναίο από κοντά, να του φιλήσω το χέρι και να λάβω την ευλογία του το 1982 ως νέος ενωμοτάρχης τότε εγώ, διοικητής στον Σταθμό Χωροφυλακής Έλους Κισάμου των Εννιά Χωριών. Ο παππούλης είχε έρθει στη γιορτή του καστάνου που έκανε το χωριό με μπροστάρη τον μακαριστό εφημέριο της Ενορίας Έλους παπά- Αντώνη Μπαντουράκη. Και λίγες ημέρες αργότερα, σε μια επίσκεψη που έκανε στο σπήλαιο της Του Θεού Σοφίας στο Κατσοματάδω, συνόδευσα το μητροπολίτη Ειρηναίο μαζί με ιερείς της περιοχής. Ήταν η πρώτη φορά που προσκύνησα στον άγιο εκείνον ιερό, αλλά και ιστορικό, χώρο με το μικρό εκκλησάκι στα απόκρημνα βουνά της σήραγγας του φαραγγιού Τοπολίων – Κατσοματάδω. Το μονοπάτι για το ιερό σπήλαιο δεν είχε ακόμα φτιαχτεί με τα πέτρινα σκαλοπάτια και το μονοπάτι ήταν δύσβατο και ανηφορικό. Πρώτος πήγαινε ο γέροντας και ακολουθούσαμε οι υπόλοιποι. Στα μισά της διαδρομής, ένιωσα την ανάγκη να σταματήσω λίγα λεπτά να ξεκουραστώ, αλλά ντράπηκα, αφού εκείνος ανέβαινε με πολύ διάθεση, παρά το ότι τότε ήταν 71 ετών.
Έβαλα τα δυνατά μου και τον έφτασα για να του πω: “ Άγιε γέροντα να σταματήσουμε λίγο να ξεκουραστείτε ”, για να λάβω καλοσυνάτα και χαμογελαστά την απάντηση, “ φτύσε με μη με ματιάσεις παιδί μου κι έχω πολλές υποχρεώσεις ακόμα ”. Και πράγματι ο γέροντας αφού τις εκπλήρωσε όλες, στην ηλικία των 94 ετών παρέδωσε τη… σκυτάλη σε νεότερο, ο οποίος προχωρά εξίσου δημιουργικά όπως τον άγιο παππούλη που ήδη βρίσκεται στην ουράνια γειτονιά, άγιος.
Στο σπίτι του το πατρικό στο Νεροχώρι Αποκορώνου το 2005
Χιλιάδες άνθρωποι αποχαιρέτισαν τον ιεράρχη της ειρήνης