ΣΤΑ ΚΑΡΑΝΟΥ: Με διαδρομή πετάλου ένα πανέμορφο φαράγγι

 

 

Μεταξύ πολλών φαραγγιών, άλλων περισσότερων και άλλων λιγότερο γνωστών, που έχει ο νομός μας, συμπεριλαμβάνεται και το φαράγγι ” Κυδώνι” στα Καράνου του Δήμου Πλατανιά το οποίο αρχίζει και τελειώνει μέσα από το χωριό, έχοντας μήκος 5.670 μέτρων και που αξίζει να το γνωρίσετε.

Από το πρόσφατο οδοιπορικό μας τραβήξαμε αρκετές φωτογραφίες και καταγράψαμε στοιχεία κατόπιν τηλεφωνικής επικοινωνίας με τον  κ. Ρούσσο Πενταράκη, πρόεδρο Τ.Σ. Καράνου ο οποίος, μεταξύ άλλων, είπε τα εξής: «Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα πλούσιο σε πανίδα και χλωρίδα φαράγγι και με το πλεονέκτημα για τους επισκέπτες του ότι αρχίζει και τελειώνει η διαδρομή του μέσα από το χωριό μας. Συγκεκριμένα το φαράγγι αυτό έχει μια διαδρομή σε μορφή πετάλου και ονομάζεται “Κυδώνι”, αλλά ορισμένοι το λένε και “Ραϊμιά”. Απέχει 22 χιλιόμετρα από τα Χανιά. Η ιδέα της αξιοποίησης του Φαραγγιού ξεκίνησε το 1996 και τα πρώτα έργα ανάπλασης, καθαρισμός μονοπατιού, παραχώρηση ιδιοκτησιών όπου πέρασε το μονοπάτι και κατασκευή αναψυκτηρίου έγιναν επί προεδρίας Μαυριδάκη Ευτύχη. Στην συνέχεια, επί Δημαρχίας του Δήμου Μουσούρων  Γεωργίου Νεσκάκη έγινε η οριοθέτηση του μονοπατιού από Μποριανά έως Καράνου και άλλα έργα ανάπλασης. Αργότερα, επί Δημαρχείας Ξενοφών Αρναντωνάκη έγιναν κάποιες μικρές επεμβάσεις μέχρι το 2010 όπου ο κ. Μανούσος Βολάνης, αντιδήμαρχος Μουσούρων, το πρότεινε στα χρηματοδοτούμενα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την πράσινη ανάπτυξη».

Ο ίδιος συνέχισε επισημαίνοντας ότι «στο τέλος του 2012 επί Δημαρχίας του κ. Ιωάννη Μαλανδράκη εγκρίθηκε και χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση για ανάπλαση και τελειοποίηση του μονοπατιού και των εισόδων. Το φαράγγι έχει μήκος 5.760 μέτρα και ξεκινάει δυτικά του χωριού από την θέση Μποριανά με τα πολλά τρεχούμενα νερά για να καταλήξει ανατολικά του χωριού στην θέση Δασκαλιανά ή αντίστροφα.

Διαχρονικά το φαράγγι ήταν τόπος εργασίας αλλά και λατρείας. Υπήρχαν ασβεστοκάμινα, καμίνια ξύλου, ορυχεία σιδήρου και ώχρας. Μέσα στο φαράγγι βρίσκονται και οι εκκλησίες του Αγίου Δημητρίου και της Παναγίας της Μουσούρενας. Ακόμα ήταν τόπος διαφυγής και καταφύγιου για τους δύσκολους καιρούς της Ενετοκρατίας, της Τουρκοκρατίας και Γερμανικής κατοχής. Η κάθε σπηλιά και το κάθε δύσβατο σημείο του φαραγγιού έχει να διηγηθεί μια ιστορία για τα δύσκολα αυτά χρόνια. Έχουν τοπωνυμίες που δείχνουν ότι  χρησιμοποιούταν και στα αρχαία χρόνια Κεφάλα, Τρούλος, Χώνους, Πλακαλωνα, ρίζες, Στιφνομέλισσα, Φαραγκούλια, Ιερακο-κάλυβα, Ραϊμιάς, Σκάλες.

Όσο αφορά την πανίδα του φαραγγιού υπάρχουν άσβοι, ζουρίδες καλιγιανούδες, λαγοί, φίδια, σκορπιοί, σάβρες, γερακίνες, φάσες, τριγώνια, κίσες, κοτσίφια, σπίνοι, αϊδόνια, καλογρίδες, μαυροπούλες και πολλά μικρότερα ζώα και πουλιά. Η χλωρίδα πλούσια και αυτή με τεράστια πλατάνια, πρινάρια, σφεντάμια, κουμαριές, δάφνες, χαρουπιές, δίκταμο, βάτα, αγκρέβατο, αγριοσυκές αγριοκλιματαργιές, βρύα, λιχύνες, ορχυδέες και άλλα μικρότερα δέντρα φυτά και λουλούδια.

 Πρόκειται για ένα πλούσιο οικοσύστημα που θέλει προστασία, χαρτογράφηση και ανάδειξη ώστε ν’ αποτελέσει έναν ακόμα πόλο έλξης ντόπιων και ξένων φίλων της φύσης και πεζοπόρων» κατέληξε ο κ. Πενταράκης.

Ηλίας Κάκανος 

 

 

 

Χανιώτικα νέα Σάββατο 5 Απριλίου 2014