Η 25Η Μαρτίου σήμερα στα Χανιά (Φωτογραφίες και βίντεο)

Σήμερα το πρωί στις 8 ξεκίνησαν οι εκδηλώσεις της επετείου για την εθνική παλιγγενεσία της 25^ης Μαρτίου 1821 με την επίσημη έπαρση της Σημαίας στο Φρούριο Φιρκά, στο παλιό λιμάνι, ενώ στις 10:45 π.μ. τελέσθηκε επίσημη Δοξολογία στο Μητροπολιτικό Ναό των Εισοδίων της Θεοτόκου στην οποία χοροστάτησε ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυδωνίας και Αποκορώνου κ. Δαμασκηνός.

Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο κ. Ιωάννης Τσισμενάκης, Διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Αγροκηπίου, ενώ η συνέχεια δόθηκε στο Μνημείο των Πεσόντων όπου τελέσθηκε επιμνημόσυνη δέηση, έγινε κατάθεση στεφάνων και ακολούθησε στις 12 το μεσημέρι η καθιερωμένη παρέλαση.

Απόσπασμα της ομιλίας του κ. Ιωάννη Τσισμενάκη:

« Διπλή γιορτή. Διπλή χαρά.

Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην.

 Έρχεται ο Χριστός κι η σωτηρία του ανθρωπίνου γένους.

Ευαγγελίζου αθάνατη Ελλάδα.

Έρχεται η λευτεριά η βγαλμένη από τα κόκκαλα των παιδιών σου.

Αυτή τη διπλή γιορτή συγκεντρωθήκαμε σήμερα να συνεορτάσουμε και να αποδώσουμε ελάχιστο φόρο τιμής.

Ας μιλήσουν οι πράξεις και τα λόγια των πρωταγωνιστών της επανάστασης:

Δεν είμαστε σε τίποτε λιγότερο ικανοί από το Γιώργο Καραϊσκάκη. ‘Ηταν πάνω απ’ όλα μπεσαλής.

Αυτό θα ήθελε να έχουμε κι εμείς: Υπευθυνότητα και μπέσα. Να αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας, ν’ απεχθανόμαστε την  υποκρισία, να σιχαινόμαστε το συμφέρον, να μισούμε το ψέμα και την ευθυνοφοβία.

Η αγάπη για τον τόπο του, ήταν αυτό που χαρακτήριζε τη ζωή του Νικήτα Σταματελόπουλου, του γνωστού μας Νικηταρά. Αγωνίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης, συνέβαλε στην απελευθέρωση της πατρίδας του κι έπειτα φυλακξίστηκε, για να χαθεί σ’ ένα στενοσόκακο του Πειραιά, σχεδόν τυφλωμένος, πάμπτωχος κι εγκαταλειμμένος απ’ όλους. Δε ζήτησε τίποτε από την ελεύθερη Ελλάδα.

Απόδοση τιμής στους ήρωες του 21 σημαίνει πως μαθαίνω για τις πράξεις τους, εμπνέομαι από αυτές και τις υιοθετώ σαν στάση και σαν αξία ζωής.

Πόσο όμως παραδειγματιστήκαμε από τον Νικηταρά, που το μοναδικό του λάφυρο από τον αγώνα ήταν ένα Δαμασκηνό σπαθί, που πείστηκε να πάρει από τα πλούσια λάφυρα μετά τη μάχη στα Δερβενάκια; Αλλά, κι αυτό το προσέφερε σ’ έναν έρανο της προσωρινής κυβέρνησης στην Ύδρα, για να μπορέσει να αρματωθεί ο ελληνικός στόλος και να ανεφοδιαστεί το Μεσολόγγι.

Πόσο μας αγγίζουν σήμερα τα λόγια του Μάρκου Μπότσαρη όταν έσκισε το διοριστήριο του στρατηγού λέγοντας: «Όποιος είναι άξιος παίρνει το δίπλωμα του στρατηγού απ’ των εχθρών το χέρι», για να μην  κακοκαρδίσει τους άλλους αγωνιστές και προ παντός να μην θεωρηθεί ότι κατέκτησε θέση την οποία δεν άξιζε;

Και πόση απόκριση έχει στις μέρες μας η βαθιά πίστη του Κολοκοτρώνη όπως αποτυπώνεται από τον ίδιο στα απομνημονεύματά του; « Παιδιά μου» έλεγε, «πρέπει να φυλάξετε την πίστιν σας και να την στερεώσετε, διότι όταν επιάσαμεν τα άρματα, είπαμεν πρώτα υπέρ πίστεως και έπειτα υπέρ πατρίδος».

Και πόσο μας εμπνέει ο ξύλινος σταυρός που τοποθέτησε ο Ανδρέας Μιαούλης στο πολεμικό του πλοίο και πάνω στον οποίο έγραφε: «Σταυρός πιστών στήριγμα».

Ο ίδιος συνέχισε αναφερόμενος και για ήρωες της Κρήτης και μάχες που δόθηκαν όπως στον Λούλο των Κεραμιών, το Αρκάδι με τον Κώστα Γιαμπουδάκη να ανατινάζει τη μπαρουταποθήκη, το κρέμασμα του Επισκόπου Μελχισεδέκ, το γδάρσιμο του Δασκαλογιάννη κ. ά.».