Εσένα που η μοίρα σού ‘ταξε τις γνώσεις να σκορπίσεις, φέγγος να λάμψουν πλειότερο τα ωραία ιδανικά, μην το ξεχνάς, εμπόδια μύρια θα συναντήσεις, μα μη λυγίσεις και μπροστά προχώρα σταθερά. Αθώα μάτια θα κοιτούν τα μάτια της ψυχής σου και θέλουν να’ ναι ξάστερη η ματιά τους, λαμπερή, το φως τους θα ‘χουν οδηγό, μα κι η ... Διαβάστε Περισσότερα »
Ο μισεμός της μάνας Η θλίψη από τη μια μεριά κι η μοναξιά απ’ την άλλη, τη μάνα πήραν αγκαλιά και κείνη τη βραδιά, π(ου) έγερνε ν’ αποκοιμηθεί στ’ άδειο της προσκεφάλι νιώθοντας πίκρα στην ψυχή και πόνο στην καρδιά. Η κρύα νύχτα τύλιξε τ’ αδύναμο κορμί της, στην έρμη καμαρούλα της μέσα στη σιγαλιά και με ... Διαβάστε Περισσότερα »
Τώρα που η γης μοσχοβολά Φυσά αεράκι δροσερό κι ανάλαφρο τ’ Απρίλη και της αγάπης σκόρπισε την τρυφερή πνοή, τώρα που η γης μοσχοβολά κι ανθεί το χαμομήλι, να βρει η χαρά γλυκιά φωλιά, το γέλιο της η ζωή. Να σεργιανίσει ο έρωτας του Πλάστη ο χαϊδεμένος, που όσες ψυχές τον έχασαν, πάλι τον καρτερούνε, ... Διαβάστε Περισσότερα »
Ήταν ένα ανοιξιάτικο δροσερό πρωινό, που βρέθηκα στον υπόγειο ηλεκτρικό σταθμό της Ομόνοιας, περιμένοντας τον συρμό, να επιβιβαστώ με τελική κατεύθυνση τον Πειραιά. Είναι αλήθεια ότι η έντονη φασαρία γύρω μου, οι φωνές των λαχειοπωλών κι άλλων μικροπωλητών, οι διάφορες συζητήσεις, η πολυκοσμία κλπ. δεν με ενοχλούσαν. Αντίθετα, απολάμβανα – θα έλεγα – όλες εκείνες τις εικόνες, κάνοντας διάφορες ... Διαβάστε Περισσότερα »
Επαρχιακό Φως Ειδήσεις-Ρεπορτάζ-Πολιτισμός-Κοινωνία-Άποψη
