Οχλοκρατία κατάντησε η δημοκρατία, φτάνει!

Σε μια φωτισμένη δημοκρατία αντιμετωπίζονται όλες οι καταστάσεις με ψυχραιμία και λογική. Κι ενώ στη χώρα που… γεννήθηκε αυτό το σπουδαίο πολίτευμα, εδώ και πολλές δεκαετίες, πολίτες και πολιτικοί έπαψαν να το σέβονται.  Ξεφύγαμε από τα λογικά όρια της συνύπαρξης για μια ευνομούμενη πολιτεία.

Παρανομίες  με κάθε είδους αλισβερίσια στα πολιτικά γραφεία δίνουν και παίρνουν. Οι μικρές πολιτείες, κυρίως οι ορεινές, αυτά τα μικρά χωριά άδειασαν ενώ όσα απέμειναν αργοσβήνουν έχοντας μόνιμο πληθυσμό ελάχιστους ηλικιωμένους κατοίκους.

Οι πόλεις παραγέμισαν και η σπουδάζουσα νεολαία, αναζητά νέες πατρίδες. Η χώρα μας, δυστυχώς, κατάντησε ξέφραγο… αμπέλι με τόσες χιλιάδες απρόσκλητους πονεμένους και κυνηγημένους ανθρώπους από διάφορες συμφορές, εμφύλιους και άλλους  πολέμους. Μεταξύ αυτών, εκατοντάδες εγκληματίες. Αυτοί θα μας προστατέψουν; Αυτοί θα σεβαστούν τη χώρα μας; Αυτοί θα δουλέψουν παραγωγικά;

Στην εκκλησία, τώρα, όσο και αν στο σύνολο των κληρικών οι περισσότεροι αποτελούν τη δάδα της ελπίδας, συμβαίνει σε τακτά χρονικά διαστήματα να διαπιστώνουμε λανθασμένες πέρα για πέρα ενέργειες τους, όπως για παράδειγμα συνέβη πρόσφατα με τον μητροπολίτη Καλαβρύτων Αμβρόσιο.  

Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διαβάζουμε ακόμα διάφορες “κριτικές”, όπου εκτός των επικροτήσεων υπάρχουν και πολλές άλλες που είναι ειρωνικές, υβριστικές και σε πολλές ακόμα περιπτώσεις χυδαίες. Όσο λοιπόν, θα υπάρχει οχλοκρατία στη ζωή μας, η δημοκρατία θα παραμένει βαριά ασθενής στην… εντατική!

Γιάννης Η. Κάκανος