Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
Παρά το τσουχτερό κρύο, την βροχή και το χαλάζι της χθεσινής ημέρας, αρκετός κόσμος, μεταξύ των οποίων και μαθητές εκτός από το Γυμνάσιο, το Λύκειο, το Δημοτικό αλλά και το Νηπιαγωγείο και τον Βρεφονηπιακό Σταθμό των Βουκολιών, τίμησαν την εκδήλωση μνήμης για την ηρωική επέτειο της Μάχης του Πύργου. Την εκδήλωση διοργάνωσε ο Δήμος Πλατανιά, η Ιερά Μητρόπολη Κισάμου και Σελίνου, το Δημοτικό Σχολείο και ο Σύλλογος Γυναικών Βουκολιών. Την επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος με ιερατικό συλλείτουργο, ενώ άγημα από την 1η ΜΑΛ με τη μουσική μπάντα της Μεραρχίας απέδιδαν τιμές. To “παρών” έδωσαν αρκετοί εκπρόσωποι φορέων, πολιτικών και Στρατιωτικών Αρχών.
Για την επέτειο αναφέρθηκε εκτενώς, ως κεντρικός ομιλητής, ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου Βουκολιών κ. Ιωάννης Γιακουμάκης. Την εκδήλωση χαιρέτισε ο Δήμαρχος Πλατανιά κ. Ιωάννης Μαλανδράκης, ο οποίος τόνισε τη σημασία της μάχης για τον Καλλικρατικό Δήμο Πλατανιά επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:
“ Οφείλω να τονίσω ότι εκδηλώσεις όπως η σημερινή, πρέπει να αφήνουν πίσω ένα νόημα και το σημερινό νόημα είναι ότι 115 χρόνια μετά, η μάχη αυτή των Κρητικών αγωνιστών με τη βοήθεια της μητέρας πατρίδας για την Ένωση ήταν η ελευθερία, η εθνική κυριαρχία, η εθνική ανεξαρτησία, η υπερηφάνεια. Στη δύσκολη περίοδο που διανύουμε επιβάλλεται ο ελληνικός λαός και το ελληνικό έθνος να μην ξεχνούμε αυτά τα ιδανικά και να μην γινόμαστε υποτελείς σε κανένα…”.
Με μαντινάδα άρχισε την ομιλία του ο διευθυντής του Δημοτικού Σχολείου: “Πάρε τη ράχη του βουνού και μέτρα πέτρα – πέτρα, σε κάθε πέτρα που πατείς και μία μάχη μέτρα”, λέει ο λαϊκός μας ποιητής, περιγράφοντας ανάγλυφα την αγάπη των Κρητικών για την πατρίδα τους. Και πράγματι, υπάρχει κομμάτι της κρητικής γης που να μην είναι αιματοβαμμένο και κοκκαλοσπαρμένο από το αίμα και τα ιερά οστά των γενναίων Κρητικών;
Και βέβαια δε θα μπορούσε να διαφέρει και ο τόπος που βρισκόμαστε σήμερα, οι Βουκολιές. Και οι κάτοικοι αυτής της περιοχής, οπότε χρειάστηκε – και χρειάστηκε πολλές φορές – αγωνίσθηκαν χωρίς να φείδονται προσπαθειών και θυσιών για την πατρίδα. Έτσι, λοιπόν, θα αναφερθούμε στα γεγονότα της μάχης του Πύργου των Βουκολιών, το Φεβρουάριο του 1897. Πριν όμως από αυτό πρέπει να εξετάσουμε την κατάσταση που επικρατούσε την περίοδο εκείνη σε ολόκληρη την Κρήτη.
Οι Κρητικοί από τα πρώτα χρόνια της υποδούλωσης στον Οθωμανικό ζυγό έκαναν επαναστατικές κινήσεις που όμως κατέληγαν σε θυσία των αγωνιζόμενων. Έτσι έχουμε τις επαναστάσεις του 1770 με το Δασκαλογιάννη, (του 1821), καθώς και τα επαναστατικά κινήματα του 1833, του 1841 και του 1858. Παρά την αποτυχία αυτών των κινήσεων η προσπάθεια συνεχίζεται και το 1878 με τη Σύμβαση της Χαλέπας παραχωρείται στους Κρητικούς ένα είδος αυτονομίας. Όμως, το 1885 καταργείται η σύμβαση αυτή και επανερχόμαστε στην πρότερη κατάσταση, οπότε ξεκινούν νέοι αγώνες…
Ο κ. Γιακουμάκης συνέχισε την ομιλία του περιγράφοντας λεπτομερώς τα ιστορικά συμβάντα εκείνης της περιόδου έως στ 1897. “Από την πρώτη στιγμή μαθεύτηκε στην Αθήνα αλλά και στην Ευρώπη η είδηση των σφαγών και των μαχών που διεξάγονταν στο Γαλατά, τα Τσικαλαριά και στα περίχωρα των Χανίων, ξεσηκώθηκε ο λαός, ο Τύπος, ελληνικός και ξένος, κατά των Τούρκων και υπέρ των Κρητικών, ζητώντας την απελευθέρωσή τους. Κάτω από αυτές τις συνθήκες στο Υπουργικό Συμβούλιο, υπό την προεδρία Δεληγιάννη, συναινούντος και του βασιλιά Γεωργίου του Α΄, αποφασίστηκε να σταλεί στόλος, στρατός και πολεμοφόδια στην Κρήτη, έτσι ώστε να καταληφθεί το νησί και να προστατευθεί ο κρητικός λαός και παράλληλα να εμποδιστεί η έλευση και άλλων τουρκικών δυνάμεων στο νησί. Έτσι, υπό την αρχηγία του συνταγματάρχη του ελληνικού στρατού Τιμολέοντα Βάσσου, αποστέλλεται στο νησί δύναμη 1500 ανδρών συγκροτημένη σε δυο τάγματα πεζικού, ένα τάγμα μηχανικού, ένα λόχο Ευζώνων και μια πυροβολαρχία. Αυτή ήταν και η πρώτη αποστολή ελληνικού στρατού για την απελευθέρωση της Κρήτης από τον τουρκικό ζυγό… Έτσι έληξε η Μάχη του Πύργου των Βουκολιών με την οποία ξεκαθάρισε ολόκληρη η Ανατολική Κίσαμος από τη φοβερή αυτή εστία των μαύρων χρόνων της σκλαβιάς και τυραννίας από την οποία οι χριστιανοί της περιοχής, τόσες φοβερές αναμνήσεις είχαν. Μετά τη μάχη αυτή το ηθικό των Κρητικών αναπτερώθηκε για τη συνέχιση του αγώνα και μέχρι την ένωση με τη μητέρα Ελλάδα…”.
Αμέσως μετά η μουσική μπάντα της 5ης Μεραρχίας παιάνισε τον Εθνικό Ύμνο και ακολούθησαν καταθέσεις στεφάνων από τον δήμαρχο Πλατανιά, φορείς της περιοχής, τους αντιδημάρχους Χανίων και Αποκορώνου, μαθητές του Γυμνασίου, του Λυκείου, του Δημοτικού, του Νηπιαγωγείου και του Βρεφικού Σταθμού. Η εκδήλωσε έληξε με γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Πλατανιά με τη συμβολή του Συλλόγου Γυναικών Βουκολιών.
Χανιώτικα νέα Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2012
