Όσο δύσκολη κι αν κάνουν τη ζωή των αγροτών οι κυβερνήσεις, εκείνοι αγωνίζονται καλλιεργώντας τις περιουσίες τους στα χωριά όπως κάνουν και πολλοί ακόμα που οι ανάγκες, τους έκαναν να εγκατασταθούν στην πόλη.
Την περίοδο αυτή οι αγρότες τρυγούν μεταφέροντας τα σταφύλια, άλλοι στα πατητήρια και με την ευκολία της μηχανικής τεχνολογίας έχουν τον μούστο για το κρασί της χρονιάς τους ή και για πώληση ακόμα, σε ελάχιστη ώρα. Άλλοι, πάλι, λίγοι βέβαια, εξακολουθούν να προτιμούν τον παραδοσιακό τρόπο σύνθλιψης των σταφυλιών στο πατητήρι πατώντας τα τσαμπιά με τα πόδια. Σ’ ένα τέτοιο πατητήρι, πλάι στον κεντρικό δρόμο, μετά από τις Βουκολιές για την Κάντανο, στην περιοχή της Ανώσκελης που ανήκει στην οικογένεια Μανουδάκη, είχαν συγκεντρωθεί χθές μαζί με τα μέλη της οικογένειας και φίλοι να βοηθήσουν στο πάτημα όπως ακριβώς γινόταν τα παλιά χρόνια. Για την διαδικασία του τρύγου και του πατήματος δήλωσε στα «Επαρχιακό φως» ο οικοδεσπότης Γεώργιος Μανουδάκης τα εξής: «Είμαι φίλος της παράδοσης και συνεχίζω όπως έμαθα από μικρό παιδί τον παραδοσιακό τρόπο να πατάμε ξυπόλυτοι ή με γαλότσες τα σταφύλια παρέα με φίλους και χωριανούς και μετά να απολαμβάνουμε ένα πλούσιο γεύμα πίνοντας κρασάκι αγνό από πέρυσι ή και από πιο παλιά ακόμα αφού πάντα κρατάμε ένα βαρέλι με παλιό κρασί. Η σημερινή μέρα δείχνει πως θα φέρει βροχή και γι’ αυτό τον λόγο λάβαμε τα μέτρα μας στο πατητήρι έχοντας προετοιμαστεί ν’ ανοίξουμε ένα μεγάλο νάιλον για σκεπή ώστε να μην πάει ο κόπος μας χαμένος και είναι που είναι τα πράγματα πολύ δύσκολα σήμερα».
Στιγμιότυπα από το πατητήρι, τον αμπελώνα και την οικία της οικογένειας Μανουδάκη με την παρέα ν’ απολαμβάνει τις γαστρονομικές απολαύσεις της νοικοκυράς του σπιτιού.