Συγκινητικές στιγμές εκτυλίχθηκαν στην  αίθουσα ομιλιών και προβολής βίντεο του πρώην Δημαρχείου Σούδας  κατά την αναφορά σημαντικών στοιχείων της κωμόπολης από τον ιστορικό κ. Εμμανουήλ Θεοδωράκη και τη φοιτήτρια Μαρίνα Κολοκούρη, η οποία επικεντρώθηκε στην βιογραφία και την προσφορά  στα κοινά από τον παππού της  Εμμανουήλ Φουρναράκη.

 

 

Με την φιλόλογο και διευθύντρια του Λυκείου Σούδας κα Μαρία Μαράκη 

Συντονίστρια με επεξηγηματικές ιστορικές επεμβάσεις σε όλη τη διάρκεια των ομιλιών έκανε η διευθύντρια του Λυκείου Σούδας κα Μαρία Μαράκη, η οποία, δήλωσε στα «Χ.Ν.» τα εξής: “Η Μαρίνα ήταν μια άριστη μαθήτρια στο Γενικό μας Λύκειο και τώρα θα συνεχίσει τις σπουδές της στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο. Η αναφορά του παππού της Μαρίνας είναι μια σημαντική πηγή για την ιστορία του τόπου μας. Ήτανε ένας δημοκρατικός άνθρωπος ο οποίος αφιέρωσε τον εαυτό του στα κοινά, πάλεψε για τον τόπο και αυτά που έχει αφήσει είναι πάρα πολύ σπουδαία για την τοπική ιστορία. Και είναι επίσης πολύ σημαντικό και συγκινητικό που η εγγονή του η Μαρίνα μέσα από τη βιογραφία του παππού της παρουσιάζει την δράση του και τα ιστορικά δρώμενα εκείνης της περιόδου, που για εμάς έχουν ιδιαίτερη αξία”.

 

 Η Μαρίνα με τον καθηγητή ιστορικό και συνομιλητή της κ. Εμμανουήλ Θεοδωράκη.

Από την πλευρά του ο κ. Εμμανουήλ Θεοδωράκης δήλωσε ότι: “Ο Παππούς της Μαρίνας έκανε μια προσπάθεια να καταγράψει την ιστορία της Σούδας παρ’ ότι δεν ήταν ιστορικός. Η προσπάθεια του αυτή είχε σαν αποτέλεσμα να έχουμε σήμερα στα χέρια μας σημαντικό υλικό που αφορά την ιστορία του τόπου, δηλαδή της Σούδας. Αυτό το πλούσιο  ιστορικό υλικό μπορούμε να το αξιοποιήσουμε πιο πολύ και έχουμε χρέος εμείς ως νεότεροι ιστορικοί να το πράξουμε  για να μπορέσουμε να κάνουμε μια πλήρη καταγραφή της ιστορίας της”.

 Πολύ ευτυχισμένη που κατάφερε να συγκεντρώσει τόσο υλικό από τη δράση και την προσφορά του παππού της, δήλωσε η εγγονή του η Μαρίνα Κολοκούρη, η οποία, μας είπε τα εξής: “Είμαι πολύ περήφανη για τον παππού μου διότι έδωσε στη σημερινή εποχή ένα απόκτημα για να μάθουμε πως ήταν εκείνα τα χρόνια η περιοχή μας και με τη βιογραφία του δείχνει ότι ήταν ένας ευαίσθητος δημοκρατικός άνθρωπος εκείνης της εποχής που αγαπούσε τον τόπο και αψήφησε τις οικονομικές δυσκολίες που υπήρχαν επιδιώκοντας τη μόρφωσή του και την ενασχόληση του με τα κοινά επειδή αγαπούσε τον τόπο”. Αναφερόμενη στη συνέχεια στο βιογραφικό του παππού της Εμμανουήλ Φουρναράκη, επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής: “ Γεννήθηκε στη Σούδα το 1898 από τον Ανδρέα Φουρναράκη (καταγόμενος από τα Νεροκούρου) και τη Χριστίνη το γένος Εμμανουήλ Χατζηκολιακουδάκη από τα Τσικαλαριά. Το πατρικό του σπίτι κτισμένο γύρω στα 1896 υπάρχει μέχρι σήμερα αναπαλαιωμένο. Ήταν ο μεγαλύτερος τεσσάρων αδελφών του… Τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο  Σούδας επί Κρητικής Πολιτείας και εγγράφηκε στο Γυμνάσιο Χανίων από όπου αποφοίτησε το 1916. Όπως έλεγε ο ίδιος, αιτία που πήγε στο γυμνάσιο, με μεγάλες θυσίες του πατέρα του, ήταν ο Βενιζέλος. Ο Βενιζέλος του είχε πει: « Ανδρέα, αν θέλεις να βοηθήσεις τα παιδιά σου να τα πας σχολείο να τα μορφώσεις». Το κόστος ήταν μεγάλο και τα βιβλία πανάκριβα για τα οικονομικά του πατέρα του, αλλά ευτυχώς, το είπε ο Βενιζέλος!”

 

Σε άλλο σημείο του βιογραφικού του η Μαρίνα τόνισε : “Από ότι φαίνεται τον απασχολούσε πολύ το κτίσιμο του νέου σχολείου, η ηλεκτροδότηση της Σούδας και η άρδευσή, αλλά τα προβλήματα πολλά. Γράμμα του παππού μου προς την κοινότητα το 1936. « Η Κωμόπολις μαζί με την Κάτω Σούδαν έχει 200 οικογενείας άνω των 1100 κατοίκων με 1000 διάφορα ζώα. Αλλ’ εκτός ημών διαβιούν 400 κατά μέσον όρον άνδρες της Μοίρας Πυροβολικού και 200 ψυχοπαθείς υδρευόμενοι εκ της πηγής Αγίου Παντελεήμονος πλημμελώς και προπαντός οι τελευταίοι». Χαρακτηριστικό είναι επίσης και το γράμμα προς την Γενική Διοίκηση Κρήτης το 1936 διότι « τα υλικά τα οποία παρηγγέλθησαν δια την επέκτασιν του δικτύου Υδροηλεκτρικών Έργων Χανίων προς την  Σούδα πρόκειται να χρησιμοποιηθούν δι άλλον σκοπόν και συγκεκριμένως δια την επέκτασιν προς Προφήτην Ηλίαν όπου ετοιμάζεται το άγαλμα Ελευθερίας».

 Το 1938 συμμετέχει ενεργά στο κίνημα κατά της Δικτατορίας του Μεταξά. Ο αδελφός του Ιωάννης ήταν ένας από τους δύο τηλεγραφητές που έστειλαν το διάγγελμα της «Επαναστατικής Επιτροπής»…  “.

 

Για την σημαντική αναφορά της η Μαρίνα δέχτηκε τα συγχαρητήρια των μαθητών του Λυκείου που την παρακολούθησαν με πολύ προσοχή, καθώς και των καθηγητών της όπως και της αγαπημένης της καθηγήτριας φιλολόγου κας Μαρίας Μαράκη. 

 

 

  Παλιές φωτογραφίες με τον παππού της Μαρίνας και άλλους.