Παρασκευή , 29 Μαρ 2024

ΣΤΑ ΠΕΡΙΒΟΛΙΑ ΧΑΝΙΩΝ : Εκδήλωση τιμής και μνήμης των εκτελεσθέντων από τους Γερμανούς

 

 


 

 
Στον ιστορικό χώρο της θυσίας των 33 ανδρών που έχασαν τη ζωή τους στο εκτελεστικό απόσπασμα από τους Γερμανούς κατακτητές στις 20 Ιουνίου 1941 πραγματοποιήθηκε χθες στις 10.30΄ επιμνημόσυνη δέηση από τους ιερείς π. Σπυρίδωνα της Ενορίας Μεταμορφώσεως Περιβολίων και π. Ιωάννη της Ενορίας Αγίας Παρασκευής Περιβολίων. Την τελετή τίμησαν με την παρουσία τους ο νεοεκλεγείς βουλευτής του Σύριζα Γιώργος Σταθάκης, ο δήμαρχος Χανίων Μανώλης Σκουλάκης, αντιδήμαρχοι και δημοτικοί σύμβουλοι του Καλλικρατικού Δήμου Χανίων και πλήθος κόσμου. 

Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν στη διάρκεια της τελετής με τα μάτια των περισσοτέρων να είναι βουρκωμένα.  Σύντομους χαιρετισμούς απηύθυναν ο δήμαρχος Χανίων και ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Περιβολίων. “ Με αισθήματα εθνικής ανάτασης και περηφάνειας βρεθήκαμε και φέτος σε τούτον τον ηρωϊκό τόπο για να τιμήσουμε τη μνήμη των Περβολιανών που θυσιάστηκαν με υψηλά ιδανικά και ιδέες όπως της πατρίδας, της ελευθερίας, της αντίστασης στον κατακτητή. Οι ήρωες των Περιβολιών που σήμερα τιμούμε πλήρωσαν βαρύ φόρο αίματος, έχασαν τη ζωή τους γιατί έπραξαν το αυτονόητο, αρνήθηκαν να παραδώσουν αμαχητί τον τόπο τους…”, υπογράμισε, μεταξύ άλλων, ο δήμαρχος Χανίων Μανώλης Σκουλάκης ενώ ο πρόεδρος της Τοπικής Κοινότητας Περιβολίων Ανδρέας Γιοβάνογλου, τόνισε: “Συμπληρώνονται φέτος 71 χρόνια από την φοβερή μέρα ποι η αφρόκρεμα του Γερμανικού Στρατού άπλωσε τα χέρια σαν αρπακτικό πάνω από τα χώματα της Κρήτης. Οι Κρήτες τόλμησαν να ορθώσουν το ανάστημα τους στον ισχυρότερο Στρατό που γνώρισε ποτέ ο κόσμος. Ήτανε μια ακόμα αντιστασιακή πράξη των αδούλωτων Κρητικών στο ναζιστικό εφιάλτη και καταγράφτηκε ως η παραδοξότερη μάχη των εποχών ως « Η Μάχη της Κρήτης». Αυτές οι αμέτρητες ηρωϊκές αντιστάσεις και θυσίες πληρώθηκαν με απάνθρωπες εκτελέσεις, εμπρησμούς χωριών, στρατόπαιδα συγκεντρώσεων, καταστροφές, αβάσταχτη εξαθλίωση και φτώχια. Και εδώ εμείς οι απόγονοι τους θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε στο ποτέ πια πόλεμος. Το δικό μας βαρύ χρέος είναι να συνεχίσουμε να προσφέρουμε στα παιδιά μας τους ηθικούς θησαυρούς της εθνικής μας κληρονομιάς. Μόνο έτσι θα νιώσουν και θα γνωρίσουν ακόμη καλύτερα με ποσες θυσίες διασώζεται το αγαθό της ελευθερίας από την βουλιμία των κάθε λογής εχθρών του καιρού μας και θα μπορέσουν να σταθούν αντάξια συνεχιστές όλων εκείνων που θυσιάστηκαν για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τιμή”.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο συνταξιούχος δάσκαλος και πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Περιβολίων, «Το Πολυπλάνο» Γιώργος Μανιαδάκης, ο οποίος αναφέρθηκε εκτενώς στα γεγονότα εκείνης της θλιβερής περιόδου υπογραμμίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής: “… ας μου επιτραπεί να τονίσω σήμερα μια άλλη λιγότερο γωστή μα πολύ σημαντική πλευρά της φρικαλέας ναζιστικής θηριωδίας. Πρόκειται για τις πολύ δυσάρεστες και μόνιμες επιπτώσεις, εξ αιτίας αυτής της εγκληματικής πράξης, στις οικογένειες των εκτελεσθέντων. Η κάθε οικογένεια όταν χάνει ένα οποιοδ΄’ηποτε μέλος της, ξαφνικά και αναίτια, βιώνει μόνιμα σχεδόν το πένθος του θανάτου και που σήμερα έχει τη δυνατότητα, σε βαριές, περιπτώσεις, να καταφεύγει για θεραπεία σε ειδικούς ψθχολόγους και ψυχοθεραπευτές. Τότε,  όμως, στην περίοδο της κατοχής ο όποιος θάνατος  για την  πατρίδα είχε άλλο βάρος, ήταν θάνατος ηρωικός, ήταν θάνατος τιμημένος, ήταν θάνατος αξιοπρέπειας και περηφάνειας…

Πως άντεξαν οι ηρωΊδες εκείνες μάνες, είναι να απορεί κανείς, και όμως μαυροφορεμένες και με το τσεμπέρι να σκεπάζει σχεδόν όλο το πρόσωπο, όπως πρόσταζε τότε το έθιμο, έσφιξαν τα δόντια και ρίχτηκαν στη δουλειά. Τώρα είχαν αναλάβει διπλό ρόλο και της μάνας και του πατέρα, τα παιδιά. Έπρεπε να φάνε και είναι και κατοχή και τα πράγματα είναι πιο δύσκολ. Καλλιεργούν το κατοχώραφο, σπέρνουν το ανοιχτό χωράφι, μαζεύουν τις ελιές, ξενοδουλεύουν στον τρύγο, στο θέρισμα, φροντίζουν τα ζωντανά του σπιτιού, μαγειρεύουν, πλύνουν και φροντίζουν τα παιδιά από τα πιο μικρά ως τα πιο μεγάλα και αργά το βράδυ πέφτοντας για ύπνο συνομιλούν νοερά με τον άντρα τους, του λένε τα νέα τωνβ παιδιών, πως μεγαλώνου, πως πάνε καλά στο σχολείο, πως την πρωτοκόρη τους, που μεγάλωσε τώρα πια, τη ζήτησε σε γάμο του γείτονα του Μανώλη ο γιος και ζητά τη γνώμη του κλαίγοντας γιατί αυτός θα λείπει από τη χαρά των παιδιών τους. Μα και για τα μικρά παιδιά, τα ορφανά του πολέμου, τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα και γιατί έπειπε ο πατέρας και γιατί ήταν φτώχια, πείνα και δυστυχία, όμως, άντεξαν. Και άντεξαν γιατί πρώτα και κύρια η μάνα πήρτε στα χέρια της, με απόλυτη επιτυχία, το διπλό ρόλο της μάνας και του πατέρα μα και γιατί η κοινωνία ήταν πολύ διαφορετική από τη σημερινή…

Άραγε, όμως, τώρα εμείς τα παιδιά και τα εγγόνια αυτών που σήκωσαν το βάρος του πολέμου και συνέβαλαν ενεργά, στη συνέχεια, στην ανόρθωση της πατρίδας, διαθέτουμε τις ίδιες αρετέρς, τις ίδιες αντοχές, το ίδιο ψυχικό σθένος, την ίδιακοινωνική συνοχή για να αντισταθούμε αποτελεσματικά στους γνωστούς άγνωστους Χ που μας έχουν κηρύξει εδώ και 3 χρόνια ένα πιο δύσκολο πόλεμο απ΄αυτό του 1940; Προσωπικά θέλω να είμαι αισιόδοξος. Τιμή και δόξα στους νεκρούς μας”.

Ακολούθησαν οι καταθέσεις στεφάνων, ο εθνικός ύμνος και συνεχίστηκε η τελετή με τ’ αποκαλυπτήρια επιγραφής στην  είσοδο του διαμορφωμένου ιστορικού τόπου, όπου ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου και ομιλητής της εκδήλωσης τόνισε: Η επιγραφή ονοματίζει και τιμά στους αιώνες  τους εκτελεσθέντες Περβολιανούς. Τα αποκαλυπτήρια της οποίας θα κάνουν, ο συνταξιούχος δάσκαλος τέως πρόεδρος Κοινότητας και συγγραφέας Στρατής Γιαννετάκης με τον Κώστα Μπολάνη, γιο του εκτελεσθέντα Κωνσταντίνου Μπολάνη που γεννήθηκε έξι μήνες αργότερα από την εκτέλεση του πατέρα του και που μεγάλωσε δίχως να πει ποτέ την λέξη πατέρα…

Σε δήλωση του, ο Στρατής Γιαννετάκης είπε: “Το ένα από τα πέντε βιβλία που έχω κυκλοφορήσει είναι αφιερωμένο στο χωριό μου τα Περιβόλια με πολλά ιστορικά στοιχεία για την ομαδική εκτέλεση των συγχωριανών μας.  Αξίζει να πω, ένα περιστατικό της ημέρας εκείνης. Ο Σαραντάκης Αντώνιος πορεύτηκε προς τον επικεφαλή αξιωματικό του εκτελεστικού αποσπάσματος και του ζήτησε να θυσιαστεί αυτός για να γλυτώσει κάποιος νεότερος. Ο Γερμανός αρνήθηκε, τον έσπρωξε δύο φορές έξω από τη γραμμή, αλλά την τρίτη, με δυνατή κλωτσιά, τον έσπρωξε μαζί με τους άλλους 33 χωρίς να ελευθερωθεί κανείς…”

Η διαφήμισή σας στο Επαρχιακό φως είναι με πολύ φθηνό ετήσιο τιμολόγιο, συμφέρει και αποδίδει.

https://eparxiakofos.gr/%CE%B7-%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%86%CE%AE%CE%BC%CE%B9%CF%83%CE%B7-%CF%83%CE%B1%CF%82-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%87%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C-%CF%86%CF%89%CF%82-%CE%B8%CE%B1-%CE%B4%CE%B9/ 


 

Στιγμιότυπα από την επιμνμόσυνη δέηση και τις καταθέσεις στεφάνων.


 Η ώρα των αποκαλυπτηρίων της επιγραφής.

 

Απαντήστε

Το email σας δεν θα δημοσιευθεί.Τα υποχρεωτικά πεδία είναι σημειωμέα *

*

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.

Πηγαίνετε Στην Κορυφή
WP2Social Auto Publish Powered By : XYZScripts.com