Παρασκευή , 29 Μαρ 2024

ΒΛΑΧΕΡΩΝΙΤΙΣΣΑ ΚΥΔΩΝΙΑΣ ΧΑΝΙΩΝ: Ένα όμορφο χωριό με νοικοκύρηδες ανθρώπους


Η Βλαχερωνίτισσα δεν πτοήθηκε από την αδιαφορία της εκάστοτε
κυβέρνησης όπως συνέβη με πολλά χωριά του νομού που έμειναν ή κοντεύουν να
μείνουν χωρίς μόνιμο πληθυσμό. Σ’ αυτό, συντέλεσε το γεγονός ότι είναι κοντά με
τα Χανιά και οι περισσότεροι από τους κατοίκους εργάζονται σε τουριστικές
επιχειρήσεις του βόρειου οδικού άξονα όπως, Μάλεμε, Πλατανιά, αλλά, πάνω απ’
όλα, γιατί, οι άνθρωποι είναι μεταξύ τους αγαπημένοι, δεν έχουν διαφορές κι
όλοι μαζί προσφέρουν για το χωριό τους.


 

Mέχρι
και την υποχρεωτική συνένωση των δήμων και κοινοτήτων, η Βλαχερωνίτισσα
αποτελούσε κοινότητα της επαρχίας Κυδωνίας ενώ σήμερα συμπεριλαμβάνεται στα
όρια της δημοτικής περιφέρειας Πλατανιά. Από την χθεσινή μας μετάβαση
καταγράψαμε χρήσιμα ιστορικά και πολιτιστικά στοιχεία, που με καλοσύνη μας
έδωσαν εγγράφως δύο νέοι άνθρωποι, στυλοβάτες του χωριού, ο πρόεδρος του
Τοπικού Συμβουλίου κ. Μανώλης Μπαμιάκης και η πρόεδρος του Πολιτιστικού
Συλλόγου κα Σμαράγδη Γομπάκη, μιλώντας για τη γενέτειρα με περισσή αγάπη,
επισημαίνοντας ακόμα τα εξής: “Η Βλαχερωνίτισσα απόκτησε και τουριστική υποδομή
γιατί εκτός από το παραδοσιακό καφενείο και την πολύ ωραία ταβέρνα, από φέτος
λειτουργούν για πρώτη χρονιά σύγχρονα τουριστικά καταλύματα.
Στο χωριό έχει ξεκινήσει τώρα και κάμποσα χρόνια η καθιέρωση της γιορτής του σαλίγκαρου
(21 Ιουνίου) με ανάλογα κεράσματα και ζωντανή Κρητική μουσική
και γίνεται
επίσης κάθε χρόνο ανελλιπώς η εορτή της τσικουδιά
ς. Το δημοτικό μας σχολείο
είναι κλειστό
από χρόνια, ασχέτως πώς το χωριό
είχε και έχει παιδιά. Είναι
 καλύτερα που πηγαίνουν στο δημοτικό σχολείο Μάλεμε. Το δικό μας έγινε το 1993 Αθλητικό Κέντρο, ενώ παράλληλα
στεγάζεται ο Πολιτιστικός Σύλλογος και κάνουμε πολλές εκδηλώσεις.
Υπάρχει αγροτικό ιατρείο εκεί που στεγαζόταν η κοινότητα και λειτουργεί κάθε εβδομάδα με ιατρό από
το Μάλεμε.


Η
Βλαχερωνίτισσα είναι ένα από τα χωριά του κάμπου που αντιμετώπισαν άμεσα τη
φρίκη και το μεγαλείο της Μάχης της Κρήτης. Το
 ύψωμα
107
 είναι
η θέση στην οποία οι Γερμανοί έριξαν ισχυρή δύναμη αλεξιπτωτιστών με σκοπό να
καταλάβουν το αεροδρόμιο Μάλεμε, πράγμα το οποίο κατόρθωσαν μετά από λυσσαλέο
αγώνα και αφού αντιμετώπισαν τη γενναία και ηρωική αντίσταση των ασύγκριτα
λιγότερων αριθμητικά και ελάχιστα οπλισμένων κατοίκων της περιοχής. Πάνω σ’
αυτό το ύψωμα, κοντά στο οποίο έχει κτισθεί ο ναός Αγίων Κωνσταντίνου και
Ελένης, υπάρχει σήμερα απέριττος ξύλινος σταυρός. Εκεί κοντά υπάρχουν και τα
ερείπια του (υπόγειου) Γερμανικού τηλεφωνείου.
Απέχουμε από τα Χανιά 19
χιλιόμετρα
και βρισκόμαστε  σε υψόμετρο 65 μέτρα πάνω από την
επιφάνεια της θάλασσας. Ο πληθυσμός μας ανέρχεται γύρω στα 150 άτομα εκ των
οποίων πολλοί είναι νέοι άνθρωποι. Η γη μας είναι πολύ εύφορη και παράγει τα
πάντα, αλλά κύρια εισοδήματα έχουμε από το λάδι και τα εσπεριδοειδή. Μένουμε
στο χωριό γιατί αξίζει να το διατηρήσουμε και θέλουμε ν’ αποτελέσουμε
παράδειγμα για μίμηση ώστε να συμβεί το ίδιο και σε πολλά άλλα χωριά”.  



 

ΙΣΤΟΡΙΚΑ KAI ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΑ ΣΤΟΙΧΕΙΑ
:
 

Η Bλαχερωνίτισσα αναφέρεται στην επαρχία Κυδωνίας από το
Fr .Barozzi με την ονομασία
 Vlagheronitissa και από τον Καστροφύλακα ως Vlachieronitissa το 1853, με 82 κατοίκους και 12
οφειλόμενες αγγαρείες. Η ονομασία του χωριού συνδέεται άμεσα με την Παναγία των
Βλαχερνών.

Σύμφωνα
με την παράδοση, μετά την άλωση της Πόλης (29 Μαΐου 1453) κάποιος από εκείνους
που επέζησαν φυγάδευσε την ιερή εικόνα και την έφερε εδώ, όπου την έκρυψε σε
ένα χωράφι. Εκεί, μέσα σε ένα θάμνο, βρέθηκε, αργότερα. Στη θέση εκείνη
χτίστηκε ο πρώτος ναός της Παναγίας, ένα μικρό εκκλησάκι το οποίο κατεδαφίστηκε
όταν οικοδομήθηκε  ο μεταγενέστερος ναός στην ίδια θέση. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη
Χριστιανική παράδοση ο ναός κανονικά εορτάζει στις 2 Ιουλίου, την ημέρα κατά
την οποία εορταζόταν πανηγυρικά η μνήμη της Παναγίας και στο ναό των Βλαχερνών
της Κωνσταντινούπολης. Όμως το γεγονός ότι όλοι οι κάτοικοι της Βλαχερωνίτισσας
έχουν αμπέλια και ο τρύγος γίνεται κατά το μήνα Σεπτέμβριο, οδήγησε, για λόγους
πρακτικούς, στη μετάθεση του εορτασμού την 8
η Σεπτεμβρίου, ημέρα κατά την οποία πανηγυρίζετε
το Γενέσιον της Θεοτόκου. Τα τελευταία χρόνια άρχισε και πάλι να γίνεται ο
εορτασμός στις 2 Ιουλίου, ενώ παραμένει και η εορτή της 8
ης Σεπτεμβρίου.
Ο
 Άγιος Ελευθέριος, παλαιός μικρός ναός, έχει τη
δική του ιστορία, η οποία ξεκίνησε από τη σοβαρή και με δυσμενή πρόγνωση
ασθένεια του γιου ενός ιερέα από το Σέλινο. Ο ιερέας ήθελε να ταφεί το παιδί
του στο κοιμητήριο Βλαχερωνίτισσας. Επειδή όμως η καταγωγή του ήταν από άλλη
επαρχία δεν έδινε τη συγκατάθεσή του ο τότε εφημέριος του χωριού. Έτσι ο ιερέας
από το Σέλινο έκτισε αυτό το ναό και έθαψε στο προαύλιο το παιδί του. Εκεί
ετάφηκε και ο ίδιος μετά το θάνατό του. Ο ναός πανηγυρίζει στις 15 Δεκεμβρίου,
ημέρα κατά την οποία τιμάται η μνήμη του Αγίου. Υπάρχουν ακόμα ο ναός του
 Αγίου
Γεωργίου
 (πανηγυρικός
εορτασμός την Τρίτη μετά το Πάσχα), ο ναός
 Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης (πανηγυρικός εορτασμός 21 Μαΐου) δίπλα
στο ύψωμα 107, ο ναός του
 Αγίου Αντωνίου, επίσης παλαιός (πανηγυρικός
εορτασμός στις 17 Ιανουαρίου), ο ναός της
 Αγίας Άννας (παλαιό
ξωκκλήσι κτισμένο μέσα σε ρυάκι, εορτάζει στις 9 Δεκεμβρίου), ο ναός του
 Αγίου
Στυλιανού
 (εορτή
26 Νοεμβρίου) και ο παλαιός ναός του
 Αγίου Νικολάου (εορτή
στις 6 Δεκεμβρίου), ο οποίος έχει επίσης κτισθεί από μοναχό και η καμπάνα του
έγινε αργότερα από κάλυκα εγγλέζικης βόμβας. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι οι
ναοί (με εξαίρεση τον Άγιο Ελευθέριο και Άγιο Νικόλαο) έχουν κτισθεί από τις
οικογένειες οι οποίες έχουν περιουσία κοντά στο ναό, καθώς οι γειτονιές της
Βλαχερωνίτισσας έχουν αναπτυχθεί διάσπαρτα, σε σημαντική απόσταση μεταξύ τους.
Όλοι οι ναοί, επίσης εορτάζονται πανηγυρικά με αρτοπλασία, κεράσματα και φαγητά
που προσφέρουν οι χωριανοί οι οποίοι μένουν γύρω από κάθε ναό
.








Παραθέτουμε αρκετά στιγμιότυπα
από το όμορφο, πεντακάθαρο χωριό με την κεντρική του εκκλησία αφιερωμένη στην
Παναγία, το Δημοτικό Σχολείο ως Αθλητικό Κέντρο και Πολιτιστικό Σύλλογο, την
πλατεία με την ανατολική είσοδο, μικρά παιδιά, τον πρόεδρο του Τοπικού
Συμβουλίου Μανώλη Μπαμιάκη (πάνω), την πρόεδρο του Πολιτιστικού Συλλόγου Σμαράγδι Γομπάκη και (κάτω) τον ιδιοκτήτη των νέων
τουριστικών καταλυμάτων Κώστα Ρουμελιώτη.    

………………………………………………………………………………………………………………………………………………… 

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com