Επιμνημόσυνη δέηση και καταθέσεις
στεφάνων στη μνήμη των αγωνιστών, γυναικών και ανδρών από τα Σφακιά, με
εξιστορήσεις για τα δρώμενα κατά του αιμοσταγούς Τουρκοκρητικού Ιμπραήμ
Αληδάκη, πραγματοποιήθηκε σήμερα στις 11 π.μ., στη γειτονιά Καρές Ασκύφου, ως τόπου
συνάντησης κατοίκων της επαρχίας, όπου το 1770 πάρθηκε η απόφαση γι’ αυτή την
επανάσταση με αρχηγό τον οπλαρχηγό Μανούσακα.

Στην εκδήλωση παρέστησαν ο
δήμαρχος Σφακίων κ. Σήφης Λύκος, ο δήμαρχος Σφακιωτών Λευκάδας κ. Γεώργιος
Κούρτης, ο αντινομάρχης κ. Μανώλης Φραγκάκης, δημοτικοί και νομαρχιακοί
σύμβουλοι, πολιτευτές, εκπρόσωποι φορέων και Συλλόγων καθώς επίσης και η πρώην
νομάρχης κα Αλέκα Μαρκογιαννάκη, ως κεντρική ομιλήτρια, η οποία μέσα από μια
θαυμάσια προφορική ιστορική αναδρομή, καυτηρίασε τη σημασία και την επιτυχία
του ρόλου της επανάστασης, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:  “Αδούλωτος και ηρωικός αυτός ο τόπος κι απροσκύνητοι
οι άνθρωποι του, Σφακιανοί και Σφακιανές στη διάρκεια της πολυτάραχης ιστορίας
της Κρήτης. Πανύψηλα βουνά δημιούργησαν στα Σφακιά ένα θεόκτιστο προστατευτικό
τείχος. Απομονωμένοι οι κάτοικοι δημιούργησαν και διατήρησαν μια ιδιαίτερη
ράτσα ανθρώπων με αξιοζήλευτα προσόντα: α) αθεράπευτη αγάπη προς την ελευθερία
και ανεξαρτησία. β) ατρόμητη παλικαριά, αψηφισιά με απόλυτη περιφρόνηση του
θανάτου. γ) υπερβολικό φιλότιμο και φυσική αγερωχιά. Τρανό παράδειγμα ανδρείας
και αυτοθυσίας ο ήρωας των Σφακίων, Ιωάννης Δασκαλογιάννης, ξεχωριστός στο
πάνθεον των ηρώων του έθνους, που σήκωσε τη σημαία της επανάστασης 50 χρόνια
πριν από το 1821, για ν’ απελευθερώσει από τους Τούρκους και την υπόλοιπη
Κρήτη. Το τέλος της επανάστασης ήταν μαρτυρικό. Οι Τούρκοι την έπνιξαν στο
αίμα. Έγδαραν ζωντανό τον Δασκαλογιάννη, ξεθεμελίωσαν τα Σφακιά, σκότωσαν και
πούλησαν σκλάβους πολλούς Σφακιανούς και οδήγησαν πλήθος σε αυτοεξορία. Όμως,
τέσσερα χρόνια μετά την ολοκληρωτική καταστροφή της επαρχίας τους, το 1774, οι
αποδεκατισμένοι και σχεδόν αφοπλισμένοι Σφακιανοί, πήραν την εκδίκηση τους,
εξολοθρεύοντας τον αιμοσταγή γενίτσαρο Ιμπραήμ Αληδάκη, με τον ιδιωτικό του
στρατό. Αυτό το μικρό κομμάτι της μεγάλης αγωνιστικής, ηρωικής πορείας των
Σφακίων, μού γίνεται η τιμή, όχι να αναλύσω ως ιστορικό φαινόμενο και γεγονός,
αλλά να ψάξω με τα ακροδάχτυλα της ψυχής και του συνειδησιακού είναι μου, τα
μηνύματά του. Τρόμος, και φόβος των χριστιανών, αλλά ακόμη και των μουσουλμάνων
της Κρήτης, ήταν οι γερλήδες, οι ντόπιοι γενίτσαροι, οι Κρητογενίτσαροι. Μα ο
πιο φοβερός όλων ήταν ο Ιμπραήμ Αληδάκης Αγάς, που έδρασε πριν και μετά την
Κρητική επανάσταση του 1770. Ήταν από τους πιο διαβόητους Τούρκους ζωοκλέφτες
και άρπαγες περιουσιών των χριστιανών Κρητικών στην ιστορία της Κρήτης… Ο
Αληδάκης διατηρούσε πολυάριθμη σωματοφυλακή που είχε εγκαταστήσει σε μεγάλο
πύργο που είχε οικοδομήσει και διέμενε στο χωριό Εμπρόσνερο Αποκορώνου, που
κρατούσε τη βορεινή πύλη των Σφακίων. Στον Πύργο του μετέφεραν τον
Δασκαλογιάννη οι Τούρκοι το 1770, πριν τη μεταφορά του στο Ηράκλειο και στον
πύργο του, με δόλο συνέλαβαν και άλλους Σφακιανούς οπλαρχηγούς της επανάστασης.
Όμως, τέσσερα χρόνια μετά, το 1774, οι αποδεκατισμένοι πλέον Σφακιανοί
συναθροίζονται εδώ και αποφασίζουν πόλεμο κατά του Αληδάκη. Την απόφαση για την
εξόντωση αυτού του αδίστακτου δυνάστη δεν την πήραν μόνοι οι άντρες των
Σφακίων. Ισάξιες με λόγο και παρρησία, θέλησαν να συμμετάσχουν και οι
λεοντόψυχες Σφακιανές γυναίκες. Αρκετοί τις απέτρεψαν να μη συμμετάσχουν στον
αγώνα μα δεν τα κατάφεραν… Οι Σφακιανοί μαζί με τις γυναίκες, μετά από μια
φοβερή έφοδο κατέλαβαν τον Πύργο  του
Αληδάκη και αφού συνέλαβαν τους 120 φρουρούς, τους γκρέμισαν από τις επάλξεις
του, ενώ τον ίδιο το δυνάστη τον εξόντωσαν τεμαχίζοντας τον. Τα ερείπια του
πύργου στέκονται ακόμα, για να θυμίζουν… Μια ακόμη απόδειξη της αδάμαστης ψυχής
των Σφακιανών…”

Εξάλλου, σε δήλωση του στα “X.N.”, ο δήμαρχος Σφακίων κ. Σήφης Λύκος
επεσήμανε: “Σήμερα βρισκόμαστε εδώ στο Ασκύφου και στον οικισμό Καρές όπου πριν
236 χρόνια μαζεύτηκαν οι εναπομείναντες καπετάνιοι από την επανάσταση του
Δασκαλογιάννη και ήταν στο δίλλημα αν αφήσουν τον Αληδάκη να έρθει να τους
εξολοθρεύσει πλήρως ή αν κατέβουν αυτοί. Η απόφαση που λάβανε  οι Σφακιανοί και οι Σφακιανές ήταν να κάνουν
μια εφόρμηση στον πύργο του στον Εμπρόσνιερο, πράγμα που έγινε με απόλυτη
επιτυχία. Αυτή η εκδήλωση έχει πολλαπλούς στόχους, με πρώτο να αποτίσουμε φόρο
τιμής σε αυτούς τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες που έδωσαν το αίμα τους στην
επανάσταση του 1774 και δεύτερον να αποτιμήσουμε και να δούμε τι συμπεράσματα
βγαίνουν για τους σημερινούς αγώνες, από αυτούς τους αγώνες των Σφακιανών και
τρίτο να προκαλέσουμε αλλά και να αποκαταστήσουμε τα ιστορικά δρώμενα, διότι
κάποιοι που θέλουν να διαστρεβλώνουν την ιστορία υποτιμούν και υποβαθμίζουν το
ρόλο των Σφακιανών σε όλους τους αγώνες του έθνους για ανεξαρτησία, ελευθερία
και κοινωνική πρόοδο. Αυτοί οι τρεις άξονες καθορίζουν και τον χαρακτήρα της
εκδήλωσης, που σαν υποχρέωση του Δήμου πρέπει να την κάνει και αυτό κάνει
σήμερα”.

Για τα ιστορικά γεγονότα
αναφέρθηκε, επίσης, από το βήμα και ο πρόεδρος της Κοινωφελούς Επιχείρησης του
Δήμου κ. Σταύρος Καυκαλάς, ενώ ο φιλοξενούμενος δήμαρχος Σφακιωτών Λευκάδας, κ.
Γεώργιος Κούρτης, υπογράμμισε: “Θεώρησα ότι είναι υποχρέωση μου να έρθω σε αυτό
τον χώρο, στη μνήμη των Σφακιανών ηρώων της επανάστασης του 1774, με αρχηγό τον
οπλαρχηγό Μανούσακα κατά του αδίστακτου Αληδάκη. Συγχαίρουμε τον Δήμο Σφακίων
για την απόφαση να φτιάξει αυτό το μνημείο, τιμώντας έτσι τους νεκρούς
αγωνιστές εκείνης της επανάστασης. Όπως γνωρίζετε, ο Δήμος Σφακιωτών Λευκάδας
έχει κάνει αδελφοποίηση εδώ και πολλούς μήνες με το Δήμο Σφακίων. Στη Λευκάδα,
διατηρούμε την παράδοση ότι οι Σφακιώτες δημιουργήθηκαν από Σφακιανούς
αγωνιστές”.           

Παραθέτουμε φωτογραφικά
στιγμιότυπα από την επιμνημόσυνη δέηση, τις καταθέσεις στεφάνων και το τραπέζι
που παρέθεσε ο Δήμος Σφακίων με πλούσια περιποίηση, κάνοντας ταυτόχρονα δώρο σε
όλους από ένα βιβλίο με ιστορικά και πολεμικά ποιήματα των Σφακίων.

Συνάδελφοι από άλλα Μ.Μ.Ε. 

Ο δήμαρχος Σφακιωτών Λευκάδας κ. Γεώργιος Κούρτης 

Ορισμένα από τα 18 μπουκέτα γύρω, γύρω από το μνημείο με δάφνες και μια κορδέλα στο καθένα με τ’ όνομα του νεκρού στη μάχη του Αληδάκη. 

Η κα Αλέκα Μαρκογιαννάκη κατά την ομιλία της

 Από το γεύμα που παρέθεσε ο Δήμος Σφακίων.

 Οι Καρές, μια από τις τέσσερις γειτονιές που έχει το χωριό με το απέραντο οροπέδιο.