Το χωριό από περίοπτη θέση. 

Στα πιο καθαρά και αστραφτερά χωριά του νομού Χανίων – ίσως – και της Κρήτης συμπεριλαμβάνεται η Ποταμίδα, της τέως επαρχίας Κισάμου, εξαιτίας των οικονομικών πόρων από το κληροδότημα που άφησε μετά τοn θάνατό του στην Κοινότητα ο αείμνηστος μεγαλέμπορος συγχωριανός τους, Στέφανος Καλογριδάκης. 

 Για τον μεγάλο ευεργέτη της Ποταμίδας, ο τέως κοινοτάρχης Κυριάκος Ταπεινάκης, μας παραχώρησε συνέντευξη, αφιερωμένη στη μνήμη του, τονίζοντας, τα εξής: “Ανέκαθεν το χωριό μας ήταν παραγωγικό διότι έχει νοικοκύρηδες ανθρώπους που φροντίζουν τις περιουσίες τους. Η θέση μας, εδώ, είναι πλεονεκτική επειδή βρισκόμαστε κοντά με το Καστέλλι και τα Χανιά. Για μένα έχετε αναφερθεί στο παρελθόν, όπως, βέβαια και για την Ποταμίδα, αλλά σήμερα που ήρθατε στο χωριό μας είναι μια ευκαιρία και το θέλουν και οι χωριανοί μας, να αφιερώσουμε αυτό το ρεπορτάζ στη μνήμη του ευεργέτη του χωριού, ενός πολύ πετυχημένου εμπόρου, εκείνα τα χρόνια, του αείμνηστου Στέφανου Καλογριδάκη, που γεννήθηκε το 1887 και «έφυγε» από τη ζωή το 1969 αφήνοντας στην Κοινότητα όλη του την περιουσία. Στα κοινά συμπλήρωσα 28 χρόνια και τα οκτώ, ως ο τελευταίος πρόεδρος της Κοινότητας, επειδή μετά από εμένα ίσχυσε η νομοθεσία του «Καποδίστρια». Οι μακαριστοί, Στέφανος και Βασιλική Καλογριδάκη, ατυχώς δεν απέκτησαν παιδιά και έτσι με την προτροπή και του τότε εφημερίου μας παπά Τζανή Μπρεδάκη, υπογράφηκε το κληροδότημα υπέρ της Κοινότητας. Ο μακαρίτης, βέβαια, πάντα βοηθούσε το χωριό διότι είχε την οικονομική ευμάρεια ως καλός έμπορος. Από τον θάνατό του και μετά, όπως ανέγραφε το κληροδότημα, υπεύθυνοι διαχειριστές ορίζοταν ο εκάστοτε πρόεδρος της Κοινότητας, ο εφημέριος και ο δάσκαλος στη χάρη του Αγίου Στεφάνου, ιδιόκτητης εκκλησίας δίπλα από το Δημοτικό μας Σχολείο. Όλη η γύρω έκταση είχε ελιές και δείτε σήμερα πόσο όμορφη, πεντακάθαρη και χρήσιμη είναι με τις παιδικές χαρές, τον ανθόκηπο με τις τριανταφυλλιές, το γήπεδο μπάσκετ και το εκκλησάκι του Αγίου Στεφάνου. Το σχολείο μας έχει μετατραπεί σε Σχολικό Μουσείο με παλιές εργασίες μαθητών και μαθητριών, που μαζί με τον προαναφερόμενο διαμορφωμένο χώρο αποτελεί πόλο έλξης, γεγονός για το οποίο μας επισκέπτονται σε εκδρομές τους πολλά σχολεία. Στην Ποταμίδα υπάρχουν καινούργιες σύγχρονες κατοικίες, ενώ είναι καλά διατηρημένες οι παλιές με το παραδοσιακό «χρώμα» της εποχής τους. Το χωριό μας είναι πολύ καθαρό όλες τις εποχές του χρόνου επειδή έχει την οικονομική δυνατότητα από τους πόρους του κληροδοτήματος.  Η πλατεία μας, έχω προτείνει, να αφιερωθεί στον ευεργέτη μας Στέφανο και τη σύζυγο του Βασιλική.

Ο Κυριάκος Ταπεινάκης με το αγαπημένο του λαγούτο, ενώ δίπλα, είναι η σύζυγός του Μαρία. 

     Κεντρική εκκλησία είναι ο περικαλλής Ναός της Αγίας Παρασκευής πολιούχος του χωριού, ενώ υπάρχουν και άλλες εκκλησιές με πιο παλιά την Αγία Άννα. Όλες τις πανηγυρίζουμε παραδοσιακά. Προσωπικά, αν και τυφλός από χρόνια, παραμένω ιεροψάλτης μαζί με άλλους χωριανούς. Στο σπίτι περνώ την ώρα μου, ως επί το πλείστον με το λαγούτο τραγουδώντας διάφορα τραγούδια. Τώρα που μπήκαμε στη Μεγάλη και Αγία Εβδομάδα παίζω και τραγουδώ εκκλησιαστικά τροπάρια, όπως το «αι γενεαί πάσαι κ.α. Ευχαριστώ τα «Χ.Ν.» που είναι κοντά μας πάντα σε ό,τι θέλουμε και εσάς προσωπικά που ακούραστα επισκέπτεστε όλο το Νομό. Με εθνική ενότητα και την οικονομική συμβολή ορισμένων εφοπλιστών για την Ελλάδα μας, θ’ αντεπεξέλθουμε στην κρίση. Καλή Ανάσταση και καλό Πάσχα να περάσουμε χωρίς προβλήματα”. 

Η Αγία Άννα

Με την ευκαιρία αυτή καταγράψαμε χρήσιμα ιστορικά στοιχεία και για τον αείμνηστο ηθοποιό Μάνο Κατράκη, προς τιμήν του οποίου έχει ονομασθεί και οδός στο χωριό με το όνομά του. “Ο μακαρίτης ο Μάνος Κατράκης γεννήθηκε στο Καστέλλι, αλλά τα παιδικά του χρόνια τα πέρασε στην Ποταμίδα μαζί με τους γονείς του και παιδί ακόμα έδειχνε την κλίση του με το Θέατρο παίζοντας Καραγκιόζη στο χωριό. Στη συνέχεια έφυγαν στην Αθήνα αλλά την Ποταμίδα δεν την ξέχασαν. Ο Μάνος ερχόταν τακτικά”, υπογραμμίζει ο Φώτης Κατράκης, κάτοικος και μοναδικός του συγγενής στην Ποταμίδα.   

 

 “Εδώ γεννήθηκα αλλά η καταγωγή μας είναι από το Μουστάκο του Σελίνου” καταλήγει ο Φώτης Κατράκης.

Απόψεις με τον κεντρικό δρόμο, το Δημοτικό Σχολείο, τις παιδικές χαρές, το γήπεδο μπάσκετ, παλιά αρχοντικά, όλα πεντακάθαρα και νοικοκυρεμένα.

 Η προτομή του ευεργέτη Στέφανου Καλογριδάκη πλάι από την ιδιόκτητη εκκλησία του Αγίου Στεφάνου, που κτίσθηκε το 1950.

 Η οικία του ευεργέτη Στέφανου Καλογριδάκη. Εδώ στεγαζόταν και η επιχείρησή του.

 

Ο ποταμός “Τυφλός”, που διέρχεται μέσα από το χωριό διατηρείται πάντα καθαρός με απόλυτο σεβασμό στο περιβάλλον.