Παρασκευή , 29 Μαρ 2024

ΣΤΗΝ ΚΑΝΤΑΝΟ: Αδελφοποίηση με τη μαρτυρική Κοινότητα Κομμένου

Το απόγευμα του Σαββάτου πραγματοποιήθηκε στη μαρτυρική Κωμόπολη της πρώην επαρχίας Σελίνου η αδελφοποίηση της με τη μαρτυρική Κοινότητα Κομμένου της Άρτας και δόθηκε η ονομασία της σε οδό της Καντάνου. Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους ο Μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος, οι τοπικές αρχές Αστυνομίας και Πυροσβεστικού κλιμακίου, ο διοικητής της 5ης Μεραρχίας Κρητών, Ταξίαρχος κ. Γεώργιος Στρατιδάκης, ο πρόεδρος του Συλλόγου Καντανιωτών Αττικής κ. Ευτύχιος Καστρινάκης, ο πρώην δήμαρχος Πελεκάνου κ. Γεώργιος Δερμιτζάκης, ο υποψήφιος δήμαρχος κ. Γεώργιος Μαρκατάτος και αρκετοί κάτοικοι από την Κοινότητα Κομμένου.

 

 

Καλωσόρισμα και χαιρετισμό εντός της αμφιθεατρικής αίθουσας των ομιλιών έγινε από τον πρόεδρο του δημοτικού Συμβουλίου Καντάνου κ. Κωνσταντίνο Γεωργιακάκη και το δήμαρχο κ. Ευτύχιο Δασκαλάκη, ο οποίος, μεταξύ άλλων, τόνισε: “Κρατάμε αναμμένο το κανδήλι της ιστορικής μνήμης που συνδέει δύο μαρτυρικούς τόπους, τον Δήμο Καντάνου με την Κοινότητα Κομμένου Άρτας στην Ήπειρο. Δύο τόπους που βίωσαν με τον πλέον απάνθρωπο τρόπο τη ναζιστική βαρβαρότητα, παραδόθηκαν στις φλόγες, ισοπεδώθηκαν, μέτρησαν δεκάδες – εκατοντάδες νεκρούς κάθε ηλικίας και έγιναν σύμβολα μνήμης και αντίστασης. Η Κάντανος, όπως και το Κομμένο είναι μια διαρκής καταγγελία της βίας και της βαρβαρότητας. Είναι ένας ασίγαστος πόνος και μια διαμαρτυρία εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού. Οι άνθρωποι της συγκεκριμένης Κοινότητας που επέζησαν, όπως και οι συγχωριανοί μας, εκείνα τα δύσκολα χρόνια, κατάφεραν παρά την τραγικότητα των στιγμών, παρά τις απώλειες, παρά τον όλεθρο και τον θάνατο που «απλώθηκε» παντού, να σταθούν και πάλι στα πόδια τους, να ζήσουν, να δημιουργήσουν, να φέρουν ξανά την ελπίδα. Είναι πολλά αυτά που μας ενώνουν σε αυτή την παράλληλη πορεία από το χθες στο σήμερα και από το σήμερα στο αύριο και για τους λόγους αυτούς προχωράμε σήμερα στην αδελφοποίηση της Καντάνου και του Κομμένου, δημιουργώντας τον «ομφάλιο λώρο», με τον οποίο θα καταφέρουμε να συνεργαστούμε, ακόμα περισσότερο, σε όλα τα επίπεδα, κυρίως, όμως, σε θέματα ιστορικής μνήμης και Πολιτισμού. Σήμερα 69 χρόνια μετά, η Κάντανος και το Κομμένο συμβαδίζουν στον δρόμο της ανάπτυξης και της δημιουργίας…”    

Στη συνέχεια μίλησε ο πρόεδρος της Κοινότητας Κομμένου κ. Χρήστος Κοσμάς, τονίζοντας τα εξής: “Βρισκόμαστε σήμερα εδώ για μια ιδιαίτερη εκδήλωση εξαιτίας των καταστροφών που πριν από κάμποσες δεκαετίες σημάδεψαν πραγματικά τις τύχες των δύο τόπων μας.

Τα χαράματα της 16 Αυγούστου στο χωριό μας δεν άφησαν τίποτε όρθιο. Έκαιγαν ό,τι έβρισκαν μπροστά τους και σκότωναν με μιαν απερίγραπτη αγριότητα άντρες, γέροντες, γυναίκες και παιδιά. Ακόμη και μωρά. Ολόκληρες οικογένειες κάηκαν ζωντανές μέσα στα σπίτια τους, πριν ακόμη ξυπνήσουν και καταλάβουν τι γίνεται γύρω τους. Άλλοι έτρεχαν στους δρόμους να σωθούν και έπεφταν από τις σφαίρες που θέριζαν το χωριό. Ανθρώπινα σώματα κόπηκαν στα δυο ή διαλύθηκαν και δε βρέθηκαν ποτέ.

Φαίνεται πως η διαταγή ήταν σαφής: να μη μείνει τίποτε ζωντανό σ’ ένα χωριό που αποτελούσε φωλιά των ανταρτών.

Έξι ώρες κράτησε η σφαγή. Δρόμοι, αυλές, καμένα σπίτια, κήποι, χαντάκια, η πλατεία, ολόκληρο το χωριό γέμισε πτώματα, που μερικά έμεναν άθαφτα για αρκετές μέρες, αφού δεν απέμεινε κανείς ζωντανός απ’ τους συγγενείς για να τους θάψει. Πρόχειρα και στον τόπο ακριβώς της σφαγής άνοιξαν λάκκους κι έριξαν τους νεκρούς μέσα, για να μην τους φάνε τα σκυλιά και τα όρνια και να μην πέσουν αρρώστιες αγιάτρευτες στο χωριό. Όσοι σώθηκαν έπρεπε ν’ αντέξουν και ν’ αφήσουν γι’ αργότερα τα δάκρυα και τον πόνο. Μόνη σωτηρία απέμεινε για πολλούς το ποτάμι. Πλήθος κόσμου έτρεχε κατά εκεί. Άλλοι ρίχνονταν στα νερά του για να περάσουν απέναντι και να σωθούν. Άλλοι κρέμονταν απ’ τις βάρκες και τρέμοντας πάλευαν να γλιτώσουν απ’ τον εφιάλτη. Από τα 20 άτομα που μπήκαν στη βάρκα του Σπύρου Βλαχοπάνου πνίγηκαν οι περισσότεροι.  Κι ο θρήνος κι οι κραυγές του πνιγμού έσμιγαν με τη βουή της φωτιάς και των όπλων που αφάνιζαν το Κομμένο.
Η ειρωνεία της Ιστορίας είναι πως οι γερμανικές υπηρεσίες, στα επίσημα έγγραφά τους, έκαναν λόγο για ληστές και αντάρτες στο Κομμένο και προετοίμασαν τους στρατιώτες για μια μεγάλη αναμέτρηση με τις δυνάμεις των αντιστασιακών οργανώσεων. Και το τραγικό πως εδώ μέσα δε βρήκαν την παραμικρή αντίσταση, δεν ακούστηκε ούτε ένας πυροβολισμός εναντίον τους, παρά μόνο ακούγονταν τα βογκητά, οι λυγμοί και οι θρήνοι των έντρομων άμαχων κατοίκων του χωριού από τους δικούς τους μονάχα πυροβολισμούς και το δικό τους θανατικό.
Μέσα σ’ ένα πρωί το Κομμένο μέτρησε 317 θύματα μιας θηριωδίας και μιας βαρβαρότητας που δεν την αντέχει ακόμη και να την ακούει κανείς. Εξοντώθηκαν 20 οικογένειες, εκτελέστηκαν 97 νήπια και παιδιά ηλικίας έως 15 ετών, θανατώθηκαν 119 γυναίκες. 
Το Κομμένο το εκτέλεσαν εν ψυχρώ οι ναζί και το παρέδωσαν στις φλόγες χωρίς έλεος. Η τραγική σελίδα του Κομμένου μένει ζωντανή και καίει άσβηστη φλόγα στη μνήμη των 100 περίπου κατοίκων του που έζησαν τη φρίκη και βρίσκονται ακόμη στη ζωή. Το Κομμένο είναι μια διαρκής καταγγελία της βίας και της βαρβαρότητας. Είναι ένας ασίγαστος πόνος και μια διαμαρτυρία εναντίον κάθε μορφής ρατσισμού. Από τα χείλη και την ψυχή των λίγων πλέον επιζώντων βγαίνει αβίαστα ένα σύνθημα: «Όχι άλλη βία και όχι άλλη αγριότητα στον πλανήτη…”

 






“Επισκέφτηκα πολλές φορές αρκετές μαρτυρικές πόλεις και τόπους στην Ελλάδα και θέλω να συγχαρώ τη δημοτική αρχή για την πρωτοβουλία της, αλλά και να τονίσω ότι ενέργειες όπως η σημερινή δεν πρέπει να μένουν απλά στα χαρτιά σαν μια συμφωνία που θα σταματήσει εδώ, χωρίς να έχει συνέχεια” υπογράμμισε ο πρόεδρος του Συλλόγου Καντανιωτών Αττικής κ. Ευτύχιος Καστρινάκης.

 










Στο χαιρετισμό του ο μητροπολίτης Κισάμου και Σελίνου κ. Αμφιλόχιος τόνισε: “ Είναι πολύ σπουδαίο και πολύ σημαντικό το γεγονός να κρατούμε ζωντανές τις ιστορικές μνήμες μια που όπως ακούστηκε και αναφέρθηκε λαός χωρίς ιστορική μνήμη είναι λαός χωρίς μέλλον…”

 










 Εξάλλου για την αδελφοποίηση του Δήμου Καντανου με την Κοινότητα Κομμένου ο πρόεδρος νέων, μαρτυρικών πόλεων της Ελλάδας κ. Χαράλαμπος Δασκαλάκης αναφέρθηκε ως εξής: “ Διακατέχομαι από μεγάλη χαρά και συγκίνηση για τη σημερινή αδελφοποίηση δύο μαρτυρικών τόπων, που εκείνα τα δύσκολα χρόνια, οι άνθρωποι τους αγωνίστηκαν και θυσιάστηκαν για την ελευθερία και την εθνική μας περηφάνια…”

 




Μετά το τέλος της εκδήλωσης παρατέθηκε γεύμα  από το Δήμο Καντάνου όπου έγινε η ανταλλαγή δώρων από τους κ. Ευτύχιο Δασκαλάκη δήμαρχο Καντάνου και Χρήστο Κοσμά, πρόεδρο της Κοινότητας Κομμένου. Παραθέτουμε στιγμιότυπα από την εκδήλωση, την ανταλλαγή δώρων και το γεύμα φιλοξενίας από τον Δήμο Καντάνου.


 










  Ο κ. Γεώργιος Ποντικάκης από τα Ψαριανά, πρώην Κοινοτάρχης σε χαιρετισμό με τον Κοινοτάρχη του Κομμένου κ. Χρήστο Κοσμά.

 

Αναμνηστική φωτογραφία στην είσοδο του Δημαρχείου.

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com