Ο παλιός νερόμυλος της Ποταμίδας, στοιχείο αναπόσπαστο της ιστορίας του χωριού, ξαναλειτούργησε πριν από δύο χρόνια με ριζική αναστήλωση από την Τοπική Κοινότητα Ποταμίδας σε συνεργασία με τον δραστήριο Πολιτιστικό Σύλλογο του χωριού, τον Δήμο Κισάμου, αλλά και με την οικονομική συμμετοχή κατοίκων του χωριού, όπως και των απανταχού Ποταμιδιανών. Τι έγινε, όμως, στη συνέχεια και αυτό το θαυμαστό μνημείο δεν έτυχε της ανάδειξης που θα έπρεπε ούτως ώστε να αποτελεί τουριστικό πόλο έλξης προς όφελος του χωριού και της περιοχής;
Από τη χθεσινή μετάβασή μας είχαμε την τύχη να συνομιλήσουμε με μια ηλικιωμένη ευγενέστατη και φιλόξενη γυναίκα την κυρά Μαρία Καπή που μας είπε: “Ήρθα νύφη στην Ποταμίδα από τις Καλάθαινες το 1956 και θυμάμαι μυλωνά τον μακαρίτη Κωστή Νταντινάκη. Ο μύλος δούλεψε για κάμποσα χρόνια και μετά έκλεισε. Πριν από δύο χρόνια και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 2013 έγιναν τα εγκαίνια του με αρκετό κόσμο. Είμαι γειτόνισσα εδώ και εξυπηρετώ αρκετούς ανθρώπους και σχολεία που έρχονται δίνοντας τους το κλειδί και τον βλέπουν».
Ευτυχώς που υπάρχει η καλοσυνάτη κυρά Μαρία κι έτσι ο νερόμυλος έχει τους επισκέπτες του.
Πάνω φωτογραφίες από την ημέρα των εγκαινίων
Η σημερινή κατάσταση εξωτερικά του νερόμυλου σήμερα.
Η κυρά Μαρία ενώ ποτίζει τον κήπο της μας εξηγεί την ιστορία του.
Γιάννης Η. Κάκανος