Τιμή και μνήμη στους εκτελεσθέντες από τους Ναζί την Κατοχή στο χωριό Κοντομαρί (Και βίντεο)

04/06/2015 στο 2015, 2015, Βιντεοσκοπήσεις, Κοινωνικά - Πολιτιστικά, Ρεπορτάζ

Ένα από τα πολλά μαρτυρικά χωριά του Νομού μας που η γη τους ποτίστηκε με αίμα αθώων ως αντίποινα ή επειδή αντιστάθηκαν ενάντια στη ναζιστική θηριωδία είναι και το Κοντομαρί του Δήμου Πλατανιά όπου το απόγευμα της Τρίτης τελέστηκε επιμνημόσυνη δέηση στο Μνημείο Εκτελεσθέντων του μαρτυρικού χωριού για τους 23 εκτελεσθέντες της περιοχής, στο πλαίσιο των παράλληλων εκδηλώσεων του Δήμου Πλατανιά για τη Μάχη της Κρήτης. Ακολούθησαν ομιλίες, καταθέσεις στεφάνων, ενός λεπτού σιγή, ο εθνικός Ύμνος, ριζίτικα τραγούδια για να συνεχιστεί η εκδήλωση με παραδοσιακό κέρασμα από το Δήμο Πλατανιά και τους τοπικούς Φορείς μαζί με παραδοσιακά τραγούδια από παρέα νέων μουσικών στην αυλή της κεντρικής εκκλησίας του χωριού.

Την εκδήλωση τίμησαν με την παρουσία τους η πρόεδρος της Κοινότητας “Μαρί” της Κύπρου Μαρία Γεωργίου με το Κοινοτικό Συμβούλιο και τη δασκάλα Μαρία Τζεράνη – Τσότρα καταγόμενη από το Κολυμπάρι πού υπήρξε ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στο μαρτυρικό “Μαρί” της Κύπρου με το εξ ίσου μαρτυρικό “Κοντομαρί” του Δήμου Πλατανιά.

Στον χαιρετισμό καλωσόρισμα ο Δήμαρχος Πλατανιά Γιάννης Μαλανδράκης τόνισε μεταξύ άλλων ότι « είναι σημαντικό και σημαδιακό θα έλεγα ότι ενώ η επέτειος της Μάχης της Κρήτης κορυφώθηκε πριν από μερικές ημέρες στο ιστορικό αεροδρόμιο του Μάλεμε, λίγες ώρες μετά έχουμε απανωτές εκτελέσεις οι οποίες σηματοδοτούσαν τον τρόπο με τον οποίο οι κατακτητές θέλανε να επιβάλλουν την κυριαρχία τους πάνω στο νησί αλλά και στο αδούλωτο σθένος των Κρητικών. Ενώ είχε τελειώσει θεωρητικά στους χάρτες η Μάχη της Κρήτης όπου οι Κρητικοί μαζί με τους συμμάχους τότε είχαν αντισταθεί ξεκινούσες αφενός το Έπος της Εθνικής Αντίστασης δειλά, δειλά από τις πρώτες ημέρες και αφετέρου με τον πιο τρανό τρόπο φαινόταν η θηριωδία και το μένος του κατακτητή και μάλιστα απέναντι στον ίδιο το λαό ο οποίος είχε αντισταθεί για το πολύ απλό, την ελευθερία του, την ανεξαρτησία του, την αξιοπρέπειά του».

Στον χαιρετισμό του επίσης ο πρόεδρος του Τοπικού Συμβουλίου Κοντομαρί Γεώργιος Πρεκατσάκης καλωσόρισε την αντιπροσωπεία από το μαρτυρικό “Μαρί” Κύπρου και όλους όσους τίμησαν την τελετή για να τονίσει στη συνέχεια για τους εκτελεσθέντες της περιοχής ότι «τα γεγονότα των μαύρων εκείνων ημερών του 1941 είναι πασίγνωστα και χιλιο-ειπωμένα.. Προέχει να αναλογιστούμε το μέγεθος της θυσίας τους, να κρατήσουμε άσβεστη τη μνήμη τους και ν’ ακολουθήσουμε το παράδειγμά τους». Ο ίδιος συνεχίζοντας κατέληξε επισημαίνοντας: «Για μας που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, ένα είναι σίγουρο: Ζουν μες στις καρδιές μας και μένει παντοτινή η ευγνωμοσύνη μας για τη θυσία τους. Ας είναι αιωνία η μνήμη τους».

Από την πλευρά της η πρόεδρος του μαρτυρικού “Μαρί” της Κύπρου Μαρία Γεωργίου ευχαρίστησε τον δήμαρχο Γιάννη Μαλανδράκη και τον πρόεδρο του Τοπικού Συμβουλίου Γεώργιο Πρεκατσάκη για τη φιλοξενία καθώς επίσης και τη δασκάλα Μαρία Τζεράνη – Τσότρα λέγοντας ότι « υπήρξε ο συνδετικός κρίκος που ένωσε τις δύο μαρτυρικές Κοινότητες, εμάς το “Μαρί” με την Κοινότητα “Κοντομαρί” και σε επέκταση με το Δήμο Πλατανιά», για να συνεχίσει τονίζοντας: «Πολύ συγκινημένη νιώθω κι εγώ όσον και οι συνεργάτες μου που είναι σήμερα μαζί μας. Αιωνία η μνήμη σε όσους έχουν δώσει τη ζωή τους και θαυμάζουμε τη δύναμη και την αξία που έχουν τόσοι..».

Κεντρική ομιλήτρια στην εκδήλωση ήταν η πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Κοντομαρί Ευτυχία Γαλάνη η οποία αναφερόμενη στα θλιβερά ιστορικά γεγονότα που σημάδεψαν τη ζωή και την τύχη του Κοντομαρί, μεταξύ άλλων, τόνισε τα εξής: «Ήταν Δευτέρα 2 του Ιούνη 1941. Λιόφυτα, περιβόλια, δρόμοι, αυλές και κήποι λούζονταν στο φως ενός ήλιου λαμπρού. Ο ίσκιος της σκλαβιάς βάραινε και σκέπαζε τις καρδιές των ανθρώπων. Στο όμορφο Κοντομαρί η άλλοτε ειδυλλιακή μεσημεριάτικη γαλήνη έπαιρνε σιγά, σιγά το σχήμα ενός εφιάλτη καθώς τα άρβυλα των γερμανών στρατιωτών όργωναν και κύκλωναν το ειρηνικό τοπίο…» για να συνεχίσει περιγράφοντας το μαρτύριο των αθώων και ανυποψίαστων κατοίκων του Κοντομαρί από τους αποφασισμένους ναζί να σκορπίσουν το θάνατο υπογραμμίζοντας τα εξής: «Έστησαν δίπλα στις αιωνόβιες ελιές τους μελλοθάνατους, ανάμεσα τους υπήρχαν αδέλφια δύο και τρία μαζί. Απέναντι στους γενναίους παρατάχθηκαν τα καλοκαρδισμένα όντα του ναζισμού και τότε άρχισε το ανελέητο μακελειό… Ακολουθεί σιωπή νεκρική… Όλα τελείωσαν. Η ζωή στο μαρτυρικό αυτό χωριό δεν θα είναι ποτέ η ίδια. Είκοσι τρεις έμειναν εκεί ποτίζοντας με το αίμα τους τις ρίζες των δένδρων. Ένας από όλους μπόρεσε να τρέχει λαβωμένος με τα φτερά της απεγνωσμένης δύναμης, σώθηκε σαν από θαύμα ίσως για να μπορεί να αφηγείται ξανά και ξανά μέχρι το τέλος της ζωής του τα όσα είδε και έζησε». Η ίδια συνεχίζοντας κατέληξε τονίζοντας: «Σήμερα σε αυτόν τον αγαπημένο τόπο τα κυπαρίσσια συντροφικά ατενίζουν την αιωνιότητα, δροσίζουν τον ύπνο των παλικαριών εδώ που έτρεξε το κόκκινο ποτάμι της θυσίας… Ας είναι αιώνια και αθάνατη η μνήμη τους».